ilişkide sürekli problem çıkartan taraf olmak:?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

depresifamamutlu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
1 Ocak 2022
6
-7
1
herkese merhabalar konuyu çok uzun tutmayacagım, fikir sunmanıza ihtiyacım var çünkü çevremde içimi dökebileceğim kimsem yok.
ben 19 yaşındayım erkek arkadaşımda 27 yaşında 1 buçuk senelik inişli çıkışlı ilerleyen ilişkimiz var tabii benim sayemde. Ailesindeki herkes ile tanıştım ziyaretlerine giderim arada sırada her şey çok güzel ilerliyor ama sorun benim. Büyürken yetiştirilirken gördüğümüz geçirdiğimiz şeyler bu kadar bir insanı etkiler mi bilmiyorum, ailede kimsenin düzgün gitmiş ne bir ilişkisi ne bir evliliği ne bir iletişimi olmuş, herkes birbirinden kopuk kimse kimseyle konuşmaz bunun gibi birçok örnekler var. Ama bu sebepten olamaz kişinin kendi gelişimi kendi elindedir diye düşünüyorum neys. Ben erkek arkadaşımın Aynı zamanda ailesine de hayranım bu kadar neşeli herkes birbirine bağlı şen şakrak bir aile olur mu diyorum. Neyse konuya geleyim özetle Ben hep bir tetikte hep sorgulayan hep soruşturan detaycı her şeye takılan bir insanım sanki hep bir şeyler yanlış gidiyor sanki beni aldatacak aman bana yalan söylüyor tarzında saçma sapan düşünceler böyle olmak istemiyorum. Sürekli sorun çıkartıyorum o ise hep konuşan alttan alan taraf, karşısına alır uzun uzun konuşur benimle asla kaçmaz konuların üstünü kapatmaz. Benim saçma sapan kıskançlıklarıma hiç sesini çıkarmaz kendiside çok olgun her şeyi dozunda bir insan ne eksiği ne fazlası..Güven desen çok güveniyorum şu hayatta ona güvendiğim kadar kimseye güvenmem, çok seviyorum ciddi düşünüyoruz yakın zamanda birşeyler de düşünüyoruz ama bu saçma sapan en basit şeylerde bile olan kıskançlığımı şüphelerimi nasıl yeneceğim yardımcı olur musunuz. Çocuk uyusa acaba gerçekten uyuyacak mı ne yapacak, uyansa ne zaman uyandı, bir yere gitse acaba kim var, oturup tv izlese ne izliyor nereye baktı hangi kadına kime baktı vallahi hem onu hem kendimi bunalttım o hiç sesini çıkarmıyor bana, Sakin sakin konuşur benimle diyorum ona bu yaptıklarını o sana yapsa bu kadar tahammülü olan bir insan olur musun ama yok empati falan işe bile yaramıyor yani affedersiniz iyice manyak bir şey oldum. Hayır gün içinde uğraşımda var Allaha şükür bir işim var meşgul olabiliyorum bir şeylerle ama yine aynı herşey. Belki zamanında benim şuanki yaşadığımı deneyimlediğiniz olmuştur. Fikir sunan herkese şimdiden teşekkürler.
 
Sen benim bir üst level'ımsın. Ben kendi içimde bunu güven problemi olarak nitelendiriyorum. "Sana güveniyorum ama kafamın içindeki sesler, vesveseler susmuyor." Özgüven düşüklüğü de neden olabilir bilmiyorum.

Sana tavsiyem şu, karşı taraf ne kadar anlayışlı olsa da bir yerden sonra tahammül edemez hale gelecek. Bunu kendinize yapmak istemiyorsan bazen kavga çıkarmamalısın. İçindeki sesler susmuyor sataşacak yer mi arıyorsun ne bileyim deftere yaz sonra yırt at. Ya da kendi kendini sakinleştir, o panik halini dizginle. İlişkinde karşı tarafı kaybetmek istemiyorsan kendini düzeltmen lazım. Yoksa gerçekten kaçınılmaz son olur ayrılık. Bıkacak çünkü elbet bıkacak.
 
Öncelikle ciddi bir adım atmadan bi psikologdan yardım almalısınız.sizede yazık erkek arkadaşınızada yazık.bu düşüncelerle ömür geçmez.ve karşınızdakide her zaman alttan almayabilir.sağlıklı bir ilişki için güven probleminizi aşmanız gerek sizinde bildiğiniz gibi.
 
