- 1 Ekim 2015
- 158
- 104
- 23
- 33
- Konu Sahibi philosophy
-
- #121
Kredi kartı en büyük mesele vazgecemedim yıllardır.sanki bir yanim eksik kalacak,o kadar emek verip para kazanıyoruz bu kadar rahat harcanmamali.Ya daha bugün kartimi kapattirdim daha önce limitimi düsürdüm tekrar arayip yükselttim bir arkadasin dedigi gibi madde bagimlisi gibiyim o kadar gereksiz ve beni asan harcamalar yapmisim ki durup düsündüm ben minicik evladimi birakip ise gidicem sirf bu gereksiz harcamalari yapabilmek icinmi süt kokulu kuzumu birakip ise gidicem bunlara katlaniyorsam en azindan ise yarar bir birikim yapmak istiyorum evlatlarima bari birseye degsin cok doluyum bu konuda bende
Hanımlar merhaba...paranın,vaktin,insanın kısacası hayatın kıymetini bilen insanlarin yorumlarına şiddetle ihtiyacım var. Ben sürekli birşeyler almak ıstiyorum,ve neye gerçekten ihtiyacım var bunu anlayamıyorum.sürekli birşeyler almak için hem para hemde vakit kaybediyorum.bu konudan çok rahatsızım hem maddi hem manevi.özellikle aldiklarim sonradan canımı çok sıkıyor.Ben ihtiyacı kadar tüketen insanlara hayranım,bunun maddiyatla ilgisi yok bence bu bir yaşam felsefesi kapitalizme esir olmamış tüketim çılgınlığına dur diyen üstelik maddi imkanı varken,hayat felsefesini basitlik sadelik üzerine kurmuş insanlardan yardım istiyorum.Ben bu durumun nasıl üstesinden gelebilirim acaba?
Maşallah,benimde eşim tutumludur ama 6 senelik evliyiz hiçbir yatırımımız yok malesef.Bence bir karakter meselesi bütün kadinlari bu konuda ayni değerlendiriler ama aslinda öyle değildir. Biz eşimle ihtiyaç sıralaması yapiyoyoruz her ay. Bir de bebeğimiz var öncelik herzaman onundur. İhtiyaçlarımızı aciliyetine göre sıralıyoruz. Biz bir yaz sezonunda bir de kış sezonunda büyük bir alışverişe cikariz ufak tefek istisnalar hariç gerekli olmagi sürece de giyim için fazla para harcamayiz ben dişardan kimin ne düşümdünü hiç umutsamam bir kiyafeti eger hala hoşuma gidiyosa 3 sene de giyerim 4 senede ayakkabi ve çanta deliside değilimdir. Birikim yapmaya çalışiyoruz evimiz var ama yeni bir ev almayi düşünüyoruz ve bu şekilde tasarruf etmek zor olmanin aksine zevkli bile geliyo bana. Demek istediğim birşeylere yatirim yapmak isterseniz tasarruf yapmaniz çok daha kolay olacaktir
Bence bir karakter meselesi bütün kadinlari bu konuda ayni değerlendiriler ama aslinda öyle değildir. Biz eşimle ihtiyaç sıralaması yapiyoyoruz her ay. Bir de bebeğimiz var öncelik herzaman onundur. İhtiyaçlarımızı aciliyetine göre sıralıyoruz. Biz bir yaz sezonunda bir de kış sezonunda büyük bir alışverişe cikariz ufak tefek istisnalar hariç gerekli olmagi sürece de giyim için fazla para harcamayiz ben dişardan kimin ne düşümdünü hiç umutsamam bir kiyafeti eger hala hoşuma gidiyosa 3 sene de giyerim 4 senede ayakkabi ve çanta deliside değilimdir. Birikim yapmaya çalışiyoruz evimiz var ama yeni bir ev almayi düşünüyoruz ve bu şekilde tasarruf etmek zor olmanin aksine zevkli bile geliyo bana. Demek istediğim birşeylere yatirim yapmak isterseniz tasarruf yapmaniz çok daha kolay olacaktir
Ben maaşımi alırım ilk birkaç gün büyük kısmını harcarim sonra geri kalan yaklaşık 3 haftalık süreçte kredi kartına yuklenirim.sonra maaşimi alır kredi kartına yatiririm 6 senedir bu böyle,bıktım artıkÇok imrenirim maaşını aldığı gibi güzel güzel yatırım yapan sonra da ihtiyacı olunca ortaya topluca para çıkarabilen insanlara.Hiçbirzaman köşede 1 çeyreğim olmadıbunu Başaranların yorumlarını takipteyim ben de aynı dertten muzdaribim saçma sapan şeyler alırım maaşım yatar ve sanki onu 1 ay içinde harcamak zorundaymısım gibi,değiştiremiyorum bunu
Bende alıp kullanmadigim kiyafetlerden bıktım kullansamda yer kaplamasindan biktim.artık gerçekten bıktım az eşya çok huzur istiyorum.kıyafet alışverişini ben de azalttım. sanırım biraz da bıkkınlık geldi.
3 senedir düzenli maaşım var tabi ilk işe başladığımda sürekli almak çeşit çeşit giymek istiyordum ama son bir senedir hiç içimden gelmiyor.
hem para harcamak istemiyorum hem de zaten iş dışında bana kalan vaktim çok kısıtlı onu mağazalarda harcamak istemiyorum.
mesela haftasonu arkadaşlarla alışverişe çıkacaktık çıkmadık çünkü gerçekten içimden gelmedi.
yatırım olarak neyin var derseniz 90 bin liralık bir arabamız var ama borcu da var tabi hepsi ödenmiş değil.
çok iyi.
izinizden gitmek istiyorum
Bende anlamıyorum doğaya aykırı bikere,doğada israf yoktur ama ışte.biz insanlar herşeyi tüketiyoruz.Bende sizi anlamıyorum mesela niçin bu kadar çok alışveriş bende çıkıyorum çarşıya pazara beğendiğim şeyler oluyor ama ihtiyacım yok almıyorum bunu kendime söylüyorum senin buna ihtiyacın yok ve tatmin oluyorum almıyorum mesela 2 yıldır aynı spor ayakkabıyı giyiyorum,5 yıldır bu kış 6 olucak aynı botu giyiyorum,7 yıldırda aynı abiye ayakkabıyı giyiyorum Düğünlerde bayramlarda vs tarihler net keza hepsini alış nedenlerim var,2-3 aydır bi gömleğe ihtiyacım var almadım dahada ertelenir
off ben de cok kötü durumdayım ama öyle böyle değil gerçektenMesela neye ihtiyacım olduğu konsunda da sıkıntılarım var. Yeterince çantam var aslinda ama evrak çantası istiyordum ne zamandır.bugün aldım 350 tl den 175 tl ye indiğini görünce hiç düşünmeden aldım.simdi acaba istediğim boyle birşey miydi diye sorguluyorum
allahım yaş 26 paraya bak !Günübirlik yaşamak hiç bana göre değil. Sürekli biriktiririm. Şimdi 26 yaşındayım. Ayıptır söylemesi bankada 15 000 dolara yakın birikimin, birkaç çeyrek altınım, borcu bitmiş bir jip arabam var. Mal varlığımın olması benim hedefim. Daha fazlası için de biriktiriyorum zaten. Alışveriş hiç sevmem. Yani kıyafet alışverişi. Sigaram filan da yok. Makyaj ara sıra az yaparım, ona da para gitmiyor yani. Ben gereksiz olarak dışarıda yemeğe çok harcıyorum, bundan rahatsızım. Ama öyle varyemez bir tip de değilim, canımın istediğini alırım, yılda 2-3 kez tatile giderim. Param bereketli sanırım, yesem de biriktirecek kadar kalıyor.
Seni heveslendirecek şeyler düşünebilirsin. Evde bir sürü kenara atılmış parçalardansa, ileride ev alabileceğini, altın, dolar gibi döviz biriktirebileceğini filan. İradene hakim olmalısın.
Hemşireyim 4 yıldır, ABD'de. Onun dışında 16 yaşımdan beri hem okuyup hem çalıştım.allahım yaş 26 paraya bak !
vallahi utandım kendimden !
ne zamandır çalışıyorsunuz peki?
ve ne iş yapıyorsunuz ?
merak ettim :)
aha aynı beni tarif ettinizEmin değilim ama sanırım sizin ki tamamen dürtüsel birşey. Alışverişkolik olduğunuzu düşündüm sonra vazgeçtim bu fikirden. Hayatınızda yolunda gitmeyen birşy varsa. Canınız sıkkınsa ya da değiştirmenin zor geldiği birşeyler varsa o an ki ruh hali ile alışverişe yöenliyorsunuz sanırım. Aldığınız her ürün - bu bir eşarpta olabilir bone de makyaj malzemesi de - sizde sanırım bir süre hafiflik yaratıyor. Ama o atmosferden çıkıp evinize geldiğiniz zaman aslında o sıkıntılardan kurtulamadığınızı fark edip üzerine bir de yine birşeyler aldım deyip daha çok bunalıyorsunuz.
Kendimce ufak tefek bir kaç tavsiye verebilirim. Öncelikle evdeki kıyafetlerinizden alıpta giymediğiniz ya da sonradan beğenmediğiniz ne kadar kıyafetiniz varsa hepsini elden çıkarın. İster bir hayır kurumuna verin ister 2. el eşya olarak satın bu sizin tercihiniz. Eşyalarınızı verirken seçtiğiniz her parçayı birşeylerle kombinlemeye göre dağıtabilirsiniz. Mesela aynı model tişörtten 20 tane olmasının ve farklı olmasının hiçbir mantığı yok bana sorarsanız. İnanın bana az ama öz parça hem sizi maddi açıdan rahatlatır hem de zamandan tasarruf edersiniz.
Alışverişe nakit parayla çıkınç Kredi kartını kapatın demiyorum nerede - ne zaman lazım olacağı hiç belli olmaz. Ama mesela limiti 5 bn tl ise 2 bin tl ye düşürün.
Sizin alışverişe hissettiğiniz dürtüyü ben yemek konusunda hissediyordum. Bazı sıkıntılarımm vardı ve aklıma geldikçe kendimi yemeğe verdim. Aç olmasam bile yaptığım yegane şey yemek yemekti. O an mutlu oluyordum evet ama sonra sinir oluyordum. O kadar çok kilo aldım ki ilk önce onu irdeledim. Sonra bedenimin gereksinimi haricinde niye sürekli yemek istiyorum onu araştırdım. Metabolik bir rahatsızlığım yoktu herhangi bir hastalığım yoktu. Sorun tamamen psikolojikti. Ben kendi kendime aştım bunu. Mesela üstümde maksimum 20 tl para oluyordu. Hatta son zamanlarda onu bile almıyordum. 10 tl alıyordum. Yol param her daim kartımda - taşıma için kullanılan - oluyordu. Yemek için gideceğim mekanları sınırladım ve çok fazla para taşımadım. Hem cebim rahatladı hem de psikolojik açıdan rahatladım. Kiloları vermeye de başladım. Kendimi daha mutlu hissediyorum. İçsel olarak probleminizi çözmezseniz geçici olan problemler uzun vadede etki etmez diye düşünüyorum.
O ayrımı bende yapamiyorum,yoksa 2. Kıyafetten sonrası ihtiyaç olmaz. Isteme ve sahip olma durtulerimde bozukluk var olduğunu düşünüyorum,o da önüne geçilmez sonuçlar doğuruyor işte.
Hayat felsefem az eşya,az insan çok mutluluk.Alışverişi,avm'leri zerre sevmem.ihtiyacım oldukça alırım ona rağmen ne çıplak kaldım şimdiye kadar ne de aç.Hanımlar merhaba...paranın,vaktin,insanın kısacası hayatın kıymetini bilen insanlarin yorumlarına şiddetle ihtiyacım var. Ben sürekli birşeyler almak ıstiyorum,ve neye gerçekten ihtiyacım var bunu anlayamıyorum.sürekli birşeyler almak için hem para hemde vakit kaybediyorum.bu konudan çok rahatsızım hem maddi hem manevi.özellikle aldiklarim sonradan canımı çok sıkıyor.Ben ihtiyacı kadar tüketen insanlara hayranım,bunun maddiyatla ilgisi yok bence bu bir yaşam felsefesi kapitalizme esir olmamış tüketim çılgınlığına dur diyen üstelik maddi imkanı varken,hayat felsefesini basitlik sadelik üzerine kurmuş insanlardan yardım istiyorum.Ben bu durumun nasıl üstesinden gelebilirim acaba?
Bizde düşünerek harcayanlardanız..mümkün olduğu kadar gereksiz şeyleri almamaya çalışırız amma ve lakin bı kredi kartını bir türlü düşüremedim..ay sonu ekstreye bakıyoruz gerçekten harcamamız gereken şeyler öyle lüks gereksiz keyfe harcanmış birşey yok.. Ama meblağ hep fazla hep fazla.. Hayat pahalı diyorum artık napalım.. Allah sağlık versinde çalışıp ödeyelim..bakın bu ayki miktar aklıma gelince yine sinirlerim bozuldu..of offff...
sizi çom iyi anlıyorum hatta buraya konu acmak ıstedım ama kimileri '' sen de cok para var heralde , para olmasa harcamassın yeaaa'' falan dıye basıt basıt can sıkıcı seylşer yazıyorlar vazgectımHanımlar merhaba...paranın,vaktin,insanın kısacası hayatın kıymetini bilen insanlarin yorumlarına şiddetle ihtiyacım var. Ben sürekli birşeyler almak ıstiyorum,ve neye gerçekten ihtiyacım var bunu anlayamıyorum.sürekli birşeyler almak için hem para hemde vakit kaybediyorum.bu konudan çok rahatsızım hem maddi hem manevi.özellikle aldiklarim sonradan canımı çok sıkıyor.Ben ihtiyacı kadar tüketen insanlara hayranım,bunun maddiyatla ilgisi yok bence bu bir yaşam felsefesi kapitalizme esir olmamış tüketim çılgınlığına dur diyen üstelik maddi imkanı varken,hayat felsefesini basitlik sadelik üzerine kurmuş insanlardan yardım istiyorum.Ben bu durumun nasıl üstesinden gelebilirim acaba?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?