Benim dogumum da çok zordu baya travmatikdi bebeğim prematüre doğdu vs çok zor süreçlerdi hamdolsun geçti ama uzun süre çocuk düşünemiyorum ruhen iyi sayılmam, hamilelik , doğum ve sonrası çok zor , eşim yardım ettiği halde böyle düşünüyorum, 2. Çocuk icin baya rahat halde olmam lazım maddi manevi ve fiziksel olarak , sakın tek çocuk olmasın kafasıyla 2. Çocuğu yapmayın, önemli olan sizin sağlığınız, bedenen ve ruhen hazırsanız yapın tabi ..Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Ben birinci çocuk neden istenir onu da anlamış değilim ki.Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Suda doğum zor muydu?Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Evet eşim de böyle düşünüyor asıl zor olan çocuksuzluktan çocukluluğa geçmek diyor sonrasında birmiş iyiymiş üçmüşBöyle düşününce ilk çocuk ta mantıksız geliyor mesela.Niye insan hayatını komple değiştirecek,bir ton masrafa sokacak,kariyerini etkileyecek,ömür boyu kaybetmekten korkacak bir canlıya sahip olmak ister ki ? Ama istiyor işteİkinci çocuk ta böyle bir şey...
İlki büyüğünce o bebek hallerini özlüyorsun,zorluklar da ilk sıcaklığını kaybediyor,yeni bebek kokusu aşeriyorsun resmen.Bir de kardeşi olsun isteği...Toplumun işlediği dört kişilik ailenin "ideal" olduğu düşüncesi...
Tabi bu her kadın için geçerli değil ama yapanlar bu sebeplerle yapıyor genellikle.
Şuan çok yenisiniz.acikcasi bende sizin gibi düşünüyordum .hatta uzunca bir süre böyle düşündüm. Ama bir süre sonra bebeğinize alıştıkça hersey daha kolay geliyor.yada şöyle söyleyeyim aslında hersey yine zorda aranızda ki sevgi bağ güçlendikçe eskisi kadar zor olmuyor.heleki konuşmaya başlayınca sizinle birlikte fikir yürütüp sohbet edince iyi ki var hayatımda demeye başlıyorsunuz.Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Ben 14 haftalık hamileyim daha doğmadan bunları düşünüyorum o kadar zor geçiyor ki hamileliğim de sürekli bulanti kusma büyük konuşmak istemiyorum ama asla ikinci çocuk düşünmem benim eşimde öyle diyor kardeşi olmuycak mi bi tane daha yaparız tabi onlara hava hoş demesi kolay doğum hamilelik onlar çekmiyor bu zorluğu!Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Bu çok kişisel bence bunun açıklaması yok bence herkes kendi doğrusunu gerçekleştiriyorMerhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
İkinci çocuğu düşünmek sizin için erken, tabiki sıcak bakmazsiniz. Çocuklar biraz büyüyünce ve zorluklar unutulunca bazen bebek sevesi geliyor insanın. Bidaha patlatayim diyor ve sar başa pişmanlıkMerhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?