• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

insanlardan iğreniyorum

Bremenmizikacisi

Arılar bal yapmaya bayılırlar
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2017
3.473
7.695
108
merhaba kadınlar kulübünün güzel insanları size de merhaba mikroplar bakteriler ve virüsler.
başlıktan anladığınız üzere ben insanlardan insanların dokunduğu her şeyden iğrenir hale geldim.. ama bir sorun nasıl geldim anlatayım.
bir kış ayında okuluma gitmek için metroya bindim metro nasıl kalabalık kalorifer sıcak hava üflüyo içerisi havasız herkes birbiriyle temas içinde tutunacak yer yok bayıldım bayılıcam. sonra bir tane adam yanımda hapşurdu ve hapşururken ağzını kapattığı elini hiçbir yere silmeden tükürüklü tükürüklü tekrar demire götürdü ve tutmaya devam etti. o kadar midem bulandı ki o an tansiyonum düştü resmen soğuk soğuk terlemeye başladım nefesim kesildi bildiğinizi dehşete düştüm adama bi çemkirmişim size anlatamam neredeyse dayak yiyecektim adam zaten de ama kendime kesinlikle hakim olamadım o an ıyyyy pislik insan tutuyo ordan iğrenç herif diye kelimeler istemsizce ağzımdan dökülüverdi :(
sonrasında ben ne zaman toplu taşımaya binsem o adamın elindeki tüüüüm mikroplarıyla o demiri tuttuğu an gözümün önüne gelmeye başladı ve ben her şeyden iğrenir hale geldim. ayakta kalsam asla bir yere tutunmuyordum yani otobüs ani fren yapsa falan camdan uçucam sap gibi gidiyorum ortada :(
sonrasında benim bu takıntım toplu taşımayı da aştı hayatımın her alanına sıçradı ne zaman bir yere dokunsam iğreniyorum. örneğin kütüphaneye gittiğimde oradaki sandalyelerin üzerinde başkasının saçları oluyor diye üstüne örtü serip öyle oturuyorum ve çalışmaya başlamadan önce masayı antibakteriyel jel ve ıslak mendille muhakkak temizliyorum. gittiğim her ama her yerde böyle. bir yere otururken bir yere dokunurken bir şey yerken bin kez düşünür hale geldim ve bazen öyle oluyor ki aklıma gelen ihtimaller sonucu koşa koşa kusmaya gidiyorum.
ben eskiden hiç böyle değildim bu günlük hayatımı çok etkilemeye başladı psikolojik yardım almayı düşünüyorum ama verecekleri ilaçlardan korkuyorum :((
sizin aranızda da benim gibi olan var mı ben mi çok anormalim nasıl eski halime dönerim bilen varsa bana da bi söylesin allah aşkına :(
 
merhaba kadınlar kulübünün güzel insanları size de merhaba mikroplar bakteriler ve virüsler.
başlıktan anladığınız üzere ben insanlardan insanların dokunduğu her şeyden iğrenir hale geldim.. ama bir sorun nasıl geldim anlatayım.
bir kış ayında okuluma gitmek için metroya bindim metro nasıl kalabalık kalorifer sıcak hava üflüyo içerisi havasız herkes birbiriyle temas içinde tutunacak yer yok bayıldım bayılıcam. sonra bir tane adam yanımda hapşurdu ve hapşururken ağzını kapattığı elini hiçbir yere silmeden tükürüklü tükürüklü tekrar demire götürdü ve tutmaya devam etti. o kadar midem bulandı ki o an tansiyonum düştü resmen soğuk soğuk terlemeye başladım nefesim kesildi bildiğinizi dehşete düştüm adama bi çemkirmişim size anlatamam neredeyse dayak yiyecektim adam zaten de ama kendime kesinlikle hakim olamadım o an ıyyyy pislik insan tutuyo ordan iğrenç herif diye kelimeler istemsizce ağzımdan dökülüverdi :KK43:
sonrasında ben ne zaman toplu taşımaya binsem o adamın elindeki tüüüüm mikroplarıyla o demiri tuttuğu an gözümün önüne gelmeye başladı ve ben her şeyden iğrenir hale geldim. ayakta kalsam asla bir yere tutunmuyordum yani otobüs ani fren yapsa falan camdan uçucam sap gibi gidiyorum ortada :KK43:
sonrasında benim bu takıntım toplu taşımayı da aştı hayatımın her alanına sıçradı ne zaman bir yere dokunsam iğreniyorum. örneğin kütüphaneye gittiğimde oradaki sandalyelerin üzerinde başkasının saçları oluyor diye üstüne örtü serip öyle oturuyorum ve çalışmaya başlamadan önce masayı antibakteriyel jel ve ıslak mendille muhakkak temizliyorum. gittiğim her ama her yerde böyle. bir yere otururken bir yere dokunurken bir şey yerken bin kez düşünür hale geldim ve bazen öyle oluyor ki aklıma gelen ihtimaller sonucu koşa koşa kusmaya gidiyorum.
ben eskiden hiç böyle değildim bu günlük hayatımı çok etkilemeye başladı psikolojik yardım almayı düşünüyorum ama verecekleri ilaçlardan korkuyorum :KK43:(
sizin aranızda da benim gibi olan var mı ben mi çok anormalim nasıl eski halime dönerim bilen varsa bana da bi söylesin allah aşkına :KK43:

