Merhaba.Yeni evlendim ve eşimin memleketine tayinim çıktı istemesem de başka tercih gelmedi.Evi yarım yalamalak kurduk.Her gün bi tamirat bi parça eşya vs geliyor ve ikimizde çaliştiğimiz için eşimin ailesinin evi de yakın olduğu için anahtarı kayınpedere verdik ve o geliyor genelde.Ama işler o kadar cığırdan cikti ki kendi evimde ben ne zaman iş cıkısı gelsem babası var.Ya kombiciyi bekliyor ya bilmem nereyi yapiyor.
Yaptığı ufak tefek işler için teşekkür ediyorum zaten.Bu insan bize evlenirken bir gr destek olmadı.Maddi durumları yok diye.Ufacık bir taksit bile ödeyeyim demediler.Şimdi sürekli evimde.Hala eksiklerimiz var bu evde niye küllük yok, niye çay kutusu yok, bu inoxların bu kadar leke yaptığını biliyodun kızım da niye aldin gibi sürekli canımı sıkan yorumlar yapiyor.En son da baba madem eksik sen alsana biz diyerek lafımı söyledim.Eşime de ben her iş cıkısı babanı evimde görmek istemiyorum.İş yapılacaksa sen geldiğind yada haftasonu gelsin.Bu şekilde etik de değil.Ya da ben her gece sabah baban bize gelir diye donumu mutfağimi toplamak zorunda değilim dedim.O da senin anan baban gelsin de koşsun o zaman peşinden dedi.Olayı saptirdi ve atiştik.
Bunun dışında eşim iş cıkısı önce babasının evine gidiyor.Dolabımız daha gelmedi, o da takım giymek zorunda.Sürekli şunu almaya geldim vs diyor ama benim canımı sıkıyor.Bugün de babası balık yemeğe çağirmiş bana sen gelme yap yemeğini ye dedi.Ve hala evde yok.Bende topladım eşyalarimi defolup gidiyorum bu durumdan babamın haberi olacak dedim.Eve sakın gelme , seni keserim dedim.
İnanın babam bilse ben burda eşim orda onu öldürür.Eş kişisi hala babasının sünepe ufak oğlu modunda.Evimde bir erkek istemiyorum baban da olsa sen yokken dedim ve sonuna kadar haklı olduğumu düşünüyorum.
Sizce abartıyor muyum?
