ay ya bu kadar olur. aynıyız resmen. evlendik eşimin annesi ben doyunca kıyameti koparırdım pd bir şey yemedi diye. Bu sefer iki katı yemeye başladım gönülleri olsun diye. ben iki kat yediğim de yine demeye başladı. yok bu kız hiçbirşey yemedi tüh aç kaldı
. baktım olmayacak açıkladım. ben doyunca yiyemem ayrıca dikkat ediyorum diye. gebeliğimde iyice arttı ısrar. ve bir yandan da aman kızım zaten kilo alçaksın boşuna ugrasma demeye. bilmem kim elli kiloydu bak şimdi doksan oldu örnekleri verirdi.
ben de işi inada bindirdim. ve ac isem bile yemedim. kessen yemedim. öyle öyle karışmaz oldular. bir ara kızıma da yüklendiler. bizim eve girer girmez ben su cocugu bir doyurayım diye mutfağa koşmalar falan
biz bir şey vermiyoruz ya sanki. te Allahım ya. Allahtan kızım kimseden bir şey yemiyor. gerçi bazen döve döve yedirmek istermiş de ben bırakmazmışım acık acık söylüyor.
annem de aynısı. Annemlere gidince gözü dönmüş şekilde yedirme derdine giriyor. Akşamdan başlıyor off kahvaltıya ne yapsak demeye. orada da inadına yemiyorum. son gidişimde kavga ettim hatta. böyle ettiğinden bir daha gelesim geliyor dedim.