- 13 Kasım 2017
- 66
- 33
- 18
- 35
- Konu Sahibi gecerzaman
-
- #1
İyi geceler,
Öyle belirgin, büyük bir derdim yok. İçimi dökmek istedim sizlere.
3 ay sonra yaşım 28 olacak. biliyorum gencim ama geriye dönüp düşününce ben bu hayattan hiçbir şey anlamadım, diyorum. Kendi kendime diyorum ki, Allah’ım ben bu hayattan hiçbir şey anlamadım, baştan yaşat bana...hep bir koşuşturmaca, bir telaş...doya doya hiç mutlu olamadım. maddi manevi sıkıntılar yaşasam da geçmez dertlerim olmadı belki ama her şey için ekstra çaba harcayıp koşturmak zorunda kaldım. Hayatımın baharı dediğim anlar bile pervasızca geçemedi.
En deli çağlarımda, en tatlı yaşlarımda bile doya doya mutlu olamadım hiç. Öyle gerektirdi hayat. İyi bir mesleğim olacak. Bazı sebeplerden ötürü Üniversiteden geç mezun oldum ve işimi yeni kurabileceğim. 3,5 ay önce erkek arkadaşım beni anlamsız bir şekilde terk etti. Bu olay da beni çok sarstı açıkçası. Zaten şimdiye dek 2 sevgilim oldu. Ne insanlara güvenim kaldı, ne de hevesim..
Biliyorum hayat bir mücadele ama ben yoruldum artık. bugün anneme “ben bu hayattan bir şey anlamadım” dediğimde ağladı; seni ne zaman mutlu göreceğim; dedi. Ne yapalım kabul etmek lazım belki de, bazılarının hayatı böyle olmalıdır. Kabullendim ben de. Şükür etmek için sebepler var onlara odaklanıyorum.
Böyle işte...içimi dökmek iyi gelir diye düşündüm, sağlıcakla kalın.
Öyle belirgin, büyük bir derdim yok. İçimi dökmek istedim sizlere.
3 ay sonra yaşım 28 olacak. biliyorum gencim ama geriye dönüp düşününce ben bu hayattan hiçbir şey anlamadım, diyorum. Kendi kendime diyorum ki, Allah’ım ben bu hayattan hiçbir şey anlamadım, baştan yaşat bana...hep bir koşuşturmaca, bir telaş...doya doya hiç mutlu olamadım. maddi manevi sıkıntılar yaşasam da geçmez dertlerim olmadı belki ama her şey için ekstra çaba harcayıp koşturmak zorunda kaldım. Hayatımın baharı dediğim anlar bile pervasızca geçemedi.
En deli çağlarımda, en tatlı yaşlarımda bile doya doya mutlu olamadım hiç. Öyle gerektirdi hayat. İyi bir mesleğim olacak. Bazı sebeplerden ötürü Üniversiteden geç mezun oldum ve işimi yeni kurabileceğim. 3,5 ay önce erkek arkadaşım beni anlamsız bir şekilde terk etti. Bu olay da beni çok sarstı açıkçası. Zaten şimdiye dek 2 sevgilim oldu. Ne insanlara güvenim kaldı, ne de hevesim..
Biliyorum hayat bir mücadele ama ben yoruldum artık. bugün anneme “ben bu hayattan bir şey anlamadım” dediğimde ağladı; seni ne zaman mutlu göreceğim; dedi. Ne yapalım kabul etmek lazım belki de, bazılarının hayatı böyle olmalıdır. Kabullendim ben de. Şükür etmek için sebepler var onlara odaklanıyorum.
Böyle işte...içimi dökmek iyi gelir diye düşündüm, sağlıcakla kalın.