Hanımlar iyi akşamlar sinirlerim nasıl bozuk bilseniz
İnsanlar neden nankör? Tamam insanız, beşer şaşar, olumsuz özelliklerimiz elbette olacak.
Derdimin çaresi yok milyonlarca insanı değiştiremem ama inanılmaz rahatsızım.
Misal şöyle bir örnek vereyim; daha dün arkasından atıp tuttuklarının yüzüne gülmek nedir? Dedikoduyu da dinlemeyi de sevmem, benim yanımda anlatmayın beni ilgilendirmiyor diyorum, ister istemez duyuyorum. Daha sonra bir bakmışım birbirlerine salladıklarının aradan su sızmıyor. Ben de haliyle mesafe koyuyorum yahu çocuk muyuz ben 21 yaşındayım arkadaşlarım benden hep 3-4 yaş büyük. Ne kadar çocukca, vallahi bıktım. Hayatımdaki insanları birbir elemekten bıktım.
Geçen hafta okulda ders saati ayarlıyoruz mesela; benim evim okula bayağı uzak 3 vasıta değiştiriyorum. Bana ve arkadaşlarımıza gece çok geç çıkacağım bir saat ayarlandı. Mesela 19.30da çıkılıyor ama ben evde 21.30da olurum. Ve kış mevsimi de geliyor. Onlar birlikte öğrenci evinde kalıyor okulla mesafeleri yürüyerek 5 dk. Arabamız da yok, gece babam da alamaz yani beni.
Her neyse ben hocayla konuşmaya karar verdim, diğer kızlar da geliyor onlar da konuşacakmış. Hepimiz gidersek hoca azarlar biliyorum, tanıyorum. Siz niye değiştiriyorsunuz beni riske atıyorsunuz dedim, vay efendim çıkarcı oldum gözü açık oldum sinir olunmuşmuş bana. Üstüne üstlük bana trip atılıyor şu an. Ne haliniz varsa görün dedim, hocayla da konuşmaya gitmedim. Hoca kızmış, hepinizi o saate alamam kalabalıksınız sizle uğraşamam demiş.
Herkesin benim gibi olmasını bekliyorum sanırım, ben o kadar yakın olsam asla saat değiştirmeye tenezzül etmezdim mesela. Hayır sebepleri de yok, gündüz olmak daha iyiymiş hoca o saatlerde genelde derse gelmiyor asistanını gönderiyor biraz daha rahat olmak sanırım maksat.
Yine ben kötü oldum nasıl oluyorsa, insan silerim, karşıdaki beni siliyorsa ben hayli hayli silerim. Ama insanlara olan soğumam ne olacak işte ona bir fikrim yok..
İnsanlar neden nankör? Tamam insanız, beşer şaşar, olumsuz özelliklerimiz elbette olacak.
Derdimin çaresi yok milyonlarca insanı değiştiremem ama inanılmaz rahatsızım.
Misal şöyle bir örnek vereyim; daha dün arkasından atıp tuttuklarının yüzüne gülmek nedir? Dedikoduyu da dinlemeyi de sevmem, benim yanımda anlatmayın beni ilgilendirmiyor diyorum, ister istemez duyuyorum. Daha sonra bir bakmışım birbirlerine salladıklarının aradan su sızmıyor. Ben de haliyle mesafe koyuyorum yahu çocuk muyuz ben 21 yaşındayım arkadaşlarım benden hep 3-4 yaş büyük. Ne kadar çocukca, vallahi bıktım. Hayatımdaki insanları birbir elemekten bıktım.
Geçen hafta okulda ders saati ayarlıyoruz mesela; benim evim okula bayağı uzak 3 vasıta değiştiriyorum. Bana ve arkadaşlarımıza gece çok geç çıkacağım bir saat ayarlandı. Mesela 19.30da çıkılıyor ama ben evde 21.30da olurum. Ve kış mevsimi de geliyor. Onlar birlikte öğrenci evinde kalıyor okulla mesafeleri yürüyerek 5 dk. Arabamız da yok, gece babam da alamaz yani beni.
Her neyse ben hocayla konuşmaya karar verdim, diğer kızlar da geliyor onlar da konuşacakmış. Hepimiz gidersek hoca azarlar biliyorum, tanıyorum. Siz niye değiştiriyorsunuz beni riske atıyorsunuz dedim, vay efendim çıkarcı oldum gözü açık oldum sinir olunmuşmuş bana. Üstüne üstlük bana trip atılıyor şu an. Ne haliniz varsa görün dedim, hocayla da konuşmaya gitmedim. Hoca kızmış, hepinizi o saate alamam kalabalıksınız sizle uğraşamam demiş.
Herkesin benim gibi olmasını bekliyorum sanırım, ben o kadar yakın olsam asla saat değiştirmeye tenezzül etmezdim mesela. Hayır sebepleri de yok, gündüz olmak daha iyiymiş hoca o saatlerde genelde derse gelmiyor asistanını gönderiyor biraz daha rahat olmak sanırım maksat.
Yine ben kötü oldum nasıl oluyorsa, insan silerim, karşıdaki beni siliyorsa ben hayli hayli silerim. Ama insanlara olan soğumam ne olacak işte ona bir fikrim yok..