İçten Bir Yardım Diliyorum

Öncelikle hayırli olsun,sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin Rabbim bebeğinizi
Bir kızım var 6 yaşında birde oğlum var 2.5 aylık. Kızım planlı gebelikti,gayet istedik oldu şükür ve mide bulantısı nedir bilmedim,yedim içtim,işe gittim son ana kadar çalışacak gücümde enerjimde vardı çalıştım ama oğluma hamileyken sizin gibiydim,ilk 3 ay kilo verdim hatta,3 ay bittikten sonra mide bulantısı bitti ama mide yanması yaşadım çokça,şurup kullandım hatta,birde planlı bir gebelik değildi,korunurken hamile kaldım,uzun süre alışamadım,bununla ilgili konu da açmıştım hatta ama şu an çok mutluyum.
İyiki diyorum iyiki olmuş ki kızım ilkokula başladı onun yoğunluğu,kardeş kıskançlığı ve uykusuzluğa rağmen diyorum bunu.
Sizi anlıyorum ama emin olun geçiyor,alışıyor hatta mutlu oluyorsunuz bir yerden sonra.
 
Bebeğimi elbette dusunuyorun zaten o kadar çok düşünmem beni bu durumda hissediyor ona zarar verdigimi düşündükçe çıldırıyorum.Aglaya ağlaya ağzıma birşey tikiyorum ve sonra da gidip kusuyorumm.
Biliyorum gececektir ama daha az zararla geçsin istiyorum.
Tek hamile benmisim gibi abarttigimi düşünenler oluyor..
Yemin ediyorum abartmiyorum..Eşimin desteği inanılmaz çok ama yeterli olmuyor :KK43:
Ona zarar vermiyorsunuz lütfen böyle düşünmeyin. O beslenir siz kussanızda,kendinizi üzmeyin. 3 aydan sonra rahatlarsınız. Hafif kokusuz yiyecekler tercih edin bir süre.
 
Bir arkadasim vardi sizin gibi. Hamileligi boyunca nefret etti hamile olmaktan. Surekli sukretmesi gerektigini soyledik durduk. Allah korusun Rabbim bebegine bir zeval verse ne yapardi.. Siz de boyle dusunmeye calisin. Ha orkadas ne mi yapti? Dogurdu hala memnun degil. Lohusa kafasinda :))
Bu buyuk bir nimet.. Kiymetini bilin.
 
Mesajlarını baştan beri okumuştum zaten konu sahibinin,onun için diyorum işte,ölmeyi 'gerçekten' istediğini mi düşündünüz,oysa ben okuyunca çaresizlikten perişan,yardım isteyen teselli bekleyen tecrübesiz bir anne adayı gördüm.Çoğunluk ta öyle görmüş olmalı ki kendi gebeliklerinden örnekler ve güzel fikirler geldi.
Herkes aynı düşünmek zorunda değil elbette,fakat "hele dur sen, daha neler çekeceksin bunlar da birşey mi"demekte çok kaynanavari olmuş:-)
Ben sadece sukur etsin dedim neyse o sizin fikriniz bu benim bu kadar söyleyeceğim
 
Bire bir aynı geçirdim hamileliğimi, tek rahat olduğum zaman uyuyabildiğim zamanlardı, bebeğinden vazgeç deseler koşa koşa vazgeçebilirdim.
Benim bu durumum 6 ay civarı devam etti, 6 Aydan sonra rahatsızlığım devam etse de çıkarmam bitti , herşeyi yiyebildim.
Bu dönem de bebek ciddi besine ihtiyaç duymuyor , yiyemediğiniz için suçlu hissetmeyin, ileri ki dönem de mutlaka rahatlayacaksınız, bebek ihtiyacı olduğu dönemde alacağını alacak inş.
Güçlü olun, bugünler geçmeyecek gibi geliyor ama geçecek inanın.
Yemek yemek için çok zorlamayın kendinizi çünkü o geri çıkarma aşamasında da çok yoruluyor , yıpranıyor insan.
Biraz daha rahatladığınızda da az az, sık sık beslenin.
Allahım kolaylaştırsın, yardımcınız olsun , sağlıkla alın kucağınıza inş.
 
Back
X