- 16 Eylül 2017
- 7.708
- 13.956
- 248
- 29
- Konu Sahibi pportakall
-
- #1
Mesleki olarak gördüğüm kadarıyla daha dışa dönükler veya bir dersi/olayı ballandıra ballandıra anlatabiliyorlar insanın dinledikce dinleyesi geliyor ben de maalesef o hiç yokÖnce bunun sebebini anlamalıyız. sizce neden olabilir? Diğerlerinin tavrını gözlemleyin sizce sizden farklı yaptıkları şey ne?
Maalesef iş yerinde,okulda veya girdiğiniz bir ortamda gruplara ihtiyacımız çok oluyor. İletişim kurmak payladmak gerekiyorBir şey diyeyim mi etrafında kalabalık olmaktan sa bazen yalnızlık en güzeli ne demişler ne kadar az insan o kadar az dert diye aynen
Ben sana hak veriyorum tabiki olmalıda az olsun yeterli olsun hoşnut olmadığınız bir yerde zaten olmaz her yerde bu dediginiz gruplara girme durumu da olamaz gerçekten iletişim paylaşım olucak yerlere gözlem yapacaksınız biraz daa girilen olucaksiniz daha paylaşımcı kendinizle ilgili probe varsa bunu yenmeyen calisicaksinızMaalesef iş yerinde,okulda veya girdiğiniz bir ortamda gruplara ihtiyacımız çok oluyor. İletişim kurmak payladmak gerekiyor
Ya aslında küçükken çok arkadaşım vardı çok giriskendim hepsi beni çok severdi diksiyonumdan dolayı lisede çok dalga geçtiler öyle olunca çok içe dönük olmaya başladım sonra bir baktım ki karakterim bu olmuş. Ben de bunun farkındayım öğretmen olduğumdan dolayı insanları daha idare edebilmem dışa dönük olmam lazım ama olamıyorum. Sizin de dediğiniz gibi çok arkadaşım var ama hiçbiri en yakın arkadaşım değil.Karakter yapısı.
Biraz içe dönük bir insansın anladığım kadarıyla. Bende öyleyim, kolay kolay arkadaş olmam. Ha çok arkadaşım vardır ama hiçbiri en yakın arkadaşım değildir.
Ama bence senin bu durumu çözmen gerekiyor, zira sen öğretmensin. Gün gelecek belki karşına anlayışsız bir veli çıkacak ya da bir meslektaşınla sorun yaşayacaksın. Bunun çözümünü yapman, daha doğrusu biraz daha dışa dönük olman gerekiyor. Acaba bununla alakalı küçüklükten kalan bir travman mı var..
Ben kimseye yanasamiyorumBen sana hak veriyorum tabiki olmalıda az olsun yeterli olsun hoşnut olmadığınız bir yerde zaten olmaz her yerde bu dediginiz gruplara girme durumu da olamaz gerçekten iletişim paylaşım olucak yerlere gözlem yapacaksınız biraz daa girilen olucaksiniz daha paylaşımcı kendinizle ilgili probe varsa bunu yenmeyen calisicaksinız
Aa üzüldüm size.Ya aslında küçükken çok arkadaşım vardı çok giriskendim hepsi beni çok severdi diksiyonumdan dolayı lisede çok dalga geçtiler öyle olunca çok içe dönük olmaya başladım sonra bir baktım ki karakterim bu olmuş. Ben de bunun farkındayım öğretmen olduğumdan dolayı insanları daha idare edebilmem dışa dönük olmam lazım ama olamıyorum. Sizin de dediğiniz gibi çok arkadaşım var ama hiçbiri en yakın arkadaşım değil.
Ben kimseye yanasamiyorumbiri bana yakın davranırsa sadece yakın davranabiliyorum
Psikologa değil ama diksiyon kursuna gitsem iyi olacakAa üzüldüm size.
