İnsanların samimiyetine inanamaz oldum artık...

lyanna mormont .!.:
İnsan ilişkileri her zaman karışık. Herkes güvenilir değil, herkes sağlam arkadaş değil, herkes yardımınıza koşmaz evet. Ama belli bir yaşa gelmiş insanların bir tane bile dostu olmamasını anlayamıyorum. Herkes kötü, bir tek biz mi iyiyiz?

Hayatınıza doğru insanları alamıyor olabilirsiniz, yanlış tercihler yapıyor olabilirsiniz. İnsanları doğru değerlendiremiyor olabilirsiniz. Belki kendinizi bu yönde geliştirmeniz gerekiyordur.

Ben insan insanıyım. Kalabalık, arkadaş, çevrem dolu olsun severim. Herkesle samimiyet derecem farklı, herkesi en yakınıma almam. Ama en yakınıma aldıklarımdan da bir kez olsun pişman olmadım. Gerçek manada dostum dediğim iki kişi her şeyimi bilir, gerçekten her şeyimi bilir. Bütün başarısızlıklarımı, zaaflarımı, hatalarımı, zayıflıklarımı. Onaylamadıkları, onlara göre yanlış bir şey yapsam bile yanımdadırlar, bir şey olduğunda yine onlara koşarım. Keza onlar da öyle, tek taraflı değil. En sert birbirimizi eleştiririz, kızarız, azarlarız. Ama alınmayız.

Çok yakın arkadaşım dediğim dört beş kişi var. Ötekiler kadar en özelimi bilmeseler de yine bayağı bir şey bilirler. Onlar da bana gelir anlatır. Birinin boşanma sürecini beraber atlattık, birinin hastalık sürecini, birinin eşi ve oğluyla olan sorunlarını, diğerinin ev iş dertlerini, benim dertlerimi...

Dostlarımla, arkadaşlarımla karşılıklı yaptığımız iyilikleri, birbirimizin yardımına koşmaları, jestleri, sürprizleri yazsam sayfalar yetmez.

Hayatımda bu insanlar varken ben "iyi insan kalmamış, herkes kötü, kimseden dost olmaz" demem, diyemem. Sadece "herkesten dost olmaz" diyebilirim. O kişiyi bulursanız da hayatınız çok güzelleşiyor.

Eğer hep benzer şeyleri yaşıyorsanız şu noktada belki biraz objektif olarak kendinizi incelemeniz gerekiyordur. Bunu yapabilecek tek kişi sizsiniz. Belki karşınızdakilerden beklentileriniz fazla veya değişik, belki sert bir insansınız, belki çok üstüne düşen bir insansınız veya tam tersi umursamayan bir yapınız var, belki soğuk duruyorsunuz, belki konuşma tarzınızda bir şey vardır, belki yaşadıklarınızın etkisiyle önyargılı yaklaşıyorsunuzdur...

Forumda arkadaşlık konuları açıldığında hep aynı şeyler oluyor çünkü, "canım düzgün insan kalmamış". E bu dünyada herkes kötü, herkes içten pazarlıklı, herkes fitneci, herkes fesat, herkes arkadan vuran insan da bir tek biz mi düzgünüz? Bu şu ana kadar karşınıza çıkan kişilerle ilgili, belki bir yerde bir şeyi değiştirebilirseniz güzel arkadaşlıklar edineceksiniz.
Genişletmek için tıkla...