Psikiyatriye bir görünün derim. Sanki okb belirtilerine benzer gibi geldi bana durumunuz

Umumi her alan mikrop yuvası hayatın bir gerçeği ne yazık ki çoğunu görmüyoruz siz şahit olmuşsunuz ancak kendinize bu kadar dert edinmemeye çalışın bu durumu :KK43:
 
Takıntı haline getirmişsin, tedavi olman gerekiyor.
Ben de önümde olsa tiksinirim ama her seferinde gözümün önüne gelmez. Tutacakları tutarım, rahatsız olmam. Nihayetinde atm kullanıyoruz, para elliyoruz, elimiz her yere dokunuyor.
Dışardayken elimi ağzıma yüzüme sürmem, eve gelir gelmez elimi yıkarım, bunlar benim için yeterli.
 
Düşündükçe işin içinden çıkamazsın, düşünme rahat ol. Herkes bu şekilde yasıyor, kimse de toplu taşımadan ölümcül mikrop kapmıyor.
En kötü grip vb olursun. Üstelik laboratuvar ortamı edasında bir avm restoran sinema vs de yok yani..
 
Konu çok genel bi cümle herkes bendeeee diyerek giriyo konuya galiba :)
Ama girişe bayıldım, sizede merhaba bakteriler ve virüsler :D

Konunun içeriğine gelirsek okb gibi sanki kusmalar falan ama yine de bilemiyorum. Acilen git ilaçlardan korkma, ondan temizler :KK48:
 
Ya psikolojik tedaviyi ben de düşündüm ama şu an arkadaşımın teyzesinin kullandığı antidepresanların içindeki lityum yüzünden bikaç aylık ömrü kalmış beyninin bir kısmı zarar görmüş bunu öğrendiğimden beri iyice çıkmaza girdim kesin düzelemiycem düzeldiğimde de bikaç aylık ömrüm kalcak diye
 
Ya psikolojik tedaviyi ben de düşündüm ama şu an arkadaşımın teyzesinin kullandığı antidepresanların içindeki lityum yüzünden bikaç aylık ömrü kalmış beyninin bir kısmı zarar görmüş bunu öğrendiğimden beri iyice çıkmaza girdim kesin düzelemiycem düzeldiğimde de bikaç aylık ömrüm kalcak diye
Böyle şeylere takılma. Ben ilaç içmemeye direndim anksiyete iken panik atakla da tanıştım. Doğru ilaç ve doğru doz seni tedavi eder. Kulaktan dolma şeylere gerek yok.
 
Ya psikolojik tedaviyi ben de düşündüm ama şu an arkadaşımın teyzesinin kullandığı antidepresanların içindeki lityum yüzünden bikaç aylık ömrü kalmış beyninin bir kısmı zarar görmüş bunu öğrendiğimden beri iyice çıkmaza girdim kesin düzelemiycem düzeldiğimde de bikaç aylık ömrüm kalcak diye

Anti-depresanlarda lityum bulunmaz.
Lityum tamamen farklı bir ilaç ve çoğunlukla bipolar bozukluklarda kullanılır.
Kullanımı kontrollüdür ve sık sık testlerle kontrol edilir, kar-zarar hesabıyla kullanılır.
Dozu iyi ayarlandığında da bir sıkıntı yaratmaz.
Sizinkinin içinde yüksek ihtimal serotonin bulunacaktır.
OKB olduğunuz ve problemin ön beyninizde olduğunu göz önünde bulundurarak ve bu apaçık ortada iken bence korkmanız gereken şey hayatınızın aşağı doğru gidişi.
İlaçlarınız değil.
 
