ikinci çocuk ? son kez soruyorum, bu kez içimi dökerek :( yardımınızı bekliyorum

evlendikten beş ay sonra hamile kaldım isteyerek. hamileliğim güzel geçti sorunsuzdu ta ki kızımın doğduğu güne kadar... sezeryan doğum yaptım kv hareketlerinde farklılıklar hissettim ama narkozun etkisinden yanlış anladığmı düşündüm oysaki kv gerçekten de kafayı yedirtmiş herkese. anneme karşı rakip tavırlar içine girdi kızıma herkesten önce koşuyor yani normalde o kadar fedakar davranmaz sırf annemi kıskandırmak için düşünebiliyor musunuz neyse hastane çıkışı evime geldik hep beraber kv bana anneme hep ters davranıyor azarlıyor bilmişlik taslıyor annem boşver cahil işte dedi. neyse ben bir ay annemde kaldım ve bir gece kızım ağlamış ben duymadım sezeryan sancım çoktu. kalktım annem kızımı uyutmaya çalışıyor bir yandan da söyleniyor " sanki ben doğurdum " dedi şakayla güya. sen de anneannesisin dedim. "size anneanneniz mi baktı sanki " dedi. ve ben o kadar çok üzüldüm ki. kv eşimi doldurdu aileme karşı ve eşim tam bir ay boyunca annemle ablamla konuşmadı ortada hiçbir sebep yokken eşimi tanıyamadım resmen. kırkımı burnumdan getirdiler ve şu an kızım 2 yaşında. kv küfür eden torun döven bir kadın olduğu için kızımı ona bırakmıyorum. kendi canımdan çok sevdiğim annem kızıma bir saat bile bakmıyor en son " anne kızım yanında dursun ben bi kahve içip geliyim ( eşimle ) dedim en fazla bir saat bakacak. ve annemin verdiği cevap " durmazsa ararım geri gelirsin ona göre" ee tabi kahve içmeye gitmedim. sadece nefes almak istemiştim. eşim kızımıza çok düşkün ama bir saat bak ben bi hava aliyim desem o da bakmıyor beceremiyormuş !! ben 9 senelik iş hayatımı bıraktım kızıma bakmak için hiç de pişman değilim. şimdi 3 yaşına gelsin kızmı kreşe verip tekrar iş hayatıma sosyalliğime kavuşacağım günleri bekliyorum..
ve size sorum şu:
-tek çocukta kalıp iş hayatına geri dönmek mi
-ikinci çocuğu yapıp bir daha asla iş hayatına dönmemek mi ( iki çocukla ev iş yürütemem , tek çocuk daha kolay gibi geliyor )
evde çok bunaldım çalıştığım zaman kendimi daha güçlü ve mutlu bir anne olacağım gibi geliyor. ama ikinciyi yaparsam ev hayatına devam ve kızımın doğumunda yaşadığım o tatsızlıkları tekrar yaşarsam diye kafamın kurcalanması eee bir de kızıma kardeş yapmazsam bu dünyada onu yalnız bırakacak oluşumun verdiği vicdan azabı....

ChopSuey .!.:

Ben olsam bu kadar olumsuzluğa rağmen ikinciyi düşünmezdim bile. Ayrıca kardeşi olmayan yalnız kalır düşüncesine katılmıyorum. Bu çocuk okula gitmeyecek mi, sosyal çevresi olmayacak mı? Aslında siz de biliyorsunuz bunları da, neyse.

Genişletmek için tıkla...

inanın bu tür cümleleri duymaya o kadar çok ihtiyacım var kiiii evet dediğiniz gibi ben de biliyorum bunları ama herkes kardeş şartttt diye naraa atıyorken kendimi suçlamaya başlıyorum

Bu şartlar altında ikinci çocuğu düşünmek pek mantıklı değil.

İkinci çocuk konusunda yorum yapamayacağım ama, tek söyleyebileceğim, etrafınızdaki tatsızlıklar içinde bunalmış olduğunuz aşikar fakat biraz da siz bu bunalıma katkıda bulunuyorsunuz gibi.
Yani anneniz aşağı yukarı yaşlı bi insan, huysuzluk yaparsa da çok alınmamak lazım. Bebek gürültüsünü kafası götürmüyordur falan. Misal, "durmazsa ararım geri gelirsin ona göre" dediği zaman, "anne yav he he" deyip çıkardım ben olsam o kahveyi imeye. Gerçekten kahvenin ortasında ararsa da "tamam geliyorum birazdan" der kapatır, kahvemi bitirir, biraz nefes alır dönerdim.
Mevzu bahis annem yani, başkası olsa tamam da, ne alıncam.
Fazla evham bünyeye zarar. Raad olunuz biraz.

Yani annene gonul koymani anliyorum ama annende bakman zorunda degil ki kotu birsey dememis durmazsa ararim demis bence annenize bu kadar takilmayin ..Kv ye zaten emanet edilmezmis..3 yasina gelince cocugu krese verip calisin bence siz 2. Cocugu yaparsaniz daha da mutsuz olacaksiniz gibi..Ama ilk cocugunuz dogdugunda ona bakmanla yukumlu kisinin siz oldugunuzu hesaba katmaliydiniz,eve kapanacaginizi falan filan

TURKUAZZZ .!.:

inanın bu tür cümleleri duymaya o kadar çok ihtiyacım var kiiii evet dediğiniz gibi ben de biliyorum bunları ama herkes kardeş şartttt diye naraa atıyorken kendimi suçlamaya başlıyorum

Genişletmek için tıkla...

