Tövbeeee, ne erken havlu atmışsın iki olayda :)
Alt tarafi gençliğinin teee en başında karşılaştığın iki erkek, yani bunca seneni etkilemesi çok acayip.
Erkek milleti andaval oluyor biraz, neden onların dengesiz hareketlerinde suçu kendinde arıyorsun ki? 'bi adam sevdik,o da mal çıktı' de, rahatla
Bence sorun sende falan değil, ilişkilerde de tek doğru yanlış olmuyor, herkesin aradığı şey bambaşka. Arkadaşlarin 'erkege biraz ezil,çok dik olma, erkek bunu sevmez' demişler ama dik başlı ,tüm planları kadının yaptığı, kadının çekip çevirdiği ilişkileri sevenler de çok, misal babam ve misal benim tüm ekslerim (hatta konu bile açmıştım bunla alakalı
) .
Ayrıca hediye konusunda da ... 'pahalli bir hediye almak istedi' ne demek ya? Uyuz oluyorum almadigi hediyenin reklamını yapana
hediye dediğin habersizce alınir, paket yaptırılır,bir sürpriz ile verilir. Eminim bu şekilde verse
dünkü konudaki gibi götürüp iade ettirmeye gitmezdin
alayım demiş, her normal insan gibi 'alma' demişsin. Eğer alsaydı mahçup olur 'ay ne gerek vardi' der,kabul ederdin tabii ki.
Sorun sende değil, sana alacağı hediyeyi soyleyen mal değneğinde!
Bence sorun biraz da senin bakış açından kaynakli gibi...Yani şu genç yaşında, vücudunun en diri, yaşam enerjinin en yerinde , gönlünün en yayık ayran modunda olduğu guzel yıllarında gerçekten de alt tarafı üniveristedeki bir erkek arkadaşın için yıllarca acı mı çektin?
Sanırım biraz arabesk (ya da romantik mı diyeyim?) bir bakış açın var.
'seversek bir kere, seversek ölümüne' tarzi yani... Hani Facebook'ta falan çıkardı ya 'insan bir kez aşık olur,sonra herkeste onu arar' falan tarzı geyiklerin hüküm sürdüğü türden bir bakış açısı...
Bence onu değiştirmekle başla. Bir iliskinin bitmesi o ilişkinin kötü olduğuna, uzulmeyi gerektirecek bir şey olduğuna, zaman kaybı olduğuna delalet etmez ki.
Yaşarken çok guzeldir, beraber bir sürü anı, bir sürü romantik an sığdırmışsindir, ama devamında yurumemistir. Bitti diye kahrolmaktansa nice güzel gün geçirmiş olmasına sevinmek çok daha iyi bir davranış bence. Benim bakış açım bu. İnsanız,elbet biten seylerin arkasından uzulebiliriz , yoksunluk hissedebiliriz . Ama uzun vadede en b.k insanlarla bile (b.kluklari onlardan ayrılıp başkasıyla mutlu olunca başladı) istesem de kötü şeyleri hatırlayamıyorum. En b.klar listesindeki bir numaralı adam mesela, 'hayatıma keşke almasaydim' listesinde başta, ABV, ama yine de nefretle ya da üzüntüyle 'bu gerizekaliyi nasıl başıma bela ettim' modunda olmadım hiç bir zaman. Ayrıldım,kurtuldum. Şimdiyse sadece bana her zaman söylediği türküyle hatırlıyorum.
Bakış acinizi biraz bu şekle getirirseniz siz de mutlu olursunuz bence
ama keşke daha tatlı dilli olabilseydim. Galiba biraz da bu kilit nokta. Mesela bi arkadaşımın bazı çekilmeyecek huyları var. Bir şeye takar ve devamlı onu konuşur, aylarca sürer. Bazen derim hatta of sıktı bu konu diye. O da sevgilim hiç gık demeden her gün dinliyor der. Ben hiç böyle bir muamele görmedim ya, o çok tatlı dilli buna bağlıyorum bazen 
