- 5 Eylül 2015
- 1.139
- 488
- 123
- Konu Sahibi Vejetaryen Zombi
-
- #1
Acısın istesem zaten herşeyi anlatan efkârlı tıp olurdum doğru diyorsunuz öyle biri olmak istemezdim bende sınır oluyorum onlaraGüçlü duruyorsun demek ki.
SSen anlatmazsan ya da halin tavrın bunu yansıtmazsa insanlar da öyle düşünüyor. Bunda rahatsız olacak ne var?
Sana acısınlar mı istiyorsun?
Herkesin hayatında bi dünya sorun var. Bunu bir iji kişi bilir ya da bilmez. Ha bir de herkese herşeyi abarta abarta anlatanlar vardır. Onlardan olacağına böyle ıl. İnan daha iyi
Dediginiz gibi bunu hayatıma artı olarak katmaya çalışıyorum insanlar değişik ya bazıları en çok gören üzülen kendisi sanıyorNasıl gözüktüğünüz ne fark ederki?
Aa bu kız çok acı çekmiş diye baksalar daha mı iyi ya da öyle sorayım.
Böyle bir laf duyduğunuzda bir daha “acıları yarıştırıyoruz da haberim mi yok?” dersiniz.
Zor şeyler yaşayıp üstesinden gelenler için yaşadıkları aslında çok büyük artı katıyor. O yönden bakıp insanların ne dediğini umursamayın.
Benim sinir olduğum gereksiz etiket yapiştırmaları ben öyle biri de olabilirdim ama insanların ben daha kötüsünü gördüm sana noluyor tarzı egoları ve beni tanımadan hakkimda atıfta bulunmaları sınır ediyorNormal şartlarda insanları anlattıkları kadar bilir ve ona göre bir stereotip oluştururuz kafamızda. Daha doğrusu o insanı bir stereotipe dahil ederiz. Siz yaşadıklarınızı anlatmadığınız için insanlar sizi sorunları olmayan insan olarak kaydediyor doğal olarak. Bunda kızacak bir şey yok.
Kardeşinizden hiç bahsetmezseniz de tek çocuk olduğunuzu varsayarlar. Bahsetmediğiniz bir kardeşin var olduğunu tahmin edemez insanlar.
Bu iki konu gereksiz takıntı olmuş bence. Normal şeyleri anormal olarak nitelemişsiniz.
Benim sinir olduğum gereksiz etiket yapiştırmaları ben öyle biri de olabilirdim ama insanların ben daha kötüsünü gördüm sana noluyor tarzı egoları ve beni tanımadan hakkimda atıfta bulunmaları sınır ediyor
Boşverin gitsin, sizin özgüveninizi, hayata sarılmanızı, herşeyinizi kıskanıyor olabilir art niyetli bir kişi ve kendisi bunları başaramadıysa savunma mekanizması olarak ailevi durumunu, geçmişte yaşadıklarını kullanıyor olabilir. O nedenle de sizin de belki daha fazla sıkıntılar çektiğinizi ve o yollardan geçip bu noktaya geldiğinizi duyunca şaşırmaları, afallamaları çok normal, gülün geçin elinizden geldiği kadar. Zaten bu ülkede herkes bayılır dert anlatmaya, kendini acındırmaya, mağduriyet yaratmaya. Tüm yaşadıklarınıza rağmen güçlü durmanız ve onlardan farklı olmanızı görüp kendi kendilerini yesinler bırakın.Artık herşeyden o kadar bıktım ki hele insanlar bıkkınlığımın dozunu arttırıyor. Kendimden bahsedecek olursam geçmişte çok da mükkemmel bir hayatı olmuş biri değilim aile konusunda çok fazla sınanmış biriyim her işimi kendim görmüş biriyim küçük yaşta hep kendi sorunuma kendim çözüm bulurdum evde tek kalabilirdim kardeşime bakardım vs ama ben çoğu insana nazaran yaşadıklarım yüzünden sürekli melankolik olan biri değilim güleç konuşkan birisiyim çok oldu evde kıyametler koparken bişey olmamış gibi okulda güldüğüm eğlendiğim.
Herhalde böyle davranmaktan olacak insanlar benim hakkımda önyargililar ben yaşadığım sorunları anlatmaya yeni başlamış biriyim ve lafı açıldığında işittiğim cümleler şu:
Sen ne yaşadın ki? Ben senden bin kat beter olaylar yaşadım tarzı şeyler ve üstelik damarıma basılmasını sağlayan o kilit cümle " tabi sen ne de olsa annesi babası tarafından şımartılmışsın annen baban seni çok sevmiş sen onların göz bebeğisin sevgi ve ilgi ile büyümüşsün bi derdin yok ne de olsa tek çocuksun" tarzı şeyler ağzımdan tek çocuğum tarzı şey çıkmamasına rağmen hayatımla ilgili bisi duymamasina rağmen insanların böyle demesine o kadar sinir oluyorum ki aynı insanlara yaşadıklarımı azcik anlatsam ağızları açık kalıyor o da ayrı hikaye .
