İlk birlikteliğim,en büyük korkularım..

Kaybetme korkusu aşıla..
Tövbe et..
Bidaha yaparsa mesafe koy veya ayrıl..
İlk sevgilisiyen nasıl derler hani şu tabir var ya
-Açlık
o olabilir yani merak ediyodur..
Haa! belki ilk sevgilisi değilsindir..
Oda bi ihtimal..
İnşALLAH hakkında hayırlısı olur :)
 
burada ilişki mi var yoksa öpüşme mi biri açıklayabilir mi? ilk yazdığından hangisini kastettiğini anlamadım ben.
 
Tovbe varki,gunahlar olsun diye.
Tobe et ,ve bir daha tekrarlamamak sartiyla.ve evlenecgin kisi yapisindaysa gorus.ve net ol.samimi olma.derim.sevgilin diye seni opup oksuyacak degil.sevgili benim icin tanima surecidir.
 
sevdiğin bir adamı öpmek kadar güzel bişey olamaz ki anlattığına göre sende karşı koymamışsın. ilişkilerde normalde olabilecek şeyler ama inanç olarak vicdan duyuyosun. sevgilinde seni anlamış zaten bu durumda ilişki çok fazla ilerleyemez ya hemen işi ciddiye alır evlenirsiniz yada ayrılırsınız. çünkü bunlar insani duygular ve erkek arkadaşın ilki olduğun için bir açlık olacak muhakkakk...
bu sebeple bir süre daha akışına bırakmanı öneririm. eğer sevgili olarak bu zamanda bunlar sana çok fazla geliyorsa görücü usulü olmasını öneririm çünkü ilişkinin evlilik evresine geçmesi uzun bir dönem..
 
Burada insanların cinselliğe bakış açısına göre yorum yapmayı tercih ederim...Belli ki bu tarz şeyler yaşamak senin açından günah(ki şu bir gerçek ben ne kadar özen gösteremesem de bence de günah :)) Dolayısıyla şenin bakış açından yorumlayacağım...Yine bence çok ileri boyutlara gitmeden yaşamalısın çünkü öpüşmek bile aşkı kuvvetlendiren bir bağ..Ama sen bundan dolayı vicdan yaptığın evlenene kadar bir erkek arkadaşın olmayacak yani tercihin bu yönde olmalı ki seni kimse öpemesin yada elini tutatmasın aksi taktirde bir sevgilin olmasını istiyorsan azami bunları yaşacacaksın..Yada ne bileyim bunların hiçbirini yaşamadan evlenen varmı?..Tövbe konusuna gelincede naçizane benim bildiğim sen günah olduğunu bilebile yapsanda yinede tövbe et çünkü Allah tövbeleri sever ve içten edilen tövbeleri kabul eder...
 
Arkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
Sonuçta ateş barut meselesi .Tek çare yalnız kalmamaya dikkat edin.Yani o ortam oluşmadan engel olun.Zooooor.
 
Pisman olmussun ne guzel benimde bu konuda pismanliklarim var ama Rabbime siginiyorum cünkü ondan baska gidecek kapimiz mi var ama birseyi cok iyi ogrendim haramda huzur ararsan huzur sana haram oluyor.
 
Pisman olmussun ne guzel benimde bu konuda pismanliklarim var ama Rabbime siginiyorum cünkü ondan baska gidecek kapimiz mi var ama birseyi cok iyi ogrendim haramda huzur ararsan huzur sana haram oluyor.
Arkadaşım 4 yıllıl konu yahu.
Tarihe bir baksak da böyle dün olmuşcasına yorumlamasak?
 
Arkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
Bi yorum yapayim dedim 4 yillik konu cikti ya
 
Ne olursa olsun bence bir ay birini tanımak için çok erken hele ki öpüşmek için çok daha erken...
 
Birden fazla erkekle görüştüm. Hatta aynı evde yaşadım birisiyle. Sokakta öpüşmedim. Çok ilginç bir erkek arkadaşın var:işsiz:
 
Bence birinin ilki olma meselesi çok saçma.Birinin ilki olmayabilirsin bu onu kötü biri yapmaz.Sonu olmak daha önemli bence.
Ayrıca sende çocuğu öpmek istemişsin karşılıklı olmuş.Nefsine yenilince inancın gereği vicdan yapıp kendine kızmışsın.Örtülü bir kadın olduğun için de büyük ihtimalle daha da vicdan yapmışsındır.
Ama bacım kendini hiç üzme.Olan olmuş.Geçmişe ah vah ederek bir şey değiştiremezsin.İnancın gereği tövbe et ve gerçekten inanıyorsan çocuğa " inancım gereği nikahlı eşim olana kadar tensel yakınlaşmayı kabul edemem beni böyle kabul edip bekleyeceksen bir yola devam edelim " de . seni gerçekten seven insan bekler.
beklemiyorsa güle güle de.
 
