Merhabalar bu siteyi yeni keşfettim üyelik açtım derdimi anlatmak ve fikir almak için yardımcı olursanız çok sevinirim.
Ben 26 yaşındayım, 2 yıldır kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Tek yaşıyorum, 2 yıl boyunca hep evden işe işten eve hayatım oldu öyle gezip tozmayı sosyalleşmeyi pek seven biri değilim. 2-3 ay öncesine kadar gayet mutluydum ama ne olduysa şu 3 ayda oldu, insanların hepsi sanki sözleşmişler gibi ne zaman evleneceksin, erkek arkadaşın var mı yoksa biz bulalım, niye bu kadar kendini kapatıyorsun, bak yaşın geçecek acele et diye üstüme geliyorlar. İlk başlarda hayırlısı diyip geçiyordum ama bu sözler arttıkça canım sıkılmaya başladı işe gitmek zulüm gelir oldu iyice. Bir işaret görseler hepsi bana görücü usulü birini bulmak için sıraya girecekler resmen çok bunaldım. Bir de iş yerindeki bekar erkekleri gösteriyorlar bak şu da bekar yaşı bilmem kaç falan diye. Kimseye de saygısızlık yapmak istemiyorum ama uygun bir dille istemediğimi, evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen ''niye düşünmüyorsun ki, bir sıkıntın mı var'' tarzı sorularla iyice darlıyorlar beni.
Ben bu insanlarla nasıl başa çıkacağım?