Bu yazdığınızdan sizin de ikinci çocuğu istemediğinizi anladım. Herkes her şeye bir şey der. Çocuğu doğuracak olan siz, yetiştirecek olan siz, çalışmayacak olan sizsiniz. Gerisi kuru gürültü.

Cocugu kendi iradenizle dogurmaya karar verip, kendi kendinize yetecek buyutecek gucte hissetmiyorsaniz dogurmayin. Anneniz yasli insan ondan bebekle ilgilenmesini beklemek boyle misyon yuklemek yersiz. Soyledigi sozler de agir degil. Esinizin size daha yardimci olmasi konusunda ona baski yapabilirsiniz

Anladığım kadarıyla sizin için 2. Çocuk demek ruhen intihar etmek demek. Hayatınızın geri kalanının bitki gibi mutsuz verimsiz geçirmektense. Önce bi nefes alıp kendiniz iyi olun ki çocuğunuzun karnını doyurmak dışında ona fayda sağlayacak enerjiniz olsun

mutsuz anne = mutsuz cocuklar
ikinci cocuk sizi bunalima sokacak gibi gorunuyor. kardessiz olmak demek hayatta yalniz kalmak demek degildir. benim kardesimden yakin dostlarim var. ama mutsuz cocuklar ruh sagligi bozuk bireyler olmaya adaydir, asil o zaman ilerde saglikli sosyal iliskiler kuramazlar.

Canım sen kendine bile itiraf edemiyorsun galiba ama baya baya iş hayatını seviyorsun sen. Eve kapanmak sana göre değil. Sen tabi en iyisini kendin bilirsin ancak bence hayat kısa. Mutlu olman herşeyden önemli unutma.

Yanlış anladıysam kusura bakmayın aöa annenizin söylediğini kocanız nasıl duyup kaynanaya yetiştiriyor ki. Bence kendi anne babanızla olan sorunlarınızı eşe pek yansıtmayın. Malum erkekler önünü arkasını pel düşünmez işin o da laf olsun diye annesine anlatırsa kaynananızon eline siz fırsat vermiş olursunuz

Yasin gençtir muhtemelen 40 ına gelince dogur.Hem bu arada sosyal hayatina donersin.Hemde o zamana kadar maddi olarak rahatlarsin

Kardes şart mart değil. Benim var bi tane ayda bir görüşüyoruz herhangi bir arkadaşımdan bile daha uzağız.

Ben de cocuga kardes olsun niyetiyle dunyaya gelen ikinci cocuklari anlamiyorum.
Kendini bariz sekilde hazir hissetmiyorsun. İşe donebilecegin zamana gun sayiyorsun yazdiklarinda. Neyse en azindan yazip okuyunca fark etmişsindir istemedigini. Cunku cok belli

zeytinagaci .!.:

Kardes şart mart değil. Benim var bi tane ayda bir görüşüyoruz herhangi bir arkadaşımdan bile daha uzağız.

Genişletmek için tıkla...

Bende de bes tane buyuk kardes var. Al benden de o kadar beste sifir
Ay ne guzel yalniz degilim diye de dusunmuyorum kardes bol diye.

Bu yazacağıma alınmayın ama lütfen kimse annesine kv ye güvenip çocuk doğurup sonra bakmadı diye dert yanmasın.bakmak zorunda değiller çünkü.bakamayacaksanız doğurmayın.tekrar onlara güvenip ikinciyi de asla yapmayın.ben ikinciye hamileyim ve ilk doğumumda sadece eşim vardı.tek başıma büyüttüm kızımı.ikinciyi de bunu göze alarak yaptım.tek başına bakılabilir tabi eşin yardımcı oluyorsa.ikinci doğduğunda kızın 3 yaşında olacak kreşe gider.sen de iki yıl sonra iş hayatına geri dönersin

kimseden beklentide olmayın. şu an çocuk fikrine hazır değilsiniz, hazır olduğunuzda kimseyi dinlemezsiniz.

Yaşınız müsaitse Çocuklarınızın Arasını açabilirsiniz bence
İş hayatına dönüp kızınız ilkokula Başladıktan sonra bir tane daha kardeş yapabilirsiniz
Doğum zamanı oluyor öyle şeyler bence kafanızda büyütmeyin bunları

Benimde tek çocuğum var,29 aylık olana kadar kendim baktım. 1 saat eşim bile bakmamıştır değil anne kayınvalide.
Şimdi yarım gün kreşe gidiyor, eylülde iş kurmayı planlıyorum ve tam gün göndereceğim kreşe.
Bende isterim kızım yanlız kalmasın ama destek alamadığım ve kendi kendime yetmek durumunda olduğum için düşünmüyorum asla bu şartlarda.
Ben mutlu olmazsam kızımda , doğuracağım ikinci çocukta mutlu olamaz.
Sizde destek alamayacaksınız, bu şartlarda mantıklı görünmüyor ikinci çocuk.
Hakkınızda hayırlısı olsun.