- 15 Eylül 2014
- 1.848
- 4.513
- 208
Lisedeki rehberlikçi mi öptü? Sübyancı köpek. Şikayetçi olmalıydınız.
Yakın zamanda psikologa gittiniz mi?
Lisedeki rehberlikçi mi öptü? Sübyancı köpek. Şikayetçi olmalıydınız.Hayır. Insanlara bilmeden kötülük yapıyorum sürekli ve artık bu durum beni rahatsız etmez hale geldi. Vicdani sorumluluk duymayı bıraktım sanki. Ilk mesajda bahsettiğim rehberlikçi evli iki çocuk babası bi adamdı mesela ve beni öptü, benim yüzümden boşandılar. Ben suçluluk duygusundan başka bir şey hissetmedim o an. Şimdi benzer bir şey geldi başıma yine, bu defa 3 yıldır tanıdığım son bir buçuk yıldır sevgilim olan kişinin aslında başka biriyle benden önce başlamış bir ilişkisi olduğunu öğrendim. Başta duruma üzülmüş olsam da o kız kalkıp beni aradığında banane tepkisi verebilecek kadar katı yürekli lanet biri oldum çıktım. Başkasını bırakın kendine dahi saygısı kalmamış biri oldum artık. Sanırım kafamı toparlayıp yazmam gerekiyor.
Lisedeki rehberlikçi mi öptü? Sübyancı köpek. Şikayetçi olmalıydınız.
Yakın zamanda psikologa gittiniz mi?
Ailemin yanında ya da arkadaşlarımın yanında gerçekte hissettiğim gibi biri olamıyorum. Evet bu bir çeşit yalan zaten. Ve çok bunalıyorum artık.Ben de etrafındaki insanlara yalanlar söylüyorsun, kendini farklı tanitiyosun. Ailenin yanında farklısın falan sandım. Neden böyle dusunduysem iki kadın deyince.
canım herkes hayatta hatalar yapıyor ama bu senin kendini yargilaman için değil farkına varıp bundan sonrası için güzel şeyler yapmak adına bir yüzleşme. ..Hayır gitmedim. Bana bi mail atmıştı hiç bişey olmamış gibi ben de ona bu yaptığınız bana haksızlık eşinize ihanet gibi bir cevap verip görüşmeyi kesmiştim. Eşi maili görmüş bana ulaşmaya çalıştı sanırım davada yardımcı olmak istedi ama ben naptım? Kaçtım o kadından. Çocuklarını babasından ayırmış gibi hissediyorum hala.
peki kendini sorguladiginda bunu niye yapıyor olduğunun cevabı var mı. .. bulabildin mi...Ailemin yanında ya da arkadaşlarımın yanında gerçekte hissettiğim gibi biri olamıyorum. Evet bu bir çeşit yalan zaten. Ve çok bunalıyorum artık.
Buldum. Onların istediği kişi ile benim olduğum birbiriyle uyuşmuyor. Kendimi benden beklenen kişiye doğru yontmaya çalıştıkça eksiliyormuşum buraya yazdıktan sonra fark ettim. Yazma sebebim biraz da buydu aslında, ben böyle düşünüyorum galiba :) teşekkür ederim ince yaklaşımınız için.peki kendini sorguladiginda bunu niye yapıyor olduğunun cevabı var mı. .. bulabildin mi...
canım ayrıca önceki yazdiklarima ek ...Hayır. Insanlara bilmeden kötülük yapıyorum sürekli ve artık bu durum beni rahatsız etmez hale geldi. Vicdani sorumluluk duymayı bıraktım sanki. Ilk mesajda bahsettiğim rehberlikçi evli iki çocuk babası bi adamdı mesela ve beni öptü, benim yüzümden boşandılar. Ben suçluluk duygusundan başka bir şey hissetmedim o an. Şimdi benzer bir şey geldi başıma yine, bu defa 3 yıldır tanıdığım son bir buçuk yıldır sevgilim olan kişinin aslında başka biriyle benden önce başlamış bir ilişkisi olduğunu öğrendim. Başta duruma üzülmüş olsam da o kız kalkıp beni aradığında banane tepkisi verebilecek kadar katı yürekli lanet biri oldum çıktım. Başkasını bırakın kendine dahi saygısı kalmamış biri oldum artık. Sanırım kafamı toparlayıp yazmam gerekiyor.
16 yaşındayken ilerde böyle olacağını tahmin edemezdim. Evet söylediğinizi yapacağım ama vakti geldiğinde, teşekkür ederim.bende kapalı bır bayanım eşimmin istediği üzerine kapandım eğer bu sorumluluğu kendımde hissetmeseydım kapanmazdım eger siz bu sorumlugugu hissetmiyorsanız başınızı direk açın ! ve acilen psikoloja başvurun ...
peki sen hangi içindeki kadınla mutlusun. ..Buldum. Onların istediği kişi ile benim olduğum birbiriyle uyuşmuyor. Kendimi benden beklenen kişiye doğru yontmaya çalıştıkça eksiliyormuşum buraya yazdıktan sonra fark ettim. Yazma sebebim biraz da buydu aslında, ben böyle düşünüyorum galiba :) teşekkür ederim ince yaklaşımınız için.
