merhaba 18 yaşındayım ve hayatımda ilk defa böyle bi acı yaşıyorum.Çoğu şeyi kafasına takmayan eğlenceli biriydim daha önceki ilişkilerim sadece hoşlanma üzerine dayalıydı.Bundan 2 sene önce o, benden hoşlanıyordu.Yaklaşık 1 sene peşimde koştu kaç kere sevdiğini söyledi teklif etti ama ben hem onu kendime uygun görmediğim için hem de bir ara başka bir sevgilim olduğu için elimde olmasada onu kırarak reddediyordum.Sonra ondan hoşlanmaya başladım ve geçen sene çıkmaya başladık.Yaklaşık 8 ay çıktık yaşadığım en uzun ilişkiydi.Başlarda onu sevemesemde tanıdıkça ona aşık oldum.Onun yanındayken herşeyi unutuyordum birgün biteceğini hiç düşünememiştim ara ara ruh halime göre ondan soğudum ayrılmak istediğim oluyordu ama o hiç benden vazgeçmemişti.Yaklaşık 1 ay önce ayrıldık sebebi tatille araya giren soğukluktu o günden beri eski ben değilim sanki.Çok özlüyorum yanımda olmasını elimi tutmasını sarılmasını özlüyorum.İlk defa böyle gerçek bi ilişkim oldu ve şimdi ayrılık acısı ile başedemiyorum.Birkaç gün önce barıştık.Beni çok sevdiğini bensiz yapamadığını söylüyordu eskisi gibiydi yeniden onun sevgisini hissedebiliyordum.Ama 4 gün önce beni çok sevmesine rağmen yürütemediğini söyleyerek ayrıldı.Neden bilmiyorum geleceğimi etkileyeceği yönünde kaygıları olduğunu söylüyordu seviyor mu sevmiyor mu bilmiyorum.Hiç bir zaman beni kırmaya çalışmadı hep yanımda olduğu ilk sevdiği ilk sarıldığı ilk öptüğü kızdım beni gerçekten unutmuş olabilir mi?Onu her gün görüp yanından yabancı gibi geçmek çok zor geliyo.Gülmeyi unuttum sanki.Sizce ne yapmalıyım??