Ya kardeşimben basıma gelenleri anlattım bunu da eleltirmeyin artık ya ...dert actık eleştirme..iyi senin varsa mutlu ol
 
Maalesef arkadaşlık dostluk kalmadı. Çıkar ilişkileri var artık. Kimse kimseyi samimiyetle sevmiyor. Ben sadece çocukluktan kalma arkadaşlarımla dertleşirim. Onlarda uzaktalar ama olsun. Telefonla da olsa konuşuyorum. Beni anlıyorlar en azından. Yeni bir arkadaşım dostum yok. Güvenemiyorum kimseye. Denedim arkadaş edinmeyi ama nankörlük görünce saldım gitti. Şimdi çalıştığım işyerinde özel hayatımda arkadaşım diyebileceğim kimse yok. Gerekte yok rahatım böyle.
 
vesikaliyarim .!.:
Ya kardeşimben basıma gelenleri anlattım bunu da eleltirmeyin artık ya ...dert actık eleştirme..iyi senin varsa mutlu ol
Genişletmek için tıkla...
Elestirmedim farkindaysaniz, belki bir seyler degisebilir, duzeltebilirsiniz diye yazdim. Normalde de boyleyseniz zaten sasmamak lazim.

Iyi forumlar, kolay gelsin hayatinizda.
 
Haklısın yazın akrabam deniz evine çağırdı çocukluktan beri görmüyordum göçtüğümden dolayı yakınlaştık, neyse gittim derdi okey oynamaya 3. kişiyi bulmakmış 3 gün kaldım ama okey oynamakran gına geldi, okey oynamayı sevmiyorum, yanında çok samimi arkadaşınıda hiç sevmedim, burnu havada, ukala, bir daha gitmem o kesin
 
vesikaliyarim .!.:
Yaşaya yaşaya gördüm ki ne zaman bi dağa güvensem hep kar yağdı...Ya da bana mı hep oylesi denkgeldi...
Ne varsa sadece cok eskiden tanıdıgım büyüklerde yaşlılarda var, sadece onlarda gördüm samimiyeti, onun harici hep yalanmış...

İşyerinden ayrıldım baska yere gectim ama nereye gideceğimi söylemedim...Orda çalışan zaman zaman dertleştiğim biri arkamdan ayda 1 kere hep aradı, görüşelim konuşalım dedi sürekli olarak bıkmadan usanmadan unutmadan...Uzun zaman sonra aradım soyledim nereye gittiğimi, görüşelim dedim, birdaha ne aradı ne sordu..Meğer tek derdi nereye gittiğimi öğrenmekmiş...

Halamın her işine koştum, alışverişlerini yaptım, evindeki işlerini vs, kendisi hep çağırdı gel yemek ye vs sürekli iyiyiz sanıyordum...O cagırdı diye evine yazın gittim hem oturduk hem yardım ettim ama ne oldu gitti beni babama şikayet etti...Ben yemek yediğim tabagı yıkamamışım ki yalan....

Kız arkadaşım aşk acıları çekerken can havliyle beni arardı, taktik vere vere bende kalmadı, evde ağlar yanıma gelirdi, haline acır elimden gelen desteği verirdim, ağırdan al kendini parçalama biraz o merak etsin vs saatlerce derdini dinledim...En son peşinde kostugu adamı nihayet evliliğe ikna etmiş ama ne oldu düğüne bile çağrılmadım hem de hiç sebepsiz...

Yeni bi iş bulmustum, oraya baslayacak biri daha vardı ortam nasıl iyi mi falan diye sordum...O benden daha iyi biliyordu orayı...Sorma gafletinde bulunmusum, gitmiş hemen ordaki yoneticiye soylemiş...Büyük kabahat olmuş ortam nasıl diye sormam fırca yedim vazgectim her seyden...

Karşıma hep düşman gibi bakan tipler çıkıyor her seyi iyi niyetle yapmama rağmen...

Bazen diyorum çekip gitsem herkesi herseyi unıtsam ama nereye?
Genişletmek için tıkla...
Hayatın henüz basındasınız cok gencsinz sanırım.neler gördük neler yasadık bizde annem diger kardesimle birlik olur beni keser.sonra benle birlik olup digerini kesmeye kalkar.yada kardeslerime bakıom hepsi birbirinin ardından konusuyo eee el ne yapmaz ne demez hersey der konusur
 
vesikaliyarim .!.:
Biri bana iyilik ettiyse ben hiç unutmazken, iyilik ettiklerimin hepsi beni de bıcakladı ...Bu nasıl bir şey ?
Genişletmek için tıkla...
Acısını bilirim ama nasıl yapıyorlar anlam veremedim. Kalbi kararmış insanlar hayat bize öğretiyor guvenmemeyi. Rabbim Salih insanlarla karşılaştırsın.
 
