ihtiyac duydugun kadar tuket

Kesinlikle aynı durumdayım, resmen araniyorum,avm dolaşıyorum mağaza dolaşıyorum yorgun düşüyorum sanki çok önemli birşey lâzım gibi sonra duruyorum yoo öylesine geziyorum. Sürekli aklımda ne alsam acaba diye düşünceler ve bu dusunceler de yoruyor.hersey ilgi alanım ama özellikle bazı dönemler bazı şeylere özellikle takiyorum.
 
Ben de giyim kusama fazla harcamayip baska konularda tutumlu olmayi beceremeyenlerdenim.
Mesela gecenlerde pazarda 10 liraya bir tisort gordum cok da begendim ama ne gerek var zaten elimiz sıkışık diyip almadim, sonra 20 liralik kuruyemis aldim 5 dakikada yedim
 
Mesela atıyorum bir ara dikiş dikmeye heveslendim o ara bir sürü kumaş, iplik, aksesuar,dergi adını ututtum model çıkarmak için cetvel bile aldım.zerre eğitimim yok konuyla ilgili 2-3 pijama diktim kenarda duruyorlar şimdi.e iyi guzel de parasını geçtim hepsi zihinsel bir yük bana ve kalabalık.aslında sadelik istiyorum az şeye ihtiyaç duymak istiyorum,bilinçli tüketici olmak istiyorum ben.
 
:) sizinki en azından daha anlaşılır,babam der hep partallara para veriyorsunuz diye.
 
Evet olabilir aslında katı kurallar uygulamamiz lâzım. Olmuyor böyle nereye kadar.6 sene çalıştım özellikle son iki sene paramin hiç hayrını görmedim hep kendime gitti.
 
Ben şöyle başa çıkıyorum kendimle : kozmetikleri önüne döküyorum resmen ne var ne yok ihtiyacim olmadigini görüyorum. Geçiyorum dolaba hiç girilmemiş hatta etiketi üstünde kiyafetleri bile kombin yapıyorum görüyorum ihtiyaç yok sadece dolabim karışmış görmemişim unutmuşum sadece.alisveris ihtiyaç listesi yapıyorum liste dışına çıkarsam buna gerçekten ihtiyacım var mi diye kendime soruyorum ...öneririm
 
Ben de size listesiz alısverişe cıkmamayı öneririm. Hangi konuda olursa olsun elinizde bir liste olsun. Mesela ayakkabılarınıza bakın ve gercekten ihtiyacım var su renkte ve yazlık kıslık gibi bir net belli bir alacagınız olsun. Alısverişe cıkınca sadece alacagınız kalemin magazalarına girin ve sadece o ürünü alın. Hem market alısverişlerinde hem kıyafet alısverişlerinde oldukca işe yarıyor. Son olarak da kıyafet için elinizde bulunan kullanılmayan ve giyilebilecek durumda olup ama begenmediğiniz kıyafetleri ihtiyac sahiplerine vermeden yenisini almayın
 
Ben kapitalizm işinden istifa ettim kafa olarak, yakında işimden de istifa edeceğim.
yaklaşık 2 senedir ihtiyacımın dışında hiç harcama yapmıyorum. ilk başlar da arada hatalar yapıyordum şimdi gitgide azaldı. şuan aşırı kontrollüyüm her türlü alışverişte. ihtiyaç alıyorum sadece hatta alacağım o şeye ne kadar ihtiyacım var onu sorguluyorum ve şunu fark ediyorum çok ihtiyacım yok olmasa da olur bir şey yani diyorum bazı şeylerde. paramı geçici şeylere yatırmıyorum bu da beni mutlu ediyor.
 
ben hem kendime hem dügün alışverişini baya abartmıştım hatta evlendikten sonra kendimi boşlukta hissetmiştim.Sonra eşime alışveriş yapmaya başladım yanı yeterki bişeyler alıyım:) sonra baktım sıkıntı cekiyorum hem maddi hem manevi sonra evin ihtiyaclarına yöneldim market elektrik su gibi.borçlarım bitincede kredi çekip araba aldık yani param boşa gitmiyor.tabıkıde yıne bişeyler alırım yaparım sinema vs. mesela aylık 150 tl harçlıgım vardır.ama altın al yada yatırım yap birseyin kalitelisini al ve ikincisine ihtiyaç duyma en çok ne kullanıyosan kesfet. tabıkıde zamanla farklı seylere yöneliyoruz mesela hedef yap pahalı olan seylerı her yıl birini al gibi.Ama ev esyası gereksiz temizlemekten baska bir işe yaramıyor çogu.
 
Alışveriş merkezlerini oldum olası sevmem zaten.Alacaklarımı liste yaparım.
Giyisi konusunda benim için tek kriter temiz olsun,sökük olmasın yeter.Aldığım şeyi düşünerek alırım ve giyerimde eskitmeden atmam.
Evde ıncık boncuk küçük eşyaları sevmem.Biblo felan ahhhh çok güzel alayım demem.Zira temizle temizle bitmiyor.
Maaşı alırım kenara koyacağım parayı koyar harcamalarımı ona göre yaparım.
Hamd olsun çok şükür bin şükür evlendiğimizde fazla bir takı felan yoktu.Şimdi 40 bin TL ye yakın takım ve 30 bin TL lik arabamız var.
+ Evim kira ve kızım kreşe gidiyor.
Maşallah deyin valla yolarım demeyeni:)))
 
Ben öğretmen çocuğuyum, bir öğretmen maaşıyla iki kardeş okuduk, 2000li yılların başında üniversitede öğrenciydim, tabii o zamanlar ne akıllı telefonlar vardı ne kredi kartları, internet bu denli yaygın kullanılmıyordu,

Harçlıklarımızdan ayırdığımız kısıtlı bütçeyle aldığımız kıyafetler , belki de dünyanın en güzel modasıydı bizim için..

Fakat şimdi çalışıyor kazanıyoruz, elimizde daha çok imkân var, herşeyi alabiliyoruz çok şükür , fakat o zamanki hazzı mutluluğu vermiyor o alınan yeniler ..

Dolabın karşısına geçip dakikalarca ne giyeceğim ben diye düşünüyor , hep eksik görüyoruz elimizdekileri , dolaplar tıka basa dolu olmasına rağmen ..

Bu doyumsuzluğun sebebi bir dönem daha azla yetinmiş olmak mı acaba desem , annelerimiz belki bizden daha yoksunluk gördü , fakat hala bolluğun içinde de olsalar , eskisi gibi tutumlular...

Bence bu doyumsuzluğun nedeni olarak , sosyal mecralarda paylaşılan ışıltılı hayatlar , televizyonlarda yayınlanan kombin yarışmaları, lüks tatillere özendirilmemiz vs yatıyor, elimizde de limitsiz kartlar; önce harca sonra öde..

İnşallah , eski günlerdeki az ama öz aldığımız ama bize sonsuz mutluluk veren o günlere dönebiliriz toplumca,

Bu konuda en üzüldüğüm nokta , çocuklarımızın o yokluktan var edilenin hazzını hiçbir zaman yaşamayacak olmaları , maalesef istemeden de olsa , onları günden güne değişen moda! sayesinde; oyuncakları , kıyafetleri ve herşeyleriyle tüketim toplumunun odağına bırakıverdik...
 
Son düzenleme:
Ne kadar borç
Kaç kisisiniz
Yok Allaha şükür borcumuz yok.. Aylık kredi kartı harcamalarımızı ödüyoruz.. Ama yinede fazla bence miktar..3000 nin altına hiç inmiyor ki şu an kızımın okul taksitleri falan bindi üstüne hiç sormayın deli olucam.. Bir de tayin sebebiyle şehir değiştirdik evimizi sattık kiraya çıktık..küçük bir şehirden büyük şehire geldik 1400 lira kira veriyoruz..düşündükçe deli oluyorum..en kısa zamanda tekrar küçük şehire gitmek istiyorum..
 
arkadaşlar ben tutumluyumdur sonradan gelişti aslında tecrübe ile..size kısa ve öz tiyolar vereyim asla kapitalizme esir olmayın mesela ben alışverişe hep tok karna giderim ne zaman aç gitsem saçmasapan şeyler alırım eve gelince üzülürüm ..hem psikilojim hem cebim yorulur..ikincisi giysi alcaksam gerçekten ihtiyacım varmı yoksa laf olsun eski giysilerimden sıkıldımmı diye sorarım kendime birde dolabımdaki tıka basa giyecek yer olmayan halini gözümün ömüne getiririm vazgeçmeme büyük etkendir..param hep cebime kalır böylece ..alıyorumda noluyor 2 sene giyip yer bezi oluyor en pahalısını alsam bile... artık almıyorum..daha doğrusu alışverişe çıkmıyorum en önemli detay bu..mağazaya dalınca illaki bişey alıyor insan en iyisi o şaşadan kaçmak.. mağazalar zaten fuzuli harcamam yapmamız için ordalar.ben bu tuzağa düşmüyorum kıyafetlerimi temiz ve dikatli kullanırım eskitmem zaten..çoook skılırsamda tek parça alırım öle girip otuz parça değil ve son olarak sezon sonu alışveriş yaparım indirim bi hayli olur param cebime kalır şimdilik aklıma gelenler...
 
:) sizinki en azından daha anlaşılır,babam der hep partallara para veriyorsunuz diye.

Bilmiyorum aslinda dogru olan bu mu, yeme icmeden mumkun oldugunca kismiyorum, disarda yemiyorum pek, cok cok nadir. Ama mesela kedimin mamasi bile (artik cok cok az yedigi halde) aylik 50 tl yi geciyor. 3 te 1 fiyatina da mama var ama almiyorum. Ama 4 yildir kendime bir kislik bot almadim. Onu almam gider 1 kilo biftek alirim
 
Kredi kartlarimi kapatmak için çok girişimlerim oldu.babama verdim,eşime verdim,ama tamamen kapatamadim.evet kesinlikle kredi kartı çok büyük sebep.kesinlikle evdeki gereksiz eşyalar ruhumu boğuyor.
Ben kartlarımı kesdim taksitleri bitti inanki öyle çok ihtiyaç değil birşey almak istersen para biriktir al belki hevestir istediğin şey
 
Konunuzu çok beğendim. Bu konuda farkındalık sahibi olmanız bile çözüme ulaşmanız için bir adım bence.Meseleye sadece kıyafet boyutundan bakmayıp hayatınızın her alanına yayarsanız bu sadelik fikrini bence çok daha iyi olur. Ben hayatımın bi çok döneminde farklı farklı şekillerde hissettim sizin hissettiğiniz benzer duyguları. Mesele para meselesinden farklı aslında. Çok şükür ortalama üstü sayılabilecek bir gelire sahip sayılırım ama insanın eşyası çoğaldıkça, alma hırsı arttıkça ruhu kirleniyor bana göre. İlk çalışmaya başladığım yıllarda para kazanmanın hevesiyle bi sürü kıyafet aldım, sonra makyaj bloglarına vs dadandım yine kullanamayacağım kadar kozmetik malzemesi ya da ergenliğimin bi döneminde oldukça oburdum bütün paramı bana zarar verecek yiyeceklere döküyordum. Ama son yıllarda utanç duymaya başladım bu doyumsuzluklarımdan. Düşünmeden aldığım yiyecekleri çöpe atarken açlıktan ölen çocuklar,sokaktaki aç hayvanlar gelmeye başladı aklıma, ya da bu ayakkabının şu rengini de mi alsam diye düşünürken ne kadar çok çıplak ayak gezmek zorunda olan çocuk olduğu geldi aklıma. Ben de bütün hayatımı sadece bu hayatta hakkıma düşen kadarını harcamaya çalışarak geçirmeye çalışmaya karar verdim. Sadece eskiden abarttığım konularda değil her anlamda dikkat ediyorum artık. Duştaki suyu kovaya dolduruyorum, elmayı çöpüne kadar yiyorum, sokakta içtiğim soda şişesini bile geridönüşüm kutusu bulana kadar elimde taşıyorum, artan yemekleri sokak hayvanlarına veriyorum vs. Yani insan hayatının her alanına yaymayı başarırsa bunu yavaş yavaş karakteriyle bütünleşmeye başlıyor. Eskiden tüketirken aldığın zevki bu sefer tüketmeyince almaya başlıyorsun.
 
Ben biraz daha tutumlu bir insanim ama esim uce bese bakmaz,evlendigimizden beri daha tutumlu olmayi ogrettim ona.Kredi karti kullanmiyoruz en iyi yonumuz bu.Yatirim amacli sabit bir odememiz disinda borcumuzda yok denebilir.Ben calismiyorum ama aklim surekli bir isin ucundan tutma pesinde.Cocuklar insallah bi okul cagina gelsin muhakkak biseyler yapmak niyetindeyim.Onlarin okul,kres masraflari,geleceklerini dusundukce ustume okuz oturuyo..
 
İnşallah,yapabilirim.gurbetteyim zaten eşim yanımda değil. O kadar zorluk çek para kazan sonra gereksiz yere savur,düşününce çok koyuyor.
yapabılırsın bence niye yamayasın iste yeterki olur. evet düşünsene 30 gun boyunca çalış dıdın cabalar füf dıye gereksız yere gıtmesın paran onu dusun .
 
kız napıon sen 2-3 ayakkabıyı al bıtane sımdılık ıdare edersın skıntı yok aa bıtane ayakkabısı varmış bunu gıyoyor hep diyecek hallerı yokya . ay bı alışta hıc 3 pantolon bırden almadım ben. hedef belirle endıne ve ne alıosan 1 almaya calıs basta bole basla ve ayda bı kere ve bır adet al ne alıosan . gereksınımın yok suan ondan dıyorum. yazık valla yazık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…