İntiharı düşünüyorum

canım benim lütfen doktora git.... bol terapi al.... hayatını bambaşka şekilde şekillendir...

bende esimin ailesinden müzdaribim
üstüne okb hastasıyım
üstüne birsürü borcum var
vs vs

ama ölemem..... inan cok süründüm ama genede ölemem.... İnancın varsa ahirette bizi ne bekliyor biliyormusun...
 
Tanıdığım birisi intihar etti bugün gömülecek. Onun yerinde olmak ister miydin? Ben istemezdim. Sabahtan beri düşünüyorum dün bu saatlerde acaba ne yapıyordu diyorum. Allah şeytana uydurmasın kimseyi bu yanlışa düşürmesin. Geride kalan kocası vs hepsi boş tek gerçek evlatları. Onlara ve kendi gençliğine yazık oldu. Nasıl hayat doluydu şen şakrak insandı. Sen boşanmak isterken ailen gelme diyor onlara şunu söylesene bir gün tabutum mu gelsin kapıya? Ama sakın sakın hayatından vazgeçme geri dönüşü yok , her şeyin var ama ölümün dönüşü yok.
 
Çocuktan önce ıntihar etseydiniz keşke madem niyetiniz var. Tobe tobe.
Ben minubuse binerken direklere yapışıyorum, bana birşey olur çocuklarım ortada kalır korkusuyla. Dertletiniz benimkilerin yanında devede kulak kalır üstelik. Silkelenin ve o cocuga sahip çıkın, hiç-bir annenin bu iğrenç dünyaya çocuk getirip sonra ay ben yaşamak istemiyorum demeye hakki yok. O çocuğun da bi ahi var, öteki tarafta burada yaşadığınız günleri mumla ararsınız sonra.
 
Bir cogunuza göre sacma gelecek ama lütfen eleştirmeden yorum yapın...ben izmirde doğup büyüdüm sonra antepli birisiyle tanısıp sevdim aşık oldum o zamanlar tabi her şeye pembe gözlüklerle bakıyorum..ailem sen yapamazsın edemezsin evlenme demelerine rağmen evlendim ...bekarken ailesini hiç aramayan adam şimdi ailesine tapıyor .aileside antepte ve 3 kaynım da başka şehirlerde yaşıyorlar yani kaynanaya ben bakıcam galiba .....kaynanam habire her laf arasında bizim semte tasınmayı düşündüğü söylüyor ..eşim bana cok cok iyi bir adamdı ne olduysa dogumdan sonra oldu kv çok saygısız kıskanc biri ve annem dogumda bana bakmaya geldiğinde annemi hep bir köşede sıkıştırıp laf sokmus..eşimi doldurmaya calısıyor eşim önceden doldurusa gelmezdi ama artık diyor ki gözüm açıldı bundan sonra kendim icin yaşayacağım ...sorun şu ki ben eşimin izmire tayin almasını istiyorum ailemi arkadaslarımı oradaki yaşantımı cok özlüyorum eşim asla olmaz diyor..aileme bosanmak istediğimi söyledim onlarda bu sebepten boşanılmaz gelme diyor ...doğum yapalı 8 ay oldu hala psikolojim çok bozuk ağlıyorum eşimle kavga ediyorum oda önce alttan alıyor sonra aman senle mi uğrasıcam diyor böyle değildi noldu bilmiyorum ama bazen intiharı düşünüyorum..çok pişmanım evlendiğim icin düşünün kü dört duvar arasındasınız arkadaş yok kafa dengi insan yok sadece eşimin ailesi var onlar da bi yerden sonra sıkıyor hep aynı insanlar...eğitim durumum önlisans kpss alım az ne yapacağım kafa yicem yaşım 24 bu arada
sen lousalik depresyonundasin intihari deil evlilimi nasil kurtaririm onu düsün bebegimi nasil büyütürüm onu düsün o sana muhtac sen ölünce kim bakacak
 
Annesi ölmüş çocuğu istersen kalbinin içine şok, çok iyi bak, kuş sütüyle besle, seni dünyadaki herseyden çok sevsinler ama yine de eksik oluyorlar.

