- 11 Mayıs 2012
- 2.003
- 1.006
- 333
Herkese merhaba,
1 tane evlâdım var 4.5 yaşında, 10 yıllık evliyiz. maddi sorunlardan dolayı ertelemiştik. 5. Yılımızda nasip oldu.
Daha sonra farklı sorunlar oldu eş, eşimin ailesi maddi kayıplar vs. Neyse geçti gitti çok şükür, kısaca eşimin ailesinden kimseyle görüşmüyoruz (onlar istemiyor)
Çocuğumuz 1 tane olduğu için çevremden çok baskı yiyorum. Kımse selam versem 2.yi soruyorlar. Tabi ki bizi ilgilendirir biz karar veririz fakat sonradan pişman olur muyum diye korkuyorum.
Maddi anlamda ben çalışmazsam sıkıntı çekeriz o yüzden evde duramıyorum calısmam gerekıyor.
Eşimin ailesinden kimseyle görüşmediğimiz için ve benim ailemden de kardeşlik akraba vs bağları çok kuvvetli olmadığı için bayramlar bile buruk geçiyor. (akrabalar memlekette istanbulda sadece annem ablam kardeşim var)
Herkesın fıkrı su, size bırsey olursa onlar bırbırıne dayanak olur. Araları çok kötü olan kardeşlerde var. Bizim sıcak bir bağımız olmadığı için ya çocuklarında öyle olursa diye hiç istemiyorum. Allah korusun bize birşey olsa çocuğuma bakacak annemden başka kimsem yok.
Eşimle iyiyiz hiç-bir sorunumuz yok şükür, 33 yasımdayım rahat 2 3 sene olmaz zaten durumlardan dolayı e zaten yaşta geçiyor.
İçim daraldı bu konudan, sizin fikirlerinizi merak ediyorum???
1 tane evlâdım var 4.5 yaşında, 10 yıllık evliyiz. maddi sorunlardan dolayı ertelemiştik. 5. Yılımızda nasip oldu.
Daha sonra farklı sorunlar oldu eş, eşimin ailesi maddi kayıplar vs. Neyse geçti gitti çok şükür, kısaca eşimin ailesinden kimseyle görüşmüyoruz (onlar istemiyor)
Çocuğumuz 1 tane olduğu için çevremden çok baskı yiyorum. Kımse selam versem 2.yi soruyorlar. Tabi ki bizi ilgilendirir biz karar veririz fakat sonradan pişman olur muyum diye korkuyorum.
Maddi anlamda ben çalışmazsam sıkıntı çekeriz o yüzden evde duramıyorum calısmam gerekıyor.
Eşimin ailesinden kimseyle görüşmediğimiz için ve benim ailemden de kardeşlik akraba vs bağları çok kuvvetli olmadığı için bayramlar bile buruk geçiyor. (akrabalar memlekette istanbulda sadece annem ablam kardeşim var)
Herkesın fıkrı su, size bırsey olursa onlar bırbırıne dayanak olur. Araları çok kötü olan kardeşlerde var. Bizim sıcak bir bağımız olmadığı için ya çocuklarında öyle olursa diye hiç istemiyorum. Allah korusun bize birşey olsa çocuğuma bakacak annemden başka kimsem yok.
Eşimle iyiyiz hiç-bir sorunumuz yok şükür, 33 yasımdayım rahat 2 3 sene olmaz zaten durumlardan dolayı e zaten yaşta geçiyor.
İçim daraldı bu konudan, sizin fikirlerinizi merak ediyorum???