Benim kardeşimde öyle, önceden daha doğrusu ilkokuldayken çok girişken çok arkadaşı olan bir çocuktu, sonra dişlek olmaya başladı, salak bir arkadaşı okul fotoğraflarının dağıtıldığı gün fotoğrafını zorla elinden çekip alıp sınıfta "uzaylıı, dişlere bak" diye dalga geçmiş. O olaydan sonra dişlerini hep saklamaya başladı, daha içe dönük olmaya, insanlarla konuşurken çekinmeye başladı. Psikolog bu konudaki travmasını terapi alarak yenebileceğini söyledi. Sizde bu yolu deneyebilirsiniz, belki sizde de işe yarar. Bazı çocuklar çocuk değil acımasız resmen. Keşke her aile bunun eğitimini düzgün verse.
Diksiyonun çok mu kötü ki? Umarım aşarsın bu durumu :)Psikologa değil ama diksiyon kursuna gitsem iyi olacaközel hoca tutma fikrim var para biriktirip
Çok kötü değil anlaşılır ve İstanbul Türkcesiyle konuşuyorum ama kötü genedeDiksiyonun çok mu kötü ki? Umarım aşarsın bu durumu :)
Ya sanki beni anlatmışsınız. Cunku kendi seçmedigim mecburen ayni ortamda bulundugum insanlara istemsiz mesafeli, soguk davraniyorum, direkt kakara kikiri olamiyorum.
Bazı insanların ağzı laf yapar dışa dönüktür .Bazı insanlarsa daha sessiz kendi halinde ve içe kapanıktır .Atak girişken değildir .Siz bu ikinci gruba dahilsiniz .Yapınız mizacınız bu ve anlattığınız gibi girişken konuşkan tipler genelde bir birlerini bulurlar ve gruplaşırlar .Bir insanın karakteri yapısı mizacı neyse odur .Bu durumdan çok rahatsızsanız kendinizi zorlayın .Fakat değişim öyle kolay değildir .Ben de sizin tarz biriyim çocukken ,gençken ve şu an 40 yaşındayım aynıyım .Fakat rahatsız değilim bu halimden kendimle barışığım .Önemli olan sizin kendinizle barışık olmanız .Varsın onlar gruplaşsınlar siz kendi işinize bakın .Zaten inanın nerde çokluk orda b...luk .Dışardan siz pek anlayamazsınız ancak onların içinde de bir yarış vardır buna emin olun .Yani deyim yerindeyse o tarz insanlar birbirleriyle sidik yarıştırmayı severler .Aslında bu pek dert gibi değil. Ama tavsiye istiyorum. iş,okul gibi ortamlarda bir gruba dahil olamıyorum.Kimseyle tabiri caizse "en yakın arkadaş" olamıyorum. Genel olarak kimseyle sorun yaşamam, karşılıklı yardimlasırım. Selamlaşıyorum,yeri gelince 2-3 kelime sohbet ediyorum ama o kadar. Ortamda kimse aaa karamel i de arayalım demez kimse aa karamel inde fikrini alalım demez. Aslında yalnızlıktan hoşlanırım ama iş yerinde mesela bir sorun oluyor kimseye anlatamıyorum. İşvereni dedikodu gibi değil de ya böyle bir şey yaşadım ne yapabilirim gibi. Mesela iş yerinde arkadaş grupları birbirinin reklamını yapıyor daha öne çıkıyor belki ben daha iyi iş yapiyorumdur ama daha geride kalıyorum. Veya müdürüyetle çay kahve kakara kikiri oluyorlar sürekli (Allah muhabbetlerini arttırsın) o yüzden müdürümüz onlarla bir sorun yaşamıyor görmezden geliyor veya dedikleri dikkate alınıyor. Ben bir hata yapınca sert tepki alıyorum. En basitinden yaşadığım ufak bir sorunu anlatayım müdürümüz bir keresinde diğer öğretmenlerle organize değilim diye eleştirmişti fakat ben diğer öğretmenlere mesaj atarım sorarım onlar benimle organize çalışmaz. Üniversitede de derslerde grup ödevi olurdu ben yalnız kalırdım. Kendimi çok kötü hissederdim. Bir gruba dahil olmak insanlarla samimi olmak için nasıl davranabilirim ? Kimseyle kötü değilim ama kimseyle çok iyi de değilim
