İki farklı düşünce. Sizce hangisi?

Anne ve babasi bosanmis bir cocuktum. butun masraflarim anneme aitti. buyudum anne oldum cocugumun da butun masraflarini annem ustlenmisti ta ki yurt disina tasinana dek...
demem su ki, ebeveyn oldugunuzda omurluk bir "varlik" yaratiyorsunuz. o varliga iyi ve kotude, var ve yokta kendinizi sunuyorsunuz.
bir oglum var bu yil ilkokula baslayacak. en iyi okula gitsin diye paris'te 35 m2 evde yasamayi goze aliyoruz ve o eve turkiye'de olsak bir villaya odeyecegimiz kirayi odeyecegiz.
ancak su da bir gercek ki, hayat boyu arkasinda olacak olmam, onun sorumluluklarini alma yolunda sarkilar soylemesine vesile olmamali.
yarin bir baba olacak olmanin, bir koca olacak olmanin sorumlulugunu ustelenebilecek sekilde yetistirmek benim gorevim; gerisi kendi becerisi, emegi, sorumlulugu.

Aile çocuklarına karşı her zaman sorumludur. Hem maddi hem manevi. Zaman kısıtlaması yok.

Fatma

okurken aileme yuk olmamak ıçın elımden gelenı yaptım bizi buyutmeleri gıydırmelerı egıtımımız onların sorumlulukları dahılınde ama ınsana sorarlar sen ustune duşen gorevı yaptın mı?*:??? bu kadar keskın br ayrım yapmaya kımın doğru soyledığıne karar vermeye gerek yok her ınsan farlı duşunur onemlı olan sınırlar vardır...