- 16 Haziran 2015
- 1.609
- 1.055
- 83
- Konu Sahibi Yanlizzzzzz
-
- #81
Çok güzel yazmışsınız . Aynıyla iade ediyorum size . Toplum içinde nasıl davranılır? Etik olan davranışlar nelerdir ? Bu hususlar da önemli mesela değil mi .
Çok güzel yazmışsınız . Aynıyla iade ediyorum size . Toplum içinde nasıl davranılır? Etik olan davranışlar nelerdir ? Bu hususlar da önemli mesela değil mi .toplu cevap veriyorum. benim amacim kirmak degil. cozum beklemis kendimce cozum sunuyorum. oku kendini gelistir. kendindeki eksiklikleri giderirken hayatla ve olumle ilgili dusuncelerinden siyrilir cogalirsin buyursun diyorum. cok mu zor bunu yapmak? hayata karsi pozitif bakmak kendini gelistirmeye calismak. ilerde veya simdiki cocuklarina iyi egitimler verebilmek icin kendine birseyler katmak.
nediyeyim hayat zaten hep boyle sabret gecer mi diyeyim. istediginiz cevabi vermeyecegim.
hayat ancak durdugun yerde durmaz hareket edersen guzellesir, senin icin etrafin icin, ama yok ben kendime acimayi seviyorum ilerleme kaydetmicem diyorsaniz istediginizi yapabilirsiniz.
bir insanin yazimi kultur seviyesini gosterir. kulturunu arttirmak ayip degil dunyadaki en guzel mesgaledir. ben de sizin yaziminizi duzelterek bundan sonraki surecte daha iyi yazima ozen gosterirsiniz belki diye yorum yaptim ama neyse... siz bilirsiniz...
olum var tedavisiz hastaliklar var var da var ama bi tarafta hayat da var sadece benin degil benden sonra geleceklerin de hayati var...
Bence sizin düşünceniz daha sağlıklı . Fani bir dünyaya binalar dikmek ve bunu abartmak mantıksız , ama çocuk gibi baki alemde yine buluşacağın varlık ... o çocuğun bir anlık nefesi yeter baki alemde kaydedilmesi ve varlık mührünü alabilmesi içinBenim gibi olan var mı diye düşünüyordum. Sen yine iyisin neden çocuk yapıyorlar ki diyormuşsun. Ben ise, zaten öleceklerken neden ev inşaa ediyorlar diyorum gerisini sen düşün artık. Senden daha vahim bir vakayım. Ve bunlar yalnızca bir vesvese değil bende, bilakis hayatın her aşamasında ve her olayda üstelik oldukça da ciddi şekilde kafa yoruyorum ve işin içinden çıkamayınca bana herşey çok anlamsız geliyor. Kendimi büyük bir oyunun içinde ve kandırılıyor hissediyorum ki gerçekten öyleyim..
toplum icinde derken hanimefendi, etik derken? neyse peki tesekkur ederim. evet cok onemli iyi gunler.Çok güzel yazmışsınız . Aynıyla iade ediyorum size . Toplum içinde nasıl davranılır? Etik olan davranışlar nelerdir ? Bu hususlar da önemli mesela değil mi .
Ay gecenlerde boyle bir konu mu acsam diye dusundum. Benm de son zamanlarda aklimdan cikmaz oldu. Özellikle bu teror olaylari olur olmadik yerlerde oldukca iyice paniğim korkum artar olducogu zaman kalabalik yerlere gitmemeye tehlikeli sayilabilecek seyler yapmamaya calisiyorum. Bi yakinima daha bisey olmadan ölse yikilirim ben diye dusunuyorum.Bence icimizi ferahlatacak en iyi yol namaza dine yonelmek. Ben oyle yaptigimda biraz rahatliyorum
Ben ölümden hiç korkmam. Hatta madem hepimiz öleceğiz bu dünyada oyalanmak anlamsız diye düşünürüm. Gerçek yaşamın öldükten sonra başlayacağını düşünüyorum. Yalnız önemli bir konu var ki ölümden sonrası korkutur beni,ölüm değil. Kabir azabi falan ışte. ..
Evet bende size bunu yazmıştımBenide namaz rahatlatti hatta rabbim belkide ona yönelmemiz icin bu korkuyu veriyo diyede dusunmuyo degilim
Bende de eşimi kaybetme korkusu var,günde en az bir kere aklıma gelir,savuşturmaya çalışırım bu fikri..
Tamamen kafamdan atamıyorum ama.Birazdan tüm yorumları okuyacağım belki birşeyler kapabilirim.
