- 26 Temmuz 2015
- 1.741
- 2.853
- 133
- 31
Hanimlar hepinize merhaba.
Kisaca bahsedeyim 5 ay once aci bi sekilde nisan attim. Benim icin "o benden vazgecemez" diye dusunen bi erkek canima okudu. Sansim vardi ki son anda kurtuldum diyorum. Duygusal olarak cok toparlandim. Zaten basindan beri Dim diktim.. Bu iliskiden onurumu,gururumu, oz saygimi ve insaallah gelecegimi kazanarak ciktim. Kaybettigim tek sey guven. Kimseye guvenemeyecegimi dusunuyorum.
Kildan ince kilictan keskin bi ipte yurumek dengede kalabilmek kadar zor geliyor bana iki kisinin iliskisi.Elbette benim boyle dusunmemde iliskimin etkisi de cok buyuk.
Iliskim boyunca hep pozitif dusundum, hatalari kusurlari orttum. Problemleri buyutmedim, naz kapris yapmadim, sorunlari konusarak cozdum, bir kosede anlasilmayi beklemek yerine anlasilmak icin mucadele verdim " tekmeyi basmak" gibi bi fiili hep cirkin buldum, kisacasi egom yoktu. Iliskimin hicbir evresinde egoyla hareket etmedim. Allah benim karsima benim gibi birini cikarsin diyecek kadar eminim kendimden.
Fakat bu halim oyle suistimal edildi ki. Cok yiprandim. Butunuyle o da kotuydu diyemem fakat benim uysalligimi emegimi " vazgecilmezlik" olarak algiladi. Su an sadece bu suistimali sindiremedim ve bundan sebep canimin yanisinin verdigi etkiyle bazen ask egodan da besleniyor diyorum. Dogrularim sasiyor. Nasil yasanir bi iliski bilmez haldeyim. Sanki canim sikilinca "tekmeyi basan" olsaydim, boyle olmazdi gibi geliyor. Nisanlanmadan once vazgecilmezlik hissi olmadi onda. Flort donemimde saygiyla giden iliski nisanliliktan sonra cehenneme dondu. Fakat Bende de degisen bisey olmadi nisanlilikta oncesinde de. Hep ayni cizgide yurudum.
Artik dogrularim sasti dedigim gibi. Sanki en ufak seyde tekmeyi basan "vazgecebilir" korkusuyla el ustunde tutulur diye dusunuyorum. Oyle midir sizcede?
Ama ote yandan da karsimdaki insanin nankoru oldugum bi iliski icinde olmak bana da eziyet gibi gelir.
Bilmiyorum
Kisaca bahsedeyim 5 ay once aci bi sekilde nisan attim. Benim icin "o benden vazgecemez" diye dusunen bi erkek canima okudu. Sansim vardi ki son anda kurtuldum diyorum. Duygusal olarak cok toparlandim. Zaten basindan beri Dim diktim.. Bu iliskiden onurumu,gururumu, oz saygimi ve insaallah gelecegimi kazanarak ciktim. Kaybettigim tek sey guven. Kimseye guvenemeyecegimi dusunuyorum.
Kildan ince kilictan keskin bi ipte yurumek dengede kalabilmek kadar zor geliyor bana iki kisinin iliskisi.Elbette benim boyle dusunmemde iliskimin etkisi de cok buyuk.
Iliskim boyunca hep pozitif dusundum, hatalari kusurlari orttum. Problemleri buyutmedim, naz kapris yapmadim, sorunlari konusarak cozdum, bir kosede anlasilmayi beklemek yerine anlasilmak icin mucadele verdim " tekmeyi basmak" gibi bi fiili hep cirkin buldum, kisacasi egom yoktu. Iliskimin hicbir evresinde egoyla hareket etmedim. Allah benim karsima benim gibi birini cikarsin diyecek kadar eminim kendimden.
Fakat bu halim oyle suistimal edildi ki. Cok yiprandim. Butunuyle o da kotuydu diyemem fakat benim uysalligimi emegimi " vazgecilmezlik" olarak algiladi. Su an sadece bu suistimali sindiremedim ve bundan sebep canimin yanisinin verdigi etkiyle bazen ask egodan da besleniyor diyorum. Dogrularim sasiyor. Nasil yasanir bi iliski bilmez haldeyim. Sanki canim sikilinca "tekmeyi basan" olsaydim, boyle olmazdi gibi geliyor. Nisanlanmadan once vazgecilmezlik hissi olmadi onda. Flort donemimde saygiyla giden iliski nisanliliktan sonra cehenneme dondu. Fakat Bende de degisen bisey olmadi nisanlilikta oncesinde de. Hep ayni cizgide yurudum.
Artik dogrularim sasti dedigim gibi. Sanki en ufak seyde tekmeyi basan "vazgecebilir" korkusuyla el ustunde tutulur diye dusunuyorum. Oyle midir sizcede?
Ama ote yandan da karsimdaki insanin nankoru oldugum bi iliski icinde olmak bana da eziyet gibi gelir.
Bilmiyorum