Çok pati az insan yazmışsın bence senin hayata. Bakış açın yalnızlık. İnsanlara değer vermedigin yada konuşmak istemedigin falan uzaktan belli oluyordur diye kimse yanına gelmek istemiyordurAslında bu pek dert gibi değil. Ama tavsiye istiyorum. iş,okul gibi ortamlarda bir gruba dahil olamıyorum.Kimseyle tabiri caizse "en yakın arkadaş" olamıyorum. Genel olarak kimseyle sorun yaşamam, karşılıklı yardimlasırım. Selamlaşıyorum,yeri gelince 2-3 kelime sohbet ediyorum ama o kadar. Ortamda kimse aaa karamel i de arayalım demez kimse aa karamel inde fikrini alalım demez. Aslında yalnızlıktan hoşlanırım ama iş yerinde mesela bir sorun oluyor kimseye anlatamıyorum. İşvereni dedikodu gibi değil de ya böyle bir şey yaşadım ne yapabilirim gibi. Mesela iş yerinde arkadaş grupları birbirinin reklamını yapıyor daha öne çıkıyor belki ben daha iyi iş yapiyorumdur ama daha geride kalıyorum. Veya müdürüyetle çay kahve kakara kikiri oluyorlar sürekli (Allah muhabbetlerini arttırsın) o yüzden müdürümüz onlarla bir sorun yaşamıyor görmezden geliyor veya dedikleri dikkate alınıyor. Ben bir hata yapınca sert tepki alıyorum. En basitinden yaşadığım ufak bir sorunu anlatayım müdürümüz bir keresinde diğer öğretmenlerle organize değilim diye eleştirmişti fakat ben diğer öğretmenlere mesaj atarım sorarım onlar benimle organize çalışmaz. Üniversitede de derslerde grup ödevi olurdu ben yalnız kalırdım. Kendimi çok kötü hissederdim. Bir gruba dahil olmak insanlarla samimi olmak için nasıl davranabilirim ? Kimseyle kötü değilim ama kimseyle çok iyi de değilim
benim gibi ... zor , kabullenmek gerek ,Aslında bu pek dert gibi değil. Ama tavsiye istiyorum. iş,okul gibi ortamlarda bir gruba dahil olamıyorum.Kimseyle tabiri caizse "en yakın arkadaş" olamıyorum. Genel olarak kimseyle sorun yaşamam, karşılıklı yardimlasırım. Selamlaşıyorum,yeri gelince 2-3 kelime sohbet ediyorum ama o kadar. Ortamda kimse aaa karamel i de arayalım demez kimse aa karamel inde fikrini alalım demez. Aslında yalnızlıktan hoşlanırım ama iş yerinde mesela bir sorun oluyor kimseye anlatamıyorum. İşvereni dedikodu gibi değil de ya böyle bir şey yaşadım ne yapabilirim gibi. Mesela iş yerinde arkadaş grupları birbirinin reklamını yapıyor daha öne çıkıyor belki ben daha iyi iş yapiyorumdur ama daha geride kalıyorum. Veya müdürüyetle çay kahve kakara kikiri oluyorlar sürekli (Allah muhabbetlerini arttırsın) o yüzden müdürümüz onlarla bir sorun yaşamıyor görmezden geliyor veya dedikleri dikkate alınıyor. Ben bir hata yapınca sert tepki alıyorum. En basitinden yaşadığım ufak bir sorunu anlatayım müdürümüz bir keresinde diğer öğretmenlerle organize değilim diye eleştirmişti fakat ben diğer öğretmenlere mesaj atarım sorarım onlar benimle organize çalışmaz. Üniversitede de derslerde grup ödevi olurdu ben yalnız kalırdım. Kendimi çok kötü hissederdim. Bir gruba dahil olmak insanlarla samimi olmak için nasıl davranabilirim ? Kimseyle kötü değilim ama kimseyle çok iyi de değilim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?