Baskalarina harcadigin emek ve enerjiyi kendine harcasaydin kimbilir suan nerelerde idin...

Bosver onu bunu. Ki sende elbet kücük de olsa sana söylenen seyi bir baskasina karsi kullandigin olmustur. Hepimizin nefsi var bunlara takilma.
 
Awaken .!.:
Baskalarina harcadigin emek ve enerjiyi kendine harcasaydin kimbilir suan nerelerde idin...

Bosver onu bunu. Ki sende elbet kücük de olsa sana söylenen seyi bir baskasina karsi kullandigin olmustur. Hepimizin nefsi var bunlara takilma.
Genişletmek için tıkla...

Hayır hiç oyle huyum yoktur
 
flamenko .!.:
Hiçbir derdim yok fakat o yoruma verdiğiniz cevap ve bana yazdığınız bu yazı bende sizde sorun olduğu hissini uyandırdı. Yakınlarınıza da böyle cevaplar veriyorsanız bi düşünün derim.
Genişletmek için tıkla...

Sen bende cok hisler uyandırdın da soylemiim şimdi...
 
vesikaliyarim .!.:
Yaşaya yaşaya gördüm ki ne zaman bi dağa güvensem hep kar yağdı...Ya da bana mı hep oylesi denkgeldi...
Ne varsa sadece cok eskiden tanıdıgım büyüklerde yaşlılarda var, sadece onlarda gördüm samimiyeti, onun harici hep yalanmış...

İşyerinden ayrıldım baska yere gectim ama nereye gideceğimi söylemedim...Orda çalışan zaman zaman dertleştiğim biri arkamdan ayda 1 kere hep aradı, görüşelim konuşalım dedi sürekli olarak bıkmadan usanmadan unutmadan...Uzun zaman sonra aradım soyledim nereye gittiğimi, görüşelim dedim, birdaha ne aradı ne sordu..Meğer tek derdi nereye gittiğimi öğrenmekmiş...

Halamın her işine koştum, alışverişlerini yaptım, evindeki işlerini vs, kendisi hep çağırdı gel yemek ye vs sürekli iyiyiz sanıyordum...O cagırdı diye evine yazın gittim hem oturduk hem yardım ettim ama ne oldu gitti beni babama şikayet etti...Ben yemek yediğim tabagı yıkamamışım ki yalan....

Kız arkadaşım aşk acıları çekerken can havliyle beni arardı, taktik vere vere bende kalmadı, evde ağlar yanıma gelirdi, haline acır elimden gelen desteği verirdim, ağırdan al kendini parçalama biraz o merak etsin vs saatlerce derdini dinledim...En son peşinde kostugu adamı nihayet evliliğe ikna etmiş ama ne oldu düğüne bile çağrılmadım hem de hiç sebepsiz...

Yeni bi iş bulmustum, oraya baslayacak biri daha vardı ortam nasıl iyi mi falan diye sordum...O benden daha iyi biliyordu orayı...Sorma gafletinde bulunmusum, gitmiş hemen ordaki yoneticiye soylemiş...Büyük kabahat olmuş ortam nasıl diye sormam fırca yedim vazgectim her seyden...

Karşıma hep düşman gibi bakan tipler çıkıyor her seyi iyi niyetle yapmama rağmen...

Bazen diyorum çekip gitsem herkesi herseyi unıtsam ama nereye?
Genişletmek için tıkla...

arkadaşım sen Bi kurşun döktür
 
lyanna mormont .!.:
İnsan ilişkileri her zaman karışık. Herkes güvenilir değil, herkes sağlam arkadaş değil, herkes yardımınıza koşmaz evet. Ama belli bir yaşa gelmiş insanların bir tane bile dostu olmamasını anlayamıyorum. Herkes kötü, bir tek biz mi iyiyiz?

