İnsanı öldürmek...
Bir insanı öldürmek sadece onun yaşamına son vererek olmaz o insanın kendisine güvenini yitirterek moralini bozarak motivasyonunu kaybetmesine sebep olarakta bir insanı öldürebilirsiniz. Çoğu zamanda öldürdüğünüzü farketmeden bir insanın yaşamına son verebilirsiniz. Önemli olan onun ruhen yıkımına sebep olmaktır bunu kötü niyetle de yapmazsınız .Eşimiz olsun çocuğumuz olsun en yakın arkadaşımız olsun o insanın ruhunu öldürmek yaşam enerjisini bitirmek onu ruhen öldürecektir. Çocukluk çağlarından itibaren bir insanın yaptıklarını hor görmek onu aşağılamak sen yapamazsın demek yaptıklarında kusurlar bulmak kişiliği ile oynamak insanlar arasında küçük düşürmek ben beceriksiz aptalın biriyim diye düşünmesine sebep olmak bir insanı öldürmese de sakat bırakmaya yeterli olacaktır.
O insan istediği kadar bunların aksini savunmaya kalksın ruhunu toparlayıp ayakta durmaya çalışsın artık bunu çok zor başarır, ruhen sakatlanmış örselenmiş bir insan olarak yaşamına devam eder insanı yaralamak kolay ama onun yaralarını sarmak çok daha zordur. Bu yüzden hiçbir insanı yaralamamaya gayret etmeliyiz biz yaralıysak eğer geçmişten gelen yaralarımız hala kanıyorsa başka insanları da fark etmeden yaralarız. Bu nedenle önce kendi yaralarımızı sarmaya çalışmalı arkasından yaralı olan insanların yaralarını iyileştirmeye çalışmalı, onlara destek olmalı özgüvenlerini yükseltmeye motivasyonlarını arttırmaya gayret etmeli , bunların hiçbirini yapamıyorsak hiç olmazsa onların yanında olmalı dertlerine ortak olmalıyız.
Ancak böyle yaptığımızda onlarda yaşama bağlanacak kendilerini daha mutlu ve huzurlu hissedecek kendilerinden hoşnut olacaklardır.
Uzm.Dr. R.Sabri YURDAKUL
Eskiden bu olay daha çok varmış. Lanet bir çocukluk dönemi geçirdim.Bugün bile bayramlarda ne ellerini öperim ne de anne baba kelimesini kullanırım.onlara bişey diyeceğim zaman direk söylerim anne veya baba deyipte konuşmaya girmem.babam da bunun farkında zaten 3 sene önce bana ne dese beyenirsiniz..dedi ki senin çocukken yaşadıklarından dolayı bize karşı böyle olduğunu biliyorum.bunu diyor ama yıkıp geçmeye hala devam ediyor eskisi kadar olmasa. çocukken çok aşşağılandım çok dayak yedim annemde benim tarafımı tutacağına babamın beni dövmesine sebep oluyordu ve hoşuna gidiyordu.türkiyeye gelince beni ilk farkeden babannem oldu ilk ona açıldım annemle babama çok kızdı siz böylemi gördünüz dedi ben seni dövdümmü oğlum dedi babama niye yaptınız bunu dedi.ama artık çok geçti hala insanlar bana çok salak veya çok saf baktığımı söylerler sinir oluyorum bunun saflıkla ilgisi ney.gözlerim buğulu veya hüzünlü bakıyor bunu aynada görebiliyorum bazen ise ben gerçekten bir embesilim fdiyorum kendime.ama şunu biliyorumki eğer çocuğum olursa bunların birini ona yaşatmıyacam yaşatmalarına da izin vermiyecem,onlara anneanne ve dedediliği tattırmayacam . ve ömür boyu bana yaptıklarını yüzlerine vuracam çünkü pişman olupta yapmamaktan kaçınmıyorlar eskiden fiziksel ve sözel işkenceydi şimdi sadece sözel işkence çektiriyorlar.e tabi yaş oldu artık 20 hele eskisi gibi işkence göreyim soluğu nerde alıcağımı biliyorlar.öte yandan benim bu yaşadıklarım beni içime kapatsa da sessiz sakin biri yapmadı hiç daha asi daha öfkeli oldum.
bu yazığı yazan uzman, o da böyle şeyler yaşamış belli.çünkü insan yaşamadan bu denli tahmin edemez.evli olan bayanlar..şimdi bebişiniz oldu diye seviniyorsunuz onu çok sevi,yorsunuz ona kıyamıyorsunuz.size şunu söylüyorum onun çocukluğunu mahvetmeyin hatta sizde onunla çocuk olun.ben hep yalnızlığımda benimle oyun oynayan bir anne baba hayal ettim.hele gençliğini..çocukken onu kaybetme olasılığınız az olur ama gençken çok fazla.anneler kızları ergenliğe gelince eziyet etmeye babalarda oğulları ergenliğe gelince eziyet etmeye başlıyorlar.bunları yaparsanız onları kaybedersiniz yanınızda olmazlar.yarın yaşlanınca bayramları yalnız geçirirsiniz.bazılarınız diyebilir şuna bak yaşı kaç başı kaç biz büyüklere akıl veriyo.böyle diyeniniz olursa size hiç bi lafım bile olmaz Allaha havale ederim zaten böyleleri çok var toplumda hiç birinden de hayır gelmez.bu kadar sert konuştuğum için üzgünüm ama çok çektim ve hiç bir masumun bu veya benzeri şeyleri çekmesini istemiyorum.sağlıcakla kalın.
