Bende senin yaşadıklarını yaşadım. Kimi arkadaş ve dost bildiysem ya bir kazığını yedim, ya bir yamuğunu yakaladım, ya beni kullandığını farkettim, ya kıskançlıklarını farkettim ya da erkek arkadaşımı ayartmaya çalıştığına gözlerimle şahit oldum. O yüzden artık dostluğa da arkadaşlığa da güvenim kalmadı. Tek dostlarım; ailem, sevgilim ve kedilerim. Bunun dışında herkesle iyi anlaşır, yardımlarına koşar, selam sabah verir ama asla samimi olmam. Bu mesafeyi nasıl beceriyorsun dersen; daha ilk konuşmada bunu karşı taraf anlıyor. Konuşurken samimi olmakta kaçar şekilde, biraz da soğuk konuşuyorum insanlarla. Muhabbet ederken dahi karşı taraf bunu anlıyor bence. Asla özel ve samimi muhabbetlere girmiyorum, derslerden , okuldan, ödevlerden falan konusuyorum. Bu zor birşey değil hatta samimiyet kurmaktan daha kolay. Unutmaki; bir insan sana ancak izin verdiğin ölçüde yaklaşabilir. İzin verme olsun bitsin..