Annemi topraga verdim anliyorum annem koltuklarini örtüyle örterdi zaten geberip gitmicezmi Allahn koltuk takimini ne diye koruyup kollarsn diye krizlere girerdim yemek yemek nefes almak hersey bostu..Sonra her sabah yatagin basinda aglayan babami gordum anladim ki güce ihtiyaci var kendimi toparladim ve geride kalanlar icin yasami sectim nezaman annemin kònusu acilsa lafi degistirdim gece yatakta sabaha agladigimi kimse bilmedi cok sukur sabrini verdi ruyalarim ilac oldu bu imtihan dunyasi iyi bir kul olalim Allahn rizasini alalim gerisi zaten gelir
Aslinda cokta kotu degil olumun aklinda bulunmasi, cok kendini dunyaya kaptirmazsin en azindan. Bende bugunlerde fazla olumun farkinda olamadigim, bu dunya icin cok gayret gosterdigim icin kiziyorum kendime. Is gucu bahane edip namazi bile biraktim ama kendime cok kiziyorum, bi sekilde kendi kendimi sarsmak istiyorum ama olmuyor.
Yani sende bu durumun kiymetini bilip Allaha yaklasmaya calis bencehem Allaha yaklastikca korkmazsinda. Tabi sunuda soyleyeyim, Peygamber efendimiz hep mucadele etmis, simdi bizim herseyi birakip mucadeleden vazgecmemizde sacma olur. Yani hem bu dunyada guzel seyler yapip, kimseye muhtac olmadan yasayabilmek hemde Allah'i unutmadan, O'nun icin biseyler yapabilmek en guzeli bence.
Bu durum bende de vardı, bilmediğimiz bir aleme geçmenin korkusu bence, hele ki savaşlar, terör, cinayetler hergün haberlerde olunca küçücük bebeklerin bile bu dünyadan göçtüğünü gördükçe insan sıra bendeyse diyebiliyor. Bu da Allah'ın bir lütfu aslında, en sevdiğiniz şeyleri yapmak, içinizden geldiği gibi davranmak, kötü alışkanlıklara tövbe etmek, Allah'a yalvarmak, ibadete başlamak için bu korku büyük bir itici güç. Ne kadar yaşayacağımızı bilmemek ve bunu idrak etmek bundan sonraki yaşamımızı iyilik ve güzelliklerle geçirmeye karar vermek, önce kendimize sonra başkalarına faydalı olabilmek, ertelemeyip hemen şimdi yapmak adına büyük bir sebep. Mesela çok erken başlamışsın namaza diyorlar, kime göre erken, bence geç kaldım diyorum. Ölüm konusunda karamsar olmamızın sebebi şudur: Nereye gideceğimizi bilmemek... Oysa Kuran'da herşey açıkça var, mealini okuduğumuzda yapılan iyiliklerin karşılıksız kalmayacağını görüyoruz demek ki iyi bir insan olabilir, sıkıntılara sabredebilirsek daha güzel bir hayat, ölümün ayrılığın olmadığı bir hayat bizi bekliyor. Hep istediğim şey; insanlar, evlatlarım hayırla ansınlar beni, iyi bir insandı desinler, gözleri dolsun sevenlerimin. Kötülükler burada kalacak ama iyiliklerimizi götüreceğiz o zaman ölüm korkusu yerine biz nereye gideceğiz korkusu olsun, hemen bir yardım kampanyasına destek olalım, okuduğumuz kitaplarımızı okul kütüphanelerine, giymediğimiz kıyafetlerimizi ihtiyacı olanlara verelim, lokmamızı paylaşalım, komşumuza içtenlikle selam verelim, aşure yapıp tanıdıklarımıza da tanımadıklarımıza da dağıtalım. Hem dünyamız hem de ahiretimiz güzelleşsin :) İçtenlikle gülerek bütün acılara rağmen şükrederek, bize verilenleri paylaşarak geçirilen biran bile çok kıymetli bence. O anda bu an işte, şu yazıyı yazabilmek bile ne büyük lütuf, şükürler olsun
aynisini diyecektim benden once davranmissiniz cok guzel sözYarın ölecekmiş gibi ahiret için hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için caliş gecer..
Iyi aksamlar herkeze.. arkadaslar bi süredir kafami cok kurcalayan bi mesele var.. bi an bi karamsarliga kapildim.. aslinda kimsenin de kafasini karistirmak polemik yapmak istemem ama ölüm fikri cok aklimda bu ara. Bi korkumu dersiniz. Farkina varilmis bi gercekmi. Eskiden pek aklima gelmezdi ama bu ara bi yakinimizi kaybettikten sonra aklima gelir oldu o fikirler. Hani hepimiz ölumluyuz elbet. Yanl bu fikirle hayata nasil konsantre oluyosunuz.. hersey bos geliyo bu ara. Bosuna hedeflerim olmasin didinmiyim diyorum. Yani zaman cok cabuk ilerliyo hersey bos diyorum . Sonra kendime geliyorum. Bu dusunceleri kafamdan atmama yardim bi kac yorum istiyorum sadece. Siz nasil bu fikri atiyosunuz kafanizdan ve korkusuzca yasiyosunuz .. ben cok korkuyorum. Okuyan ve cevaplayan herkeze tesekkurler.
İbadet ederek içimi rahatlatıyor ve hedeflerim konusunda ilerliyorum :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?