Belki bi süre daha kalırdı kafasında ne varsa sonra boşanırlardı diye düşündüm hep. Eşini ve çocuklarını görmüştüm bi defa karşılaşmıştık dışarda. 4 5 yaşındaydı büyük olan kızı küçüğü yaşında bile yoktu. Beni üzen bu oldu. Ben mi sebep oldum diye düşündüm. Yoksa yaptığının bi açıklaması yok elbette iğrenç bir şey.canım ayrıca önceki yazdiklarima ek ...
dusunmeni istediğim bişey var...
sence çocukları babalarindan ayirdigim dediğin insanın bosanmasina sebep olan sen misin yoksa onun çirkin davranışı mi...
Kendini suçlaman seni yipratir sadece...
Sürekli rol yaparken mutlu olmanın imkanı var mı? Elbet hissettiğim gibi olduğumda. Ama bıktım artık bu ikilemi yaşamaktan. Gerçekten kuralcı bi yapım var çünkü. Benim yüzümden başkalarına laf gelecek korkusuyla her türlü hareketimi kısıtlıyorum sürekli.peki sen hangi içindeki kadınla mutlusun. ..
seni sen yapan mi...
yoksa başkalarıyla şekillenen kadınla mi....
Bu sübyancı adamın foyaları erkenden çıkmasaydı ortaya belki kendi kızlarını bile taciz ederdi. Sonuçta bu adamın sapıkça düşünceleri var ve baba olmak için hiç uygun biri değil. Senin sayende o kızlar kurtulmuş bu heriften. Ama senin psikolojin bozulmuş, bu sebeple yardım almalısın. Lütfen kendine yüklenme, kimse kusursuz iyilik meleği değil; tam tersine herkesin gizli kötü yanları var.Belki bi süre daha kalırdı kafasında ne varsa sonra boşanırlardı diye düşündüm hep. Eşini ve çocuklarını görmüştüm bi defa karşılaşmıştık dışarda. 4 5 yaşındaydı büyük olan kızı küçüğü yaşında bile yoktu. Beni üzen bu oldu. Ben mi sebep oldum diye düşündüm. Yoksa yaptığının bi açıklaması yok elbette iğrenç bir şey.
Evet bu yönden düşününce haklısınız. Onlara zarar verebileceğini düşünmemiştim hiç.Bu sübyancı adamın foyaları erkenden çıkmasaydı ortaya belki kendi kızlarını bile taciz ederdi. Sonuçta bu adamın sapıkça düşünceleri var ve baba olmak için hiç uygun biri değil. Senin sayende o kızlar kurtulmuş bu heriften. Ama senin psikolojin bozulmuş, bu sebeple yardım almalısın. Lütfen kendine yüklenme, kimse kusursuz iyilik meleği değil; tam tersine herkesin gizli kötü yanları var.
Umarım geç olmadan yaparsınız16 yaşındayken ilerde böyle olacağını tahmin edemezdim. Evet söylediğinizi yapacağım ama vakti geldiğinde, teşekkür ederim.
Şu anda üniversitenin kütüphanesinde kimsenin görmediği bi koltukta oturmuş ağlıyorum. Kızgın, kırgın ve tükenmiş hissediyorum ama kime kendime mi yoksa karşıma çıkan insanlara mı bu kırgınlık bilemiyorum. Etrafımda onlarca insan var, beni seven değer veren ama ben onların hiç birini hak etmiyorum. Ben bana verilmiş bu nimetlerin, bahşedilmiş sevginin, sunulmuş fırsatların hiç birini hak etmiyorum. Sanki içimde iki ayrı insan var ve ben sürekli bu ikisi arasında gidip geliyorum. 21 yaşındayım, iyi bir üniversitede iyi bir bölümde eğitim alıyorum. Herkesin sahip olmak istediği pek çok şey var bende. AMA. Kötü biriyim. Hayatımı düşünüyorum, bunları sen mi yaşadın, sen mi yapıyorsun diyorum kendime. Anlatamıyorum kimseye. Kurduğum ikinci hayattaki kadını kimse bilmiyor ve ben ondan utanıyorum. Ondan nefret ediyorum, ve onu yaratanlardan. Tüm bunlara rağmen vazgeçemiyorum da ondan. Biliyorum ki aslında olduğum kişi bu. 4 yıl önce lisedeki rehberlikçi fark etmişti bunu ilk. Sen aşırı kuralcı birisin ve bu kuralcılığın yüzünden kendini olmadığın bir kalıba sokmaya çalışıyorsun diye açıklamıştı bana. Daha neler düşündü belki de söylemedi. Hiç değilse burada anlatayım demiştim, yine beceremedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?