Konuya yazmamıştım, neymiş diye bir bakayım dedim.
Olayı mealiyle açıklıyorum: "Bir akrabam var, 40 yaşında (yani artık yaş geçti), evlen(e)medi (evlenmeme tercihi diye bir şey olamaz yaş 40 olmuş artık yani kim alır onu evde kaldı yani), benim ilişkim ciddi bir boyuta gidiyor onun yanında konuşamıyoruz (malum beni kıskanır çünkü evlenmek çok önemli bir şey nihahaha ben evde kalmadım bak koca buldum), babaları yok abisi de bekar annelerinin psikolojisi bozuk (ailesi de sorunlu zaten bunu kim alır ki yani) , ibret olsun gadınlar haa benim gibi bir an önce evlenin (çünkü benim övünülecek başka bir vasfım yok kendimi sadece kocişim ve bebişimle tanımlayabilirim)"
Senin gibi hayatını bir erkeğe adayarak, sırtını dayanarak geçineceklere ibret olabilir. Benim hayatımda birisi var ama onunla evleneceğimin garantisi olmayabilir, tıpkı senin de ilişkinin ciddiye gitmesinin sonunun evlilikle biteceğinin garantisi olmadığı gibi. Benim için evlenmemek dünyanın sonu değil, olacağı varsa olur olmayacağı varsa olmaz yoluma bakarım. Ama sen belli ki 40 yaşına kadar evlenemezsen "Evde kaldımmmm ühühüüüü" diye tırlatacaksın, o yüzden bir an evvel evlenip koca donu yıkamanı gönülden dilerim cnmmm.
Not: Hatunlar sana az bile söylemiş. Goodbye, umarım yeni üyelikle gelmezsin.