Böyle şeylere takılma. Ben ilaç içmemeye direndim anksiyete iken panik atakla da tanıştım. Doğru ilaç ve doğru doz seni tedavi eder. Kulaktan dolma şeylere gerek yok.
Umarım dediğiniz gibi olur yoksa herif tanem hayatımı mahvetti ya ıy sabah akşam ah ediyorum adama istemsizce
 
Anti-depresanlarda lityum bulunmaz.
Lityum tamamen farklı bir ilaç ve çoğunlukla bipolar bozukluklarda kullanılır.
Kullanımı kontrollüdür ve sık sık testlerle kontrol edilir, kar-zarar hesabıyla kullanılır.
Dozu iyi ayarlandığında da bir sıkıntı yaratmaz.
Sizinkinin içinde yüksek ihtimal serotonin bulunacaktır.
OKB olduğunuz ve problemin ön beyninizde olduğunu göz önünde bulundurarak ve bu apaçık ortada iken bence korkmanız gereken şey hayatınızın aşağı doğru gidişi.
İlaçlarınız değil.
Aa öyle mi arkadaşım bana antidepresan demişti ay valla rahatlattınız içimi :(
 
Aa öyle mi arkadaşım bana antidepresan demişti ay valla rahatlattınız içimi :KK43:

Yok, böyle oradan buradan duyarak üzülmeyin
İkisi farklı rahatsızlıklarda kullanılan ilaçlar
Merak etmeyin doktorunuzun amacı sizi öldürmek olmayacaktır :)
Kafanıza takılanları da sorarsınız
Hem artık kullanılan anti-depressanlar eskisi gibi ağır değil
Çoğu reçetesiz bile satılan hafif ilaçlar
Bu çileyi daha fazla çekmenin anlamı yok yani :)
 
Yok, böyle oradan buradan duyarak üzülmeyin
İkisi farklı rahatsızlıklarda kullanılan ilaçlar
Merak etmeyin doktorunuzun amacı sizi öldürmek olmayacaktır :)
Kafanıza takılanları da sorarsınız
Hem artık kullanılan anti-depressanlar eskisi gibi ağır değil
Çoğu reçetesiz bile satılan hafif ilaçlar
Bu çileyi daha fazla çekmenin anlamı yok yani :)
Kendimi geçtim yanımdaki insanları da rahatsız ediyorum artık insanlar darlanmaya başladı takıntılarımdan
 
Mikroplara da ihtiyacimiz var ki bagisiklik sistemimiz calissin. Ben boyle durumlarda cok daha pis yerlerde yasayan insanlari aklima getiriyorum, biraz rahatliyorum o zaman. Eve geldiginizde ellerinizi yikayin yeterli.
Bu durum icin psikolojik yardim alin okb belirtisi bunlar.
 
Bu mantıkla yaklaştığımızda gözümüzle görmemiz gerekmiyor.
Alışverişte elimize geçen paralar kim bilir bizden önce hangi pis yollardan geçerek bize ulaşıyor :)
Yahu hayat yeterince zor daha da zorlaştırmaya ne gerek var?

Sağlıksız düşünce söz konusu.
Acil yardım alın bence.
 
Kendimi geçtim yanımdaki insanları da rahatsız ediyorum artık insanlar darlanmaya başladı takıntılarımdan
Aynı takintilardan bendede vardı. Ilerledi temizlik manyağı olmuştum .Sürekli evi temizliyordum. Her yer pis gözüme pis geliyordu.Evdekilerde rahatsız oluyordu.Insanin hayatını çok zorlaştırıyor.Ben ilaç kullandım , simdi de fazla rahatım.Dunya yansa umrumda değil .Hangisi iyi bilemedim .Ama böyle mutluyum.
 
Back
X