Beni en çok sinir eden şeylerden biri ailemin özellikle babamın bana o kadar yaptıkları şeye rağmen beni umursamamalarina rağmen beni stres topu olarak kullanmalarına rağmen yine benim sayemde etraftan övgü almaları o kadar yaşadığım şeye rağmen insanların senin ne derdin var sen evin göz bebeğisin demelerine ve ailemi tanımadan onlara bu etiketi yapistirmalarina o kadar kızıyorum ki girdigim her ortamda bunu yaşamaktan bıktım aa sen nasıl tek çocuk değilsin aaa söyle bilmem ne laflar etmelerine çok kızıyorum.
Insanlara neden öyle düşündün dediğimde net cevap vermiyorlar ne bilim öyle duruyorsun diyorlar, sadece bi arkadaşım özgüveni yüksek her işini yapan ve olgun biri olunca öyle düşünmüştüm dedi ama bana saçma geldi karşımda özgüvenli her işini kendi yapan biri olsa o kişi hakkında erken sorumluluk almış derdim ben şahsen.
Çok uzun oldu farkındayım beni asıl yıpratan şey ailemdi aslında bu size anlattıklarım tuz biber oldu yazım hatası vs olduysa affola çok doldum için dikkat edemedim pek.
Peki sizce hiçbişey yaşamamış ve ailesi tarafından sevgi ve ilgiyle büyümüş biri gibi gözükmemin sebebi ne olabilir ?
Tabi ki hayırE siz anlatmamışsınız ki nerden bilsin insanlar? Tanıttığınız kadar tanırlar ve tanıdıkları kadarıyla etiketlerler. İnsanların “kim bilir anlatmadığı neler vardır bu kızın da” diye düşünmelerini mi bekliyorsunuz?
Öyle zamanla göreceğimİnsanların söylediklerini umursamaya çok gerek yok seni rahatsız eden lafları özellikle..çünkü aile veya başka bi sorun herkes herkesi anlamaz derdine ortak olmaz..
Umursamamayı da zamanla öğrenirsin..zaten şu da var herkese derdini anlatmada çok güvendiğin insanlara anlatırsın o ayrı
Ilk paragraf da tam olarak demek istediğimi anlatmışsınız zaten kişi ileri kaçtığında biraz bahsetmemle susmaları bir oluyorBence insanların bilmeden etmeden varsayımda bulunmalarından rahatsız olmanız son derece doğal birşey çünkü yaşadığınız güçlükler yoksayılmış gibi hissediyorsunuz bu şekilde davrandıklarında.
Belki biraz geçmişte yaşadıklarınızı anlatıp üstesinden nasıl da geldiğinizi ve bu sayede daha da güçlü olduğunuzu anlatabilirsiniz insanlara,bu şekilde onlarda bilmeden etmeden varsayımda bulunma kabalığını yapmazlar size (?yani umarım yapmazlar artık o noktadan sonra)
Bende buna benzer düşünmeye başladım yani kıskanmaktan ziyade dediğiniz gibi çoğu insan kendi sorunlarını sürekli anlatıyor ve hemen melankoliklige bağlayınca güleç bişey anlatmayan birini görünce afallayıp bu bişey yaşamamıştır modunda olabiliyorBoşverin gitsin, sizin özgüveninizi, hayata sarılmanızı, herşeyinizi kıskanıyor olabilir art niyetli bir kişi ve kendisi bunları başaramadıysa savunma mekanizması olarak ailevi durumunu, geçmişte yaşadıklarını kullanıyor olabilir. O nedenle de sizin de belki daha fazla sıkıntılar çektiğinizi ve o yollardan geçip bu noktaya geldiğinizi duyunca şaşırmaları, afallamaları çok normal, gülün geçin elinizden geldiği kadar. Zaten bu ülkede herkes bayılır dert anlatmaya, kendini acındırmaya, mağduriyet yaratmaya. Tüm yaşadıklarınıza rağmen güçlü durmanız ve onlardan farklı olmanızı görüp kendi kendilerini yesinler bırakın.
Mesela karşımdaki 3 kardeşiz diyo bende aa ne güzel diyorum ve bana tabi tek çocuk olunca farklı gelmiştir diyor yada kaç kardeş olduğum soruluyor dediğimde aa tek çocuk değilmisin diyorlar yani ben kendim anlatmıyorum normal laf arasında duyuyorumLaf oralara nasıl geliyor ki? İnsanlara yaranı açma ilk kurcalayacaklari yer orası olur. Çok samimi olmadığım kimseye içimi dökmem. İnsanlarla aramda hep sessiz bir mesafe vardır. Kimseden şimdiye kadar kisigime dair tek yorum almadım. Buna mahal vermiyorum. Kafam rahat. Bence insanlara laf vermeyin. Yorum yaparlarsa da gereken cevabı verin. İnsanlar hep ön yargılı olurlar. İşleri bu.
En güzeli aynen öyleyim mükemmelim şükür modunda olup dile getirmekGuclu insanları sevmezler genelde ve uzerlerine giderler. Ben de cok karsılastım
. Hiç takılma canını sıkandan da uzaklaş bence. Boşver insanlar susmaz sadece konuşurlar boş boş..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?