İyi günler bayanlar nasıl anlatsam bilmiyorum.2012 yılında evlenmiştik eş kişisiyle kendim öğretmenim. Alt üst oturdum. O kadar sorunlar yaşandıki 2 kere evi terkettim ama yinede kendi çabamla döndüm. Ben ne zenginliğe ne varlığa baktım. Gelşn gittiğim evden herşey anlaşılırdı. 2odalı mutfağında cam olmayan çoook eski bir ev bakmadım bile benim için önemli olan mutlu olmaktı ama malesef. Sadece eş kişisi aile olmayı başaramadı beni kardeşi ve ailesiyle aynı kefeye koydu. Eşit vakit geçirmeye çalılştı. En basit örnek kardeşiyle aynı yere gittik diyelim beraber. Beni arıyorsa ne yapıyorsunuz diye. Kapatıp onuda arıyordu.çünkü darılabilirdi. Daha neler neler anlatsam sayfa yetmez.
Benim en büyük hatam çocuk yuvayı kurtarır mantığı oldu. Bi çocuğum oldu. Ama malesef doğumda yaşanan sıkıntılardan dolayı oksijensiz kalmaya bağlı engelli bi oğlum var. O benim heeşeyim sevgisini hiçbirşeye değişmem. Ama ei kişisi doğumdan sonrasınıda burnumdan getirdi. Annemin kalması sorun oldu ki çocuk yoğun bakımdaydı bana destek amaçlı yanımdaydı Hastaneden çıktığındada annem yanımda kalacaktı bi süre ama demediği laf kalmadı. Çocuğu doktora götürmek istedim gelmedi benimle inadı için. Bende katlanamadım ve bıraktım. Dava açtım. O süreçte oğlunu hiç arayıp sormadı bile. Dava aşamasında evine dön dedi o da tek bir kere. Bende heeşeyi bırakalım benim oğlum var engelli dedim. O eve asla sığamayız bir sürü fizik aletleeimiz var dedim ama umursamadı sen bilirsin dedi. Çok şeyler var ama yazamayacağım ve boşandım. Allaha şükür paramda var. Ailemde tam destek. Oğlumda benim herşetyim.
Ama eş kişisinin 2 erkek çocuğu olan bir bayanla evlendiğini ve onlara ayrı ev açtığını duydum. Oğlum adına çooook üzüldüm. İçten ahhh ediyorum. Birgün tutar mı
