Aslinda ibadede baslamam icin vesile oldu bu korku o yönden evet.. ediyorum ama rahatlamiyorum tam.
Cok tsekkur ederim.. o kotabi bulmaya calisicam. Yurd disindayim. Sizin gectimi korkulariniz
Anladim..Türkçesini bulamazsanız ikinci diliniz varsa ikinci dil çevirisini de alabilirsiniz. İngilizcesi existential psychotherapy. Çok rahatlattı beni ciddi anlamda. Ölüm, özgürlük, hayatın anlamsızlığı, mutlak yalnızlık gibi konulardan bahsediyor. Bu düşünceler nasıl ortaya çıkıyor, bunlarla nasıl baş edebilirsiniz cidden çok güzel anlatıyor.
Eninde sonunda hepimizin vakti dolacak bence o vakte kadar güzel yaşayalım, hayallerimizin peşinde koşalım, iç huzurumuzu nasıl koruyacaksak öyle yaşayalım. Bize tek bir sefer verilen bu ömrü baskalarina yaranmak için ya da millete ayıp olmasın diye kendimizi kisitlayarak gecirmeyelim. .
Iyi aksamlar herkeze.. arkadaslar bi süredir kafami cok kurcalayan bi mesele var.. bi an bi karamsarliga kapildim.. aslinda kimsenin de kafasini karistirmak polemik yapmak istemem ama ölüm fikri cok aklimda bu ara. Bi korkumu dersiniz. Farkina varilmis bi gercekmi. Eskiden pek aklima gelmezdi ama bu ara bi yakinimizi kaybettikten sonra aklima gelir oldu o fikirler. Hani hepimiz ölumluyuz elbet. Yanl bu fikirle hayata nasil konsantre oluyosunuz.. hersey bos geliyo bu ara. Bosuna hedeflerim olmasin didinmiyim diyorum. Yani zaman cok cabuk ilerliyo hersey bos diyorum . Sonra kendime geliyorum. Bu dusunceleri kafamdan atmama yardim bi kac yorum istiyorum sadece. Siz nasil bu fikri atiyosunuz kafanizdan ve korkusuzca yasiyosunuz .. ben cok korkuyorum. Okuyan ve cevaplayan herkeze tesekkurler.
Ölüm bu dünyada %100 gerçek olan tek şey. Kalan her şey ihtimal
Ölümün kurtuluş gibi güzel bir yanı var (bu dünyadaki tüm kötülüklerden) diğer yandan hazırlıksız olmak var bence korkutucu olan bu.
Hepimiz yaşayacağız bunu ama ne zaman nerede belli değil
Ölüm düşüncesi insanı kötülük yapmaktan alıkoyar ya da dünyaya fazla bağlanmayı engeller
Ancak bu sizde panik hali yaratıyorsa doktora başvurun
Huzursuzluk yapiyo biraz korku.
Anami da babami da topraga verdim. Alisiliyor. He aklima geliyor olumlu dunya ama yasamaya engel degil
Evet sonrasini dusunuyorum. Korkuyorum.Muhtemelen sonrasını düşünüyorsunuz. Eğer inançlı biriyseniz ibadete yönelebilirsiniz ama her koşulda çok derinleşirse psikiyatriste görünün derim.
Günün tamamını ölüm düşüncesiyle geçirmek sağlıklı değil.
Evet öleceğiz ama bu dünyaya yaşamak için gönderildik elimizden geldiği kadar temiz bir şekilde yaşamak için.