Hayatınıza doğru insanları alamıyor olabilirsiniz, yanlış tercihler yapıyor olabilirsiniz. İnsanları doğru değerlendiremiyor olabilirsiniz. Belki kendinizi bu yönde geliştirmeniz gerekiyordur.

Ben insan insanıyım. Kalabalık, arkadaş, çevrem dolu olsun severim. Herkesle samimiyet derecem farklı, herkesi en yakınıma almam. Ama en yakınıma aldıklarımdan da bir kez olsun pişman olmadım. Gerçek manada dostum dediğim iki kişi her şeyimi bilir, gerçekten her şeyimi bilir. Bütün başarısızlıklarımı, zaaflarımı, hatalarımı, zayıflıklarımı. Onaylamadıkları, onlara göre yanlış bir şey yapsam bile yanımdadırlar, bir şey olduğunda yine onlara koşarım. Keza onlar da öyle, tek taraflı değil. En sert birbirimizi eleştiririz, kızarız, azarlarız. Ama alınmayız.

Çok yakın arkadaşım dediğim dört beş kişi var. Ötekiler kadar en özelimi bilmeseler de yine bayağı bir şey bilirler. Onlar da bana gelir anlatır. Birinin boşanma sürecini beraber atlattık, birinin hastalık sürecini, birinin eşi ve oğluyla olan sorunlarını, diğerinin ev iş dertlerini, benim dertlerimi...

Dostlarımla, arkadaşlarımla karşılıklı yaptığımız iyilikleri, birbirimizin yardımına koşmaları, jestleri, sürprizleri yazsam sayfalar yetmez.

Hayatımda bu insanlar varken ben "iyi insan kalmamış, herkes kötü, kimseden dost olmaz" demem, diyemem. Sadece "herkesten dost olmaz" diyebilirim. O kişiyi bulursanız da hayatınız çok güzelleşiyor.

Eğer hep benzer şeyleri yaşıyorsanız şu noktada belki biraz objektif olarak kendinizi incelemeniz gerekiyordur. Bunu yapabilecek tek kişi sizsiniz. Belki karşınızdakilerden beklentileriniz fazla veya değişik, belki sert bir insansınız, belki çok üstüne düşen bir insansınız veya tam tersi umursamayan bir yapınız var, belki soğuk duruyorsunuz, belki konuşma tarzınızda bir şey vardır, belki yaşadıklarınızın etkisiyle önyargılı yaklaşıyorsunuzdur...

Forumda arkadaşlık konuları açıldığında hep aynı şeyler oluyor çünkü, "canım düzgün insan kalmamış". E bu dünyada herkes kötü, herkes içten pazarlıklı, herkes fitneci, herkes fesat, herkes arkadan vuran insan da bir tek biz mi düzgünüz? Bu şu ana kadar karşınıza çıkan kişilerle ilgili, belki bir yerde bir şeyi değiştirebilirseniz güzel arkadaşlıklar edineceksiniz.
Genişletmek için tıkla...
Size sonuna kadar katılıyorum çünkü ben de siz gibiyim. O nedenle yazdıklarınızı eleştiri değil fikir verme olarak algıladım. Desteklemek istedim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Eşimle ilgili ne yapmalıyım bilmiyorum iyice sinirlerim bozuldu
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
Borellus80
Borellus80
_meltem
Kontrol manyağı erkek arkadaş
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
1K
nightwish_black
nightwish_black
L
Eşim ve iş arkadaşı
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
3K
Lirosa
Lirosa
1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
2K
Vaalbara
Vaalbara
Melike__93
Bütün Hayatımızı Etkileyecek Bir Kararı Veremiyorum Siz Olsanız Ne Yapardınız ?
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
akrephanim
akrephanim
Back
X