Bence bu düşüncelerden kurtulmadikca geleceğe dair herhangi bir adım atmaniz son derece yanlış olur. Her şey bu kadar güzel giderken neden sürekli sorun olsun istiyorsunuz? Görünen tabloda herkesin arayıp da bulamadığı bir ilişkiye sahipsiniz. Erkek arkadaşınız bu tavirlariniza rağmen gayet anlayisliymis, ailesi de bir o kadar iyi insanlar diyorsunuz.

Bir yerden sonra çok sevse de kimse bu tarz davranışlara tahammül edemez. Bu tutum içerisinde olduğunuz sürece elbet bu onun bam teline basacaktir.

Acaba eski ilişkilerinizde bir güven problemi yaşadınız da acısını erkek arkadaşınızdan mi cikariyorsunuz? Eğer geçmişteki deneyimleriniz yüzünden boyleyseniz o başka ama sadece çevreden duyarak ya da bu şekilde yetistirilerek her şeye şüpheyle yaklaşmak bana pek mantıklı gelmiyor. Uzun ömürlü bir birliktelik istiyorsanız elinizdeki ilişkinin kıymetini bilmelisiniz bana kalırsa.
 
27 yaşında okulunu bitirmiş muhtemelen işi gücü olan birinin 19 yaşında biriyle oturup ne konuştuğunu merak ediyorum. Elbette konuşursunuz, hatta siz çok iyi anlaştığınızı düşünürsünüz ama üçüncü biri sohbetinizi dinlese uyumsuzluğu direkt anlar. Çünkü 19 yaş liseden yeni çıkmış henüz o ergenliği üstünden atmasına 2-3 yılı olan biridir. Kendi 19 yaşımı ve o zamanlar ki çevremi de düşünüyorum şimdi 25 yaşındayım bana bile komik geliyor. Uyuşamamanız yüksek ihtimalle bu yüzden. Yaşanmışlığın getirdiği anlayışlılık haline kavuşamamışsınız. İlişkiyi liseli gibi hep ilişki üzerine konuşmak ve tartışmak sanıyorsunuz. Özgüven eksikliği de cabası. İlişki başladığında daha 18 bile değilmişsiniz. Çok garip geldi bana.
 
Canım bence bir destek al psikoloğa git sana çok iyi gelir. Hayatında kim olursa olsun mükemmel bile olsa sorun yaşarsın evlenmeden bu sorunlarından kurtul. Ben de benzer durumlar yaşadım evlendim daha çok sorun yaşadım keşke evlenmeden psikoloğa gitseydim diyorum.
 
Cidden ben bunları buraya kimsenin tanımadığı bilmediği bir platforma yazarken bile utana sıkıla silerek tekrar yazarak açtım konuyu, söylediğinizi düşünmedim değil ama öncelikle kendi içimde bir şeylerin üstesinden gelmek istiyorum biraz belki birkaç kişinin buraya yazdıklarını okuyarak oturup düşünerek halletmeye çalışacağım, belki biraz konuyla alakalı farklı şeyler okuyarak bilmiyorum ama huylu da huyundan vazgeçer mi belkide en son çare dediğiniz gibi görünüyor yoksa ona da ilişkiyi zindan ettim kendimede zindan ettim ya..
 
Senin yaşların da bende böyleydim şuan sevgilinle aynı yastayım inan asla sorgulamiyorum sikbogaz etmiyorum anlayışlı davranıyorum her konuda mukkemel davranıyorum kavga bile etmiyorum erkek arkda 30 yaşında bu huylarima bayılıyor ama ben ona rol icabı öyle davranmiyorum senin yaşındayken eski sevgilimi bende böyle sorgulayarak kafayı yedirtmistim bana ders olmuştu ondan değiştim
 
Bunun sorun olduğunu bilmeniz bile bir başlangıç aslında.ama tek başınıza üstesinden gelebileceğinizi düşünmüyorum.iyi bir psikolog hayat kurtarır.sizi geçmişin gölgesinden iyi bir elin kurtarması gerek.
 
19 yaşındaki aklınla, fikrinle 27 28 yaşında inan aynı olmuyorsun. Şimdi böyle şeyler tutkulu aşk, kopamayız birbirimizden, problem yaşasak da yine birlikte olacağız gibi geliyor ama 21 yaşında evlenmiş boşanmış biri olman çok daha olası. Olgun, akıllı biri olunca belki senelerce götürebileceğin bir ilişkiyi kaprislerle, sorunlarla inan taşıyamazsın. Bir noktada da patlar. Çevremde onlarca gördüm. Ya kendini değiş ya da zaten bitecek…
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…