Aynı şeyleri 1 buçuk yıldır düşünüyorum. Benim de annem boğulma tehlikesi geçirdikten sonra başladı. Her şey boş geliyor. Giyinmek, süslenmek, almak, gezmek..Çocuk doğurmak çok anlamsız geliyor hele..anlamsız hayata bir can daha getireceksin, bir de büyütene kadar o anlamsızlıkla boğuşacaksın. Geçmiş konularıma bakarsan daha ağırdım, şimdi ilaçlarla paniğim gitti ama boşluk devam ediyor.Cok iniyorum ve korkuya kapiliorum.. hani cocuk bile neden yapiyo insanlar diyorum
Bence hayatta fazla emek harcamamak, çalışmamak için beynin ürettiği bahaneler bunlar. Aklıma bile gelmiyor. Ortalama 60-70 yıl yaşıyoruz. Yeterince çalışmaz, emek vermezsen bunun büyük kısmını eziyet içinde geçireceksin. Tamam öbür taraf sonsuzluk ama sen onu boş ver. Bir gün bile yemeksiz durabilir misin? Hayır. Peki 50 yıl aç, fakir, sefillik içinde geçirmek istiyor musun? Hayırdır herhalde. O zaman mecbur oturup çalışacaksın. Zaman emin ol acı çekerken hiç de çabuk ilerlemiyor. Elini ocağa tut, on saniye say bakalım, çabuk ilerliyor mu?Iyi aksamlar herkeze.. arkadaslar bi süredir kafami cok kurcalayan bi mesele var.. bi an bi karamsarliga kapildim.. aslinda kimsenin de kafasini karistirmak polemik yapmak istemem ama ölüm fikri cok aklimda bu ara. Bi korkumu dersiniz. Farkina varilmis bi gercekmi. Eskiden pek aklima gelmezdi ama bu ara bi yakinimizi kaybettikten sonra aklima gelir oldu o fikirler. Hani hepimiz ölumluyuz elbet. Yanl bu fikirle hayata nasil konsantre oluyosunuz.. hersey bos geliyo bu ara. Bosuna hedeflerim olmasin didinmiyim diyorum. Yani zaman cok cabuk ilerliyo hersey bos diyorum . Sonra kendime geliyorum. Bu dusunceleri kafamdan atmama yardim bi kac yorum istiyorum sadece. Siz nasil bu fikri atiyosunuz kafanizdan ve korkusuzca yasiyosunuz .. ben cok korkuyorum. Okuyan ve cevaplayan herkeze tesekkurler.
"Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez." Yani ölen beden olacak, ruh deyil. Ölümü karanlık olarak düşünmüyorum. Fonksiyonunu yitiren beden olacak. Mesela anne karnındaki cocuk, karanlık dar bir alemde yaşıyor orada ona esas gerekli olan göbek bağıdır ; kulagı, gözü, elleri, ayakları var olsa da esasasen o uzuvlar bu alemde gerekli olacak. Şimdi bu dünyada da bizde var olan ruh
esasen buradan başka aleme "doğduktan" sonra gerekecek.
Yani hayat ruhun tekamül sürecidir. Ruh da ölmez.
"Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez." Yani ölen beden olacak, ruh deyil. Ölümü karanlık olarak düşünmüyorum. Fonksiyonunu yitiren beden olacak. Mesela anne karnındaki cocuk, karanlık dar bir alemde yaşıyor orada ona esas gerekli olan göbek bağıdır ; kulagı, gözü, elleri, ayakları var olsa da esasasen o uzuvlar bu alemde gerekli olacak. Şimdi bu dünyada da bizde var olan ruh
esasen buradan başka aleme "doğduktan" sonra gerekecek.
Yani hayat ruhun tekamül sürecidir. Ruh da ölmez.
Aynı şeyleri 1 buçuk yıldır düşünüyorum. Benim de annem boğulma tehlikesi geçirdikten sonra başladı. Her şey boş geliyor. Giyinmek, süslenmek, almak, gezmek..Çocuk doğurmak çok anlamsız geliyor hele..anlamsız hayata bir can daha getireceksin, bir de büyütene kadar o anlamsızlıkla boğuşacaksın. Geçmiş konularıma bakarsan daha ağırdım, şimdi ilaçlarla paniğim gitti ama boşluk devam ediyor.
Bence hayatta fazla emek harcamamak, çalışmamak için beynin ürettiği bahaneler bunlar. Aklıma bile gelmiyor. Ortalama 60-70 yıl yaşıyoruz. Yeterince çalışmaz, emek vermezsen bunun büyük kısmını eziyet içinde geçireceksin. Tamam öbür taraf sonsuzluk ama sen onu boş ver. Bir gün bile yemeksiz durabilir misin? Hayır. Peki 50 yıl aç, fakir, sefillik içinde geçirmek istiyor musun? Hayırdır herhalde. O zaman mecbur oturup çalışacaksın. Zaman emin ol acı çekerken hiç de çabuk ilerlemiyor. Elini ocağa tut, on saniye say bakalım, çabuk ilerliyor mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?