Hep bir yanları anne diyor. Uyurken anne , kalktiklarinda anne, biri anne diye seslendiğinde gözleri o yöne dönüyor.

Birde iyi insanların eline duseceginin garantisi yok.

Ve lütfen acınızı , ofkenizi yavrunuzdan çıkarmayın.

Destek alın. Hayat koca kaynana etrafında dönmüyor.

3 ıs yapıp çocuğuna ekmek götüren anneler varken, ölmek istiyorum demeniz kalpsizce.

Akıl sağlığınız yerinde , bunu demeniz için bunun bozuk olması gerekiyor.

Ruh beden gibi hastalanabilir. Elinizde iyileştirmek.
 
Bir cogunuza göre sacma gelecek ama lütfen eleştirmeden yorum yapın...ben izmirde doğup büyüdüm sonra antepli birisiyle tanısıp sevdim aşık oldum o zamanlar tabi her şeye pembe gözlüklerle bakıyorum..ailem sen yapamazsın edemezsin evlenme demelerine rağmen evlendim ...bekarken ailesini hiç aramayan adam şimdi ailesine tapıyor .aileside antepte ve 3 kaynım da başka şehirlerde yaşıyorlar yani kaynanaya ben bakıcam galiba .....kaynanam habire her laf arasında bizim semte tasınmayı düşündüğü söylüyor ..eşim bana cok cok iyi bir adamdı ne olduysa dogumdan sonra oldu kv çok saygısız kıskanc biri ve annem dogumda bana bakmaya geldiğinde annemi hep bir köşede sıkıştırıp laf sokmus..eşimi doldurmaya calısıyor eşim önceden doldurusa gelmezdi ama artık diyor ki gözüm açıldı bundan sonra kendim icin yaşayacağım ...sorun şu ki ben eşimin izmire tayin almasını istiyorum ailemi arkadaslarımı oradaki yaşantımı cok özlüyorum eşim asla olmaz diyor..aileme bosanmak istediğimi söyledim onlarda bu sebepten boşanılmaz gelme diyor ...doğum yapalı 8 ay oldu hala psikolojim çok bozuk ağlıyorum eşimle kavga ediyorum oda önce alttan alıyor sonra aman senle mi uğrasıcam diyor böyle değildi noldu bilmiyorum ama bazen intiharı düşünüyorum..çok pişmanım evlendiğim icin düşünün kü dört duvar arasındasınız arkadaş yok kafa dengi insan yok sadece eşimin ailesi var onlar da bi yerden sonra sıkıyor hep aynı insanlar...eğitim durumum önlisans kpss alım az ne yapacağım kafa yicem yaşım 24 bu arada
O isler oyle dusundugunuz gibi olmuyor malesef. Mutsuz anneyle buyumesindense falan filan.Siz olunce babasi babannesi falan senin annen bir melekdi yavrum diyip sizin fotograflarinizla buyutmeyecek yavrunuzu o filmlerde olur ancak. Sizi oyle bir yok sayarak buyutulecek ki hatiraniz bile olmayacak cocugunuzda. Degilmi ne aci ama oyle inanin oyle. Esiniz daha topraginiz kurumadan yeni birini kestiricek gozune kisa sure de evlenicek. Cocugunuz ne sekilde kimler tarafindan buyutulucek muamma. Ve siz psikolojik durumuzdan dolayi intahar ettiginiz icin cocugunuza bunlar anlatilarak sizin hasta biri oldugunuz soylenicek her defasinda. Kimse arkanizdan ne yas tutar ne de uzulur. Bunlar seneryo degil inanin bizzat sahit oldugum bir hayat. Simdi siz olunce mi yoksa yavrunuzun yaninda olunca mi daha mutlu olur? Bir dusunun isterseniz.
 
