İlişkide zor bir anınızda, karşı taraftan maddi olarak size destekte bulunmasını bekler misiniz?
Bana göre tabiki de maddi destekle bulunmak gibi bir zorunluluğu yok.. Ama durumunuzu biliyorsa, siz gurur yapıp ondan rica etmeseniz dahi onun düşünüp destek olmayı teklif etmesini bekler miydiniz? Bunu merak ediyorum..
Bir süredir maddi açıdan zor bir durumdayım sigara alacak param kalmadı maalesef iş bulamıyorum ve erkek arkadaş kişisi bunu bildiği halde kendisine iPhone 11 almayı düşünüyor. Bana model soruyor. Tabi alsın kendi parası gözüm yok.. fakat insan yine de beklemez mi 12binlik telefon almak yerine önce bana bir ihtiyacın var mı diye sormasını?
Bu düşüncem bencillik mi?
Yoksa yerinde mi?
Bilemiyorum. Belli etmesem de içten içe bozuldum sadece ama bozulmakta haklı mıyım hiçbir fikrim yok.
Daha önce bu şekilde kimseden böyle bir desteğe ihtiyaç duymadım çok şükür çünkü bu kadar dibe battığım olmamıştı. Belki bana sorsa yine almam biraz gururluyum. Başıma ilk defa böyle bir durum geldi ve haliyle kendimle çelişip ne düşüneceğimi bilemiyorum..
Bu konuyu buraya erkek arkadaşımın benden maddi destek talebi var diye açsaydınız eminim çok tepki alırdı. Nişanlı olsanız bir nebze anlarım ama sevgililer arasında bu muhabbetler hoş olmuyor. Ayrıca sigara için kimseye para vermem. İçmeyiverin ucunda ölüm yok ya
Erkek iş bulamadım diyince gerekirse markette çalışsın, kadın iş bulamadım diyince 8 ayda 8 kez ayrıldığı sevgilisi para versin... Eğitiminize göre iş bulana kadar pekala geçici işlerde çalışabilirsiniz, beklemekten/istemekten daha kolaydır.
Hayatımda hiç sevgili parası yemedim gerçi ama çok ihtiyacım olduğu bir anda tabiki beni düşünmesini, yardımcı olmasını, en azından teklif etmesini ben de beklerim sevgilimden. Rahatlayınca da öderim. Duyarsız kalması soğuma sebebi bence. İnsan normal bir arkadaşına bile elinden geleni yapar, "sevgili dediğim beni sevmiyor demek ki" diye düşünürüm.
önceki konuları bilmeden direk bu konuya yorum yapıyorum.
Ben sevgilim dediğim insan işsizken, cebinde parası yokken 12 binlik telefon almazdım kendime. Yani önceliğim o telefon olmazdı. Çünkü ben ilişkilerini "müşterek" kafada yaşayan biriyim. Sevgililik, evlilik, nişanlılık benim için aynı. O yüzden hayatımdaki erkek ben işsizken ve zor durumdayken beni hiç önemsemeden 12 binlik telefon alırsa bunu bir haneye eksi olarak yazarım. Ve uzun vadede sevgilim olarak kalmaya devam etmez.
Çünkü cebinde para yokken benden istemeyen, cebimde para yokken ondan para isteyemeyeceğim adamdan hayat arkadaşı olmaz.
Maddi destekten ziyade ben baska bir yorum yapmak istiyorum. Boyle zamanda bir cep telefonuna 12 bin tl vermeyi dusunen ya da veren biriyle zaten sevgili olmazdim. Dunyalarimiz baska cunku.
Astoria
senin konunu okudum ama engelli olduğum için yazamamıştım.
Nişanlıyken benim eşim de sürekli "şunu ben alayim bunu ben alayim " derdi kabul etmezdim.
Sonra evlendik daha ilk haftasinda bir yere taksiyle gittigim için " ben para mı basıyorum " dedi
Önce çok bozuldum ama "evlendiysek e.s.k gibi karşılayacaksın" dedim, çalışmıyordum o zaman çünkü.
Yani demem o ki boşver, bırak yapsın, yoksa sonra zorlarına gidiyor yapmak.