İçimde bir his var

sudilek

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2008
140
2
:çok üzgünüm:merhaba kızlar bugün moralim çok bozuk ben eşimin 2. eşiyim benim eşimle ilk evliliğim ve bir kızımız var eşimin oglu 17 yaşında ve bundan sonra bizimle yaşamak istiyor sebep annesiyle geçinemiyormuş eşim akşam bunu bana söyledi oglu zaman zaman bize geliyor tatillerde fakat bizimle yaşaması beni düşündürüyor benim evimde kendime göre düzenim var çalışıyorum evime geç saatlerde geliyorum benim kızıma da annem bakıyor evim müsait degil küçük bir lojmanda yaşıyoruz eşim haftanın bir kaç günü evde kalabiliyor çogu zaman şehir dışında biz evlendiğimizde oglunun bizim yanımıza asla göndermem diyen bir annenin şimdi ogluna bakamam demesi beni çok düşündürüyor beni eşime düşüneceğimi söyledim o nu da kırmak istemiyorum ama oğluyla yaşamak benim için hiç kolay olmayacak geçmişte bana annesinin akıl vermesiyle çok çirkin sözler hareketlerde bulundu şimdi hiç birşey olmamış gibi davranamam herhalde diye düşünüyorum eşimle şimdiye kadar mutlu bir evliliğim var şimdiden sonra bozulacağından endişe ediyorum ooofffffff ya ne pacağımı bilmiyorum içimde bir his var kötü bir his
 
Çok zor bir durum..
Önce eşinizin eski karısıyla yüz yüze konuşun ve yüzleşin..
İlk acıklamayı o yapmalı diye düşünüyrum
Bu zamana kadar babası aklına gelmemiş de şimdi mi geliyor
Hayırlısı canım..
 
canım zor bir durum ve küçük bir çocuk değilki yani 17 yaşında ve kız çocuğu olsa bir derecede erkek çocuğu idare etmek hem de tam ergenlik açğında çok zordur, ama eşinde kırmak istemez insan bence biraz sabret duruma bak size ayak uydurursa, sevgiyle yaklaşırsa ne ala ama sorun çıkarırsa gereksiz problemlerle gelirse o zaman eşinle takkeleri koyar önünüze konuşurusunuz.
allah yardımcın olsun tatlım.
 
sizin için zor olacak
ergelik çağındaki bi erkekle uğrasmak biraz yorucu olacaktır
tam delikanlı zamanları
bir yandan da eşiniz oğlu gelme demek olmaz
allah yardımcınız olsun
 
2.evliliklerde sürekli buna benzer problemler oluyor işde, bence kalmasına kısa bir süre müsade edin, zaten alıştığı düzeni isteecektir geri dönecektir annesine, hep sizinle kalacağına ihtimal vermiyorum. Sonuçta sizde onun için bir yabancısınız rahat edemez ve evde sizin kurallarını geçtiği için rahat olmayacaktır. Kabul etmekten başka çareniz yok bence, yoksa eşinle aranız açılır.
 
haklsısın canım zor bir durum
ama eşinin oğlu eşinde çocuğu sokağa atamazki
eşini karşına al konuş
içindeki tüm hisleri ve düşündüklerini söyle ama sakince
sinirlenmeden bağırmadan yoksa haklı iken haksız konuma düşersin canım
sen eski düzeninde devam et
oğlu gelecek diye değişiklik yapmana gerek yok
sadece yatacak yer ayarla o kadar
elinden geldiğince de iyi davran geçmişe sünger çek
annesinin akıl vermesiyle demiştir tabi sana onları
seni tanımıyorki daha çocuk
belki onunda fikri değişecektir,seni tanıdıkça
kötü düşünme güzel şeyler düşün ki
sonu da güzel olsun canım...
 
öncelikle sakin olun...
olumsuz düşünmek,yine olumsuz sonuç almanıza neden olabilir...
evet haklısınız kaygılanmakta,çünkü
17 yaşında,ergenliğin ortasında,belki asabi,belki geçinilmesi zor bir insandır...
ama belki de,sakin,kızınıza abilik yapabilecek,size arkadaş olabilecek iyi bir gençtir...
bunu yaşamadan öğrenemezsiniz...
eskiden size sarf ettiği çirkin sözler,eminim annesinin yerine geçtiğiniz için,
kabullenemediği için belki de bu konuda cahilce düşündüğü içindir...
bence güzel tarafından bakın,en azından bir deneyin...
hem eşinizi mutlu etmiş olursunuz,
hemde kafanızdaki soru işaretlerinden kurtulmuş olursunuz...
ama evinizin kurallarına uyması birinci şartınız olsun ve
kesinlikle birebir siz muhatap olmayın,deneyin biraz...
hatalarını,olursa yanlışlarını bir abla gibi ya düzeltin yada
babasına kibarca söyleyin...
kısaca kötü siz olmayın,düzeniniz tabiki bozulacak,çünkü artık
dört kişilik bir aile olacaksınız..ama lütfen siz size düüşeni yapın derim...
sevgiler...
 
kendimi bir an sizin yerinize koydum..2.evliliği ve eşim çocuğumla ilgili kaygılarını bana açıklıyor..
bir dururm ve hata yaptığımı görürüm..evliliğimle ilgili..eşimle ilgili..
neticede siz tüm ayrıntıları gözününden geçirip evlendiniz öyle değilmi..
o halde bence bu anlamda pek de bunları kurmaya şu an hakkınız yok diye düşünüyorum kendi adıma ben..
 
siz evlenirken eşinizin bir oğlu olduğunu biliyordunuz
bu tarz olaylar mutlaka yaşanacak bunları evlenirken hiç düşünmedinizmi?
ikinci evliliklerde böyle şeyler oluyor.
bence yapacak bir şey yok.
çocuğu evlenirken biliyordunuz eşiniz çocuğunu atamazki.eşinizinde bunda hiç bir şuçu yok
bence sizde çocuğu benimseyin ve huzurunuzu bozmayın
 
aman dikkat, erkek çocuğu için en tehlikeli yaş,
insanlar öz oğullarıyla bile ters düşüyor o yaşta,
bence kırmayın eşinizi, biliyorum çok zor,
ama gönüllüce tamam deyin, bi deneyin,
zaten problemler olursa eğer o zaman anlatırsınız eşinize uygun bi dille..
ama daha hiç birlikte yaşamadan hayır derseniz, ilerde başka bir mevzuda başınıza kakılabilir
(anneniz babanız sizinle yaşamak durmunda olursa mesela),
bir de şu size ettiği lafları unutun gitsin,
çünkü dediğiniz gibi annesinin dolduruşuyla söylenmiş sözler ve unutmayın ki 17 yaş hala çocuk yaşı, öyle kabul edin bi deneyin,
hem kızınızda abisiyle yakınlaşmış olur, ne kaybedersiniz ki...
Allah yardımcınız olsun..
 
Merhaba ,zor bir durum fakat imkansız olmadığını düşünüyorum . Sonuçta eşinizin oğlu , babasıyla kalmak istemesinden daha doğal birşey olamaz diye düşünüyorum .Eşinizin oğlunun size söyledikleri , annesinin yerine geçeceğinizden korkmuş olduğundan dolayı olabilir . Bunu sıkıntı yapmak yerine pozitif düşünerek altından kalkabilirsiniz . Evinizi ne kadar küçük ılsada babasını özleyip onunla yaşamak isteyen bir çocuğa mutlaka yeriniz vardır diye düşünüyorum . Sonuçta hakkı olmayan birşey istemiyor , en doğal hakkı babasıyla beraber kalmak istemesi.Bir şeyi merak ediyorum?Eşinizin oğlu eşinizle kalmak istediğini söylemeseydi , siz bunu teklif etmeyecekmiydiniz ,yada babası istemeyecekmiydi .Unutmayın ki eşiniz kızınıza nasıl babalık yapıyorsa , eski eşinden olan öz oğlununda babalık yapma hakkı sonuna dek vardır ,ve eşinizin oğluda neden babası varken onunlada yaşamasın ki,çocuğu bu duygudan mahrum etmemek gerekir ister 17 , ister 27 ister 47 yaşında olsun ,baba babadır , evlat evlattır....
 
siz çocuğu mecburen eve alacaksınız.çünkü eşinizin oğlu.bence çocuğun size söylediklerini unutun.onada çok iyi davranın ve çocuk söylediklerine pişman olsun.belkide korktuğunuz gibi olmaz.kızınıza abilik yapar.2.evliliklerde böyle durumlar oluyor.tek siz değilsiniz.sabırlı olun ve o çocuğu kabullenmeye çalışın.
 
Eşiniz evlenirken size annesinde,bizde kalmayacak, dedi sanırım.Siz de hemen inandınız tabi...Erkekler sözlerinin arkasında durmaz,hele ki öz be öz çocuğu onun yanına gelmek istediğinde.Sizin için de çok zor bir durum ,ama mecburen katlanacaksınız.Eşinize karşı gelseniz o büyük bir ihtimalle çocuğunu seçecektir.Siz eşinizle ilişkinizi hiç bozmayın,bırakın zamana .Gelsin,kalsın.Uzun süre de kalacağını sanmıyorum.Belki de annesi yolluyordur,siz rahatsız olun diye.Ne bileyim dünyanın binbir türlü hali var...:1closedeyes:
 
bence geçmişte o çocuğun size söylediği şeyleri unutun çünkü o zamanlar çocuktu..küçüktü..onu da nlayın babasını kimse ile paylaşmak istemeyen bir çocuk.............bunu dile getirmeniz ve hala kin duymanız gereksiz bence
kızınız varmış...bu kız ortak kızınız mı yoksa sizin kızınız mı
yani sadece siizin kızınızsa acaba kızınıza birşey yapacağı için mi endişeleniyorsunuz?
 
arkadaşlar hepinize yorumlarınız sağolun evlenirken elbetteki biliyordum eşimin çocugu oldugunu bunu bilerek evlendim herşeyi göze aldım ama dedim ya bana yaptıklarından dolyıda hem üzüldüm hem yoruldum annesiyle geçinemeyen agresif davranışları olan ergenlik çagında olan bir gence ne kadar ablalık yapabilirim bilmiyorum bende kızımın ruh sağlığını da düşünüyorum abisini benim kızım ayın 15 görür yada sesini duyar çünki aybaşı nafaka zamanı elbette eşim çocuğuna bakacak nafakasını bir gün bile aksatmamıza ragmen olanından fazlasını verdik anlatmadığım içimde kalan öyle şeyler var ki kızlar neyse kızım 11 yaşında abisi kızıma nasıl örnek olur kafamda bir çok soru işaretleri var tabi
 
Bence eşinizin ilk eşinden olan çocuğunu kabullenmek zorundasınız. Yaşı veya cinsiyeti farketmez. Farzedinki o çocuk sizin ilk eşinizden olan çocuğunuz, eğer babasının değilde sizin yanınızda kalmak isteseydi ve eşiniz olmaz deseydi ne hissederdiniz?
Ancak eşinizle baştan konuşun, ergenlik dönemindeki bir delikanlının çıkarabileceği sorunlardan dolayı sorumlu olmayacağınızı, bu tip konularla bir baba olarak eşinizin ilgilenmesi gerektiğini anlatın. Eminimki eşinizde bu fikrinize katılacaktır.
 
afedersiznide nasıl bi anne çocugu 17 yasında bile olsa
üvey annenin yanına nasıl yasamaya gönderir şasırdım demekki çocugu annesi bile kabul etmiyo...
senin açından bakarsak erkek çocugu eşinin oglu bile olsa
evde rahatın kaçacak eminim
eşinle konuşup bir çözüm bulcaksın ilerde çok sorun yasarsın
 

2. evllilikler olurken eşlerin özellikle bayanların bunları sonuna kadar düşünmeleri lazım,
çünkü olan çocuklara oluyor,
ister büyük,ister ergen,ister küçük,
hem etkileniyorlar,hem yuvaları belli olmuyor,
bencede siz o çocuğu kabul etmek zorundasınız,
o eşinizin çocuğu ama sizinde olabilirdi,
ozamanda eşiniz istemeseydi nasıl olurdunuz düşünün..
size söylediği laflar hem gençliğin hemde ailesinn dağalmasıyla,
bozuk psikolojisindendir diye düşünüyorum:nazar:
 
Ne kötü bir durum boşanmalarda işte çocuklar böyle heba oluyor malesef...
Sizde haklısınız, endişe duymakta. Sonuçta çocuk kendi annesi ile doğru düzgün anlaşamazken sizinle anlaşabilme ihtimali düşük tabi. Endişelerinizi anlıyorum.Sonuçta o çocuk sizin çocuğunuz değil. Ama eşinizin çocuğu, o yüzden kabul etmek zorundasınız. Bence eşinize kalmasını kabul ettiğinizi ama ergenlik çağındaki bir çocuğun sorumluluğunu almaktan korktuğunuzu belirtin. Yani size karşı saygısızlık yapmadıktan sonra sorun olmaz sanırım. Zaten çocuk sürekli kalmaz sizde, mutlaka annesine döner.Zaten annesinin göndermesi yanlış bana görede...
 
Eşinizin ilk eşinin oğlu olduğu gibi eşinizin de olğu, bunu lütfen unutmayın, dul ve çocuklu erkeklerle evlenen bekar bayanlar bu ihtimallerle herzaman karşılaşabilir, bunu göze alarak evlenmeliydiniz sonuçta bekar bir erkekle evlenmemişsiniz, yani ilk evliliği olan erkekle...

Tabiki annesinin baktığı gibi babasıda bakacak...
Bence buna alışmaya çalışın,durumu nekadar garipserseniz o kadar zorlanırsınız. Eskiden tartışmalarınız olmuş, her ailede oluyor bunları düşünmeyin.
 
X