merhaba kadınlar kulübünün güzel insanları size de merhaba mikroplar bakteriler ve virüsler.
başlıktan anladığınız üzere ben insanlardan insanların dokunduğu her şeyden iğrenir hale geldim.. ama bir sorun nasıl geldim anlatayım.
bir kış ayında okuluma gitmek için metroya bindim metro nasıl kalabalık kalorifer sıcak hava üflüyo içerisi havasız herkes birbiriyle temas içinde tutunacak yer yok bayıldım bayılıcam. sonra bir tane adam yanımda hapşurdu ve hapşururken ağzını kapattığı elini hiçbir yere silmeden tükürüklü tükürüklü tekrar demire götürdü ve tutmaya devam etti. o kadar midem bulandı ki o an tansiyonum düştü resmen soğuk soğuk terlemeye başladım nefesim kesildi bildiğinizi dehşete düştüm adama bi çemkirmişim size anlatamam neredeyse dayak yiyecektim adam zaten de ama kendime kesinlikle hakim olamadım o an ıyyyy pislik insan tutuyo ordan iğrenç herif diye kelimeler istemsizce ağzımdan dökülüverdi
sonrasında ben ne zaman toplu taşımaya binsem o adamın elindeki tüüüüm mikroplarıyla o demiri tuttuğu an gözümün önüne gelmeye başladı ve ben her şeyden iğrenir hale geldim. ayakta kalsam asla bir yere tutunmuyordum yani otobüs ani fren yapsa falan camdan uçucam sap gibi gidiyorum ortada
sonrasında benim bu takıntım toplu taşımayı da aştı hayatımın her alanına sıçradı ne zaman bir yere dokunsam iğreniyorum. örneğin kütüphaneye gittiğimde oradaki sandalyelerin üzerinde başkasının saçları oluyor diye üstüne örtü serip öyle oturuyorum ve çalışmaya başlamadan önce masayı antibakteriyel jel ve ıslak mendille muhakkak temizliyorum. gittiğim her ama her yerde böyle. bir yere otururken bir yere dokunurken bir şey yerken bin kez düşünür hale geldim ve bazen öyle oluyor ki aklıma gelen ihtimaller sonucu koşa koşa kusmaya gidiyorum.
ben eskiden hiç böyle değildim bu günlük hayatımı çok etkilemeye başladı psikolojik yardım almayı düşünüyorum ama verecekleri ilaçlardan korkuyorum
(
sizin aranızda da benim gibi olan var mı ben mi çok anormalim nasıl eski halime dönerim bilen varsa bana da bi söylesin allah aşkına