Başlığı görünce benzer psikolojideyiz diye tıkladım. Depresyondayım ama kendimi de öldüremem. Ölmek bayılmak olsaydı keşke. Ama beterin beteri var. Keşke ben de Antep'de olsam keşke benim de bebeğim olsa. Yurt dışındayım işsiz ve kimsesizim. Antep in insanları ah ah nerde. Ben yerinizde olsam iş bulana kadar konu komşu oyalanırdım. Burda o da yok. Bir gün bir komşunu çaya çağırsan öbür gün onların altın günü vs lerine takılsan Şen şakrak oh. Keşke ben olsam sizin yerinizde. İzmir'den farklıdır tabii ama hem İzmir'de hem Antep'e yakın şehirlerde hem yurt dışında yaşamış biri olarak keşke ben de orda olsam. İstediğiniz zaman İzmir'e ziyarete gidersiniz gezmeye.
 
Basiretsiz kocanız yüzünden mi intihar edeceksiniz?
Herşeyi düzeltebilir değiştirebilirsiniz.
Ölüm dışında.
Bu kadar istemiyorsanız boşanın, başta sıkıntı çekersiniz ama hayat devam eder, işler değişir düzelir.
Ölüm sandığınız kadar kolay değil, çözüm hiç değil.
 
Kemdimi okudum sanki konuyu benmi actım acaba güzelim Kaynanana yüz verme bakıcı tutsunlar sen cocunla ilgilen yasadığın şehirde cocuğu al gezdir illaki zamanla arkadas edinirsin izmirede cocuğunu al tatile git bunun için ölünmez şahsen ben böyle yapacağim kv bakmak gelinlerin görevimi hadi alttan alan anne gibi kv olsa idare edilir bazıları cok kötü ara bozmaya uğrasıyor bende de var aynısından bende yasadığım sehri özlüyroum ailemi ama yapacak baska care yok coğuğm olursa böyle yapacagım ne intiharı allasen ben cocuğum yok bu kadar karamsar değilim senin cocuğun var evin nesesi o sıkı sıkı sarıl
 
Ekonomik özgürlüğüm olsa bir dakka durmam da işte kazanabilirmiyim bilmiyorum cok zor
Hiçde zor değil. Öncelikle çok gençsin daha kendine hedefler koy. Sabır herşeyin ilacı elbet ama zamanını verimli kullan. Çocuğunu biraz büyüt sonrasında hala kararlıysan o zaman çalışır yoluna bakarsın. Umutsuzluğa kapılma sakın. Bunu 17 sene sonra 2 çocukla boşanan bir kadın olarak sana söylüyorum. Şuan çokda huzurluyum hiçbirşey dünyanın sonu değil yani.
 
Aferin yani. Eş ve kaynana g..zekleri yüzünden kendi canınıza kıyın. Ne olcak intihar edince üzülüp ağlicak mı eşiniz vicdan mı yapacak. Yooo. Anası gidecek başka kız bakacak evlendirecek.
Evladınıza ne olcak siz ölünce. O kaynana o eş evladınıza nasıl davranır acaba?
Siz iyisimi iş bulun kendi geleceğinizi kurtarmak için çalışın okuyun. Para kazanın. Maddi özgürlüğünüze kavuşun. Sonra da boşanın. Ailenize de söz hakkı düşmez o zaman.
 
Zaten o bebeler de oyuncak bebek, değil mi!
Kalkın ayağa, silkelenin. Dünyaya gelmek gibi bir talebi olmayan masumu doğurup intihar düşünmek de neyin nesi Allah aşkına. Doğurmasaydınız lütfen.
Lohusa depresyonunda olabilirsiniz, doktora gidin, eşiniz de gelsin ve neyin ne olduğunu öğrensin.
 
Bu arada, bebeğinizin de psikolojisini mahvediyorsunuz. İlk üç yıl çok önemli ve onu o huzursuz ortama maruz bırakıyorsunuz. Hamileyken hamilelik ve bebek psikolojisi üzerine kitap okumadınız mı?

Bekar hanımefendiler, lütfen lütfen lütfen bir işe girmeden, kendi paranızı kazanmadan evlenmeyin. Hatta ve hatta bir süre yalnız yaşayın, tek başınıza seyahat edin. Kendinizi bulun sonra evlenin ve evlenince işi bırakmayın. Böylelikle çocuk istediğinizde ona daha geniş vizyon sunabilirsiniz. Aksi takdirde nesliniz 3019 yılında bile aynı tas aynı hamam yerinde sayar.
 
Eşiniz değişmedi. Siz başta göremediniