Merhaba arkadaşlar
Uzun süredir bu konuyu düşünüyorum. Komşum 2 aylık yavru bir kediyi çok kötü bir durumdan kurtardı. Ama eşi istemedigi için bir yere verene kadar bende kalması üzerine anlaştık. Tek gözü problemli bir kediydi ama maddi sebepten nasıl yaparız diye düşündük, belediyeye teslim edip sokaga salınmasına içimiz el vermedi, derken kedicik tedavisini oldu. Şuan tek gözü yok,ameliyatla alındı. Bu şekilde sokaga bırakamadık, üstelik ona alıştık.
Şimdi ben hamileyim, bebegimle ilgili her şey yolunda iken tevafuk eseri kediciğin oldugu hafta doktorum bana gelişim geriliği var dedi. Kaç gece uykusuz kaldım. Toksoplazma testi yaptık. Temiz çıktı rahat nefes aldım. Kumu ile eşim ilgileniyor. Biz zaten engelli bir kedi istiyorduk ama zamanlaması olmadı. Birkaç hafta sonra nasipse dogum olacak. Annemin kedisi var,anneme bagımlı. Dogumda annemle gelecekler. Şimdi ben bu kedicigi alsam nasıl olacak, hem dogum sonrası onla nasıl ilgilenirim? Komşum alsa eşi sıcak bakmıyor ve kuşları için endişe ediyor. Kuşları evde serbest çünkü.
Bu arada bütün bu engellere rağmen iki aile olarak da ona cok alıştık. Şuan dönüşümlü olarak bakıyoruz ona. İki tane evi var. Böyle devam etmek istiyoruz ama psikolojisi bunu kaldırır mı,bu normal bi şey olur mu onun için bilmiyoruz.
Sizce iki tane evi olsa, birkaç gün orda birkaç gün burda olması onu olumsuz etkiler mi?
Bu arada tedavi süreci devam ettigi için aşılara başlamadı veteriner. Ama bu kediş hep yatagımıza cıkıyor. Engel olamıyoruz. Bebek gelince nasil yaparız? Aşılarını olsa bile, bebekle yatak odasında nasıl olacak bir arada?
çocuklar ve kediler bir arada büyümeli bence 