Sizin durumunuz cok hızlı ilerlemis. Gerçekten. Erkek arkadaşına sağlam bir duruş sergilemelisin. Çünkü ikinizin de hayat tarzı buna yönelik sanırım.

Tövbe et. Daha mesafeli olmaya çalış. Yani en azından öpüşmeyin. Belki bu sizi daha iyi hissettirir.

Erkek arkadaşına da cok güvenme. Başka bir organıyla hareket ediyor besbelli
 
Arkadaşlar hepinize selamlar,
Belki size çok komik gelecek belki de çok çocukca bulacaksınız ama ben 1 aydır kıvranıyorum..
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.Bugüne kadar hiç kimseyle sevgili olmamış ,hiçbir erkeğin eline elim değmemişti tabiri caizse ve bir felsefem vardı; " Arkadaştan sevgili olmaz,bi insana ilk bakışın neyse o baki kalır " derdim her zaman ama hayat sanki bütün büyük konuşmalarımı başımdan aşağı geçirdi şu son 4 aydır...
4 ay önce gerçekten arkadaş olarak gördüğüm okuldan bir arkadaşımla sürekli mesajlaşmaya başladık,klasik bir sürece girdiğinin başlarda farkında değildim ama daha sonra bir baktım ki 28 Eylül itibariyle sevgili olmuşuz..
Hayatımda ilk kez biriyle canımlı/aşkımlı mesajlaşmalar yazıyordum ve bu çok güzel bi histi.. Sevgililiğe dair birşey bilmiyordum ki halen bilmiyorum ve acemiliğimin kurbanı oluyorum her seferinde..
01 Ekim günü koluna girmemi ve elimi tutmamı istedi utana sıkıla dediklerini yaptım ama vicdan azabından öle öle,sürekli olarak ona " Taviz tavizi doğuracak" diyordum ama kendisinden çok emindi..
daha sonra tam bir hafta sonra 8 Ekim de beni eve bırakırken birden öpmeye başladı,dur diyemedim kendimden itemedim ne yapacağımı bilemedim. ve öpmenin sonunda da dudağımdan öptü beni. Ne kadar dağıldığımı ne kadar kötü olduğumu anlayınca yeminler etti bir daha olmayacak söz diye ama aradan bi hafta geçip gidince yine bi gün öpüştük,daha sonra bu her yalnız kaldığımızda fırsat bekleme haline dönüştü. yani daha henüz 37.günümüz daha hepi topu 1 aydır birlikteyiz ama sokakta hayvanlar gibi öpüşmek nedir...
ve ben tesettürlü biriyim,kendimden de örtüm den de utanıyorum. Hele bugün yine beni eve bırakırken uzunca öptü,daha sonra aradı konuştuk ve "Ben kendimden iğreniyorum ,bu yaptığımız gerçekten iğrenç birşey ve sana namusum üzerine yemin ediyorum ki bir daha sana dokunmıycam,dokunursam ayrılalım ,seni gerçekten seviyorum ve bunu anladım." dedi.
bu konuşma yüzünden kendimi daha iğrenç hissettim.İnsanlarda kınadığım ne varsa başıma geldi resmen,ne yaptımsa başıma geldi ve bu öpüşme yüzünden de kendimden ayrıca iğreniyorum. Onun yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum.Namaz kılamıyorum,dua edemiyorum. Gerçekten vicdanen çok kötü haldeyim. Hayatımın ilk el ele tutuşmasını ilk öpüşmesini onunla yaşadım tamam ama ya onunla evlenemezsek? Allahın kaderi evet ama ya bi başkası ile evlenirsek,bunun hesabını ben eşime nasıl veririm? Bu arada benim de onun da ilk sevgilisi.Sözde muhafazakar insanlar olduğumuz için evlilik fikri olmadan kimseyle ilişki yaşamayız düsturumuz vardı...O da bugüne kadar kimseyle bi ilişki yaşamamıs.. İkimiz de birbirimizin ilkiyiz.
şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum,bu ilişki nasıl yavaşlatılır veya nasıl düzene girer ben bu azaptan nasıl kurtulurum,ne yapmalıyım nasıl iç huzuru elde ederim eskisi gibi...
Bu çocuktan en kısa sürede kurtul ve tövbe et görücü usulü evlen yoksa kendine çok daha çok zarar verirsin.
 
Bende me
konu sahibi ne yaptin evlendin mi:KK76:
bende merAk ettim Ya? 4 yıl geçmiş... ne garip ya koskoca 4 yıl . Neler yaşanmıştır belki beneği olmuştur mutludur belki boşanmıştır . Belki başkasıyla evlendi çok mutlu oldu belki de o ergen velet kötü şeyler yaptı:KK43: oluuum konunuzu takip edin bizi merakta bırakmayın:olamaz:
 
Back
X