ben 15 yaşındayım.zayıf olduğum için sürekli beni eziyolar.giydiğim kıyafetlere 6 yaş grubumu falan die soruyolar.benim yerimde olmak istemedklerini vs. söliyip duruyolar.ve bu beni ruhen yıkmış durumda.
evet ya bu tur apt... insanlar var toplumumuzda apta... diyorum cunku kafalari karsisindaki insani anlamayacak sekilde kuculmus vaziyette cok sacma birsey size bunu söyleyenlerinde acik zayif yonleri olduguna eminim ya sismanlardir sizi kiskaniyorlardir yada karsisindaki insani asagi goren cunku kndisi oyle oldugu icin bunu yapan insanlardir diye dusunuyorum.sizde aksine insanlarin zayiflama ugruna ne haltlar yediklerini cogunun size imrendigini hatta direk beni kiskaniyormusun bile diyebilirsin SIKINTI ettigin seye bak benim kendime guvenim cogaliyor boyle sacmaliklar duyunca diyorum kiskaniliyorum iste aptal olunca hersey ortaya cikiyor böyle insanlara cok aciyorum dogrusu yazikkkkkkben 15 yaşındayım.zayıf olduğum için sürekli beni eziyolar.giydiğim kıyafetlere 6 yaş grubumu falan die soruyolar.benim yerimde olmak istemedklerini vs. söliyip duruyolar.ve bu beni ruhen yıkmış durumda.
iyi etmissin bazi insanlari silmek lazimkesinlikle ömrümün 3.yılını yasarken geçirtiren bir insanda benim hayatımda var beni öldürdükten sonra tekrar dönüşü varmış gibi affetirme cabasında ama ne faydası var o beni öldüdü bende onu hayatımdan sildim
alemsiniz ne deyim tabiki öfkeliyken ölu gibi olmak lazim katil olanlarda bir anlik öfkeye kurban olmaktan sikayetci sizi cok iyi anliyorum ama sabirli olmak lazimben özellikle trafikte araba sürerken bir katil pskolojisini çok iyi anlıormm...
bazen beni skıştıran trafkte taciz eden şöforleri öldürdüğümü hayal ediyorumm...
bi de sabahın köründe sitenin içinde sütçüüü die kendini yırtan adamı...
diyorumki demekki böle katil olunuormuş diyorum...kendime muakyet olmasam şimdiye ooohhhoooooo
katılmamak mümkün değil,çok güzel bir yazı,çok doğru bir yazı....İnsanı öldürmek...
Bir insanı öldürmek sadece onun yaşamına son vererek olmaz o insanın kendisine güvenini yitirterek moralini bozarak motivasyonunu kaybetmesine sebep olarakta bir insanı öldürebilirsiniz. Çoğu zamanda öldürdüğünüzü farketmeden bir insanın yaşamına son verebilirsiniz. Önemli olan onun ruhen yıkımına sebep olmaktır bunu kötü niyetle de yapmazsınız .Eşimiz olsun çocuğumuz olsun en yakın arkadaşımız olsun o insanın ruhunu öldürmek yaşam enerjisini bitirmek onu ruhen öldürecektir. Çocukluk çağlarından itibaren bir insanın yaptıklarını hor görmek onu aşağılamak sen yapamazsın demek yaptıklarında kusurlar bulmak kişiliği ile oynamak insanlar arasında küçük düşürmek ben beceriksiz aptalın biriyim diye düşünmesine sebep olmak bir insanı öldürmese de sakat bırakmaya yeterli olacaktır.
O insan istediği kadar bunların aksini savunmaya kalksın ruhunu toparlayıp ayakta durmaya çalışsın artık bunu çok zor başarır, ruhen sakatlanmış örselenmiş bir insan olarak yaşamına devam eder insanı yaralamak kolay ama onun yaralarını sarmak çok daha zordur. Bu yüzden hiçbir insanı yaralamamaya gayret etmeliyiz biz yaralıysak eğer geçmişten gelen yaralarımız hala kanıyorsa başka insanları da fark etmeden yaralarız. Bu nedenle önce kendi yaralarımızı sarmaya çalışmalı arkasından yaralı olan insanların yaralarını iyileştirmeye çalışmalı, onlara destek olmalı özgüvenlerini yükseltmeye motivasyonlarını arttırmaya gayret etmeli , bunların hiçbirini yapamıyorsak hiç olmazsa onların yanında olmalı dertlerine ortak olmalıyız.
Ancak böyle yaptığımızda onlarda yaşama bağlanacak kendilerini daha mutlu ve huzurlu hissedecek kendilerinden hoşnut olacaklardır.
Uzm.Dr. R.Sabri YURDAKUL
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?