Lafı uzatmadan anlatayım nolur yazın fikirlerinize ihtiyacım var sevgilim küçük yaşta babasını kaybetmiş okuyamamış ilkokulu terketmiş iş hayatına atılmış küçüklüğünden beri çalışıyor annesine bakıyor Allah’a şükür durumları iyi çalışıyor bir sıkıntıları yok evleri arabaları var abisi var abiside çalışıyor aynı şekilde
Küçüklüğünden beri abisiyle el ele vermiş hayata tutunmuşlar
Ama arkadaşlar ben üniversite mezunuyum annem evde kıyametleri koparıyor senle o birmisin diyor sürekli sevgilimi eziyor çok üzülüyorum sonuçta babasını kaybetmiş mecburiyetten okulu bırakmış elinde olmamış ki hiçbirsey
Ama annemide karşıma almak istemiyorum sonuçta doğuran büyüten bi yandanda korkuyorum ilerde sorun olur mu diye şuan çok iyiyiz ama ne bileyim ya
Zengin kız fa
Benim de ilkokul mezunu bir arkadaşım var. Ama çok efendi, yardımsever, hobileri olan bir çocuktur. Kız arkadaşı da üni mezunu. Korona olmasaydı bu yaz evleniyorlardi.
Olur olur yani.
Komplekssiz bir insansa, size denk olduğunu düşünüyorsanız...
Bir başka arkadaşım da İstanbul'da çok havalı bir bölümden mezun. Ama sevgilisi ortaokul terkti.
Şimdi evliler, çoluk çocuk sahibi. Kiz da çalışmıyor. Öyle , yaşıyorlar...
Bence okuldan daha önemli şeyler var. Benim çevremdeki neredeyse herkes üni mezunu. Ama mallar. Hayattan tad almayı bilmeyen, ezbere yaşayan, sorgulamayan insanlar. Bu insanlar yüksek lisans yapsa ne olur ilkokul mezunu olsa ne olur
Ne olabirki benim eşimde sadece ilk okul okumuş ben ise şuan öğretmenim herhangi bir sorun olmuyor annenin tepkisi hiç hoş birşey değil okumuş ama adamlıktan nasibini alamayan insanlar var bu hayata önemli olan huzur paraylaaa saaaaadettt olmazzzzz !