Merhaba kk yine ben,yine ben
Benim annem ve babam ayrı, yaklaşık 2,5 yıldır babamı hiç görmedim,telefon ile dahi konuşmadım..
Bu durum hepimiz için en iyisi ama, bazen insan tuhaf oluyor işte..
Babam öyle bir insandır ki, hala ailede kimse onunla ilgili kötü bişey söyleyemez, yaptıklarını unutamaz..
Göğsünde uyutmuş beni bebekken.. biraz büyüdüğümde hatırlıyorum,her gün parka giderdik.. sırtında tasırdı,,gece ben uyumadan uyumazdı,masallar anlatırdı, oyunlar oynardık..
Ama bir yandanda, onun bize ve en basta kendine yaptıkları..
Yaşadığımız şehrin sayılı ailelerinden, maddi durumu cok iyiyken herşeyi tüketmesi, ve bütün bunlara ragmen hala bizi düşünmemesi, seneler sonra bile ben gezer tozarım ev almamki yatırım yapmamki demesi..
Hikayemin öyle ayrıntıları varki aslında..
Ben tüm yaşadıklarımdan sonra, tek basıma cevreye karsı cok güçlü olsamda, insanlara karşı cok ürkek ve önyargılıyım, kendimi geri çekiyorum, özellikle bunlar aklımda daha belirgin ise..
Dün akşam özel ders vermek için bir aile ile görüştüm.. 2 çocukları var, daha cok genç bir çift..
küçük kızları 4 yasında, büyük 11 yasında
Anne ev hanımı, ev çok güzel, düzenli, tertemiz..
Baba belli işten yeni gelmiş ve kızını kucagından indirmedi , eşi ile aşkım, hayatım diye konuşan bir insan.. Hayran kaldım.. ve cok ayıp, cok ayıp biliyorum ama o kucaktaki 4 yasındaki kız cocugunu kıskandım..
Annemi düşündüm..
Benim meleğimi, ömrünü tek basına geçirmek zorunda kalan..
Özel şirketlerde mahvolan, sonra biraz rahatlayan, ama gitgide yıpranan annemi..
Hayat çok zor, büyümek iğrenç bişey..
Ve cok ilginç ki, ben aslında hayatımın 1 dksını bile hiç bişeye değişmem..
canım umarım senin de güzel bir yuvan ve ailen olacaktır. ne şanslı annen ki senin gibi bi evladı var.
okurken gözyaşlarımı tutamadım.neden mi. bende eşimden ayrılıyorum. geçen gece müzik dinliyordum kızımda yanımda yatıyordu ve bana ''anne müziği kapatırmısın?'' dedi. neden kızım dedim o da cevap olarak; ''ağlayasım geliyor, babam aklıma geliyor dedi ve boncuk boncuk gözyaşları döküldü.'' bende ona sarıldım birlikte ağladık. ''babamı çok özledim anne'' dedi. bunu söyleyen kızım 5 yaşında. içine atıyormuş meğer. hayatta bu kadar kendimi çaresiz hissetmedim. işte bu yüzden katlandım problemli evliliğime. sırf kızım için. babası başka şehirde görüşmesi çok zor. kızım da ayrılığımızın nedenlerini anlayamayacak durumda. kız çocukları babaya düşkün oluyorlar. sizin yazdıklarınızı okuyunca sizin yerinize koydum
inşallah öyle mutlu, öyle güzel bir yuvanız olur da size teselli olur. sağlıcakla kalın.
ağlamayın ya üzülmeyin ben kötü olurum ama..
kızınız parmakla gösterilecek örnek evlat olacak emin olun..
emin olun ben anne baba kavgası ile büyüyen bir çok cocuktan daha mutlu büyüdüm, son bir kaç yıl hariç sık sık görüşüyorduk. aldıgı hediyeler ile oyuncaklar ile gönlümüzü almayı biliyodu... benim hikayemin ayrıntıları benim canımı yakan, iyiligin ve kötülüğün cok içiçe geçmiş olması beni üzen..
bir itirafta daha bulunayım.. benim çocugum olması imkansız ve bu durumda beni çok korkutuyor dogru insan ile hiç karşılaşamayacakmsım gibi geliyor.. şu an tek yapabileceğim dua etmek,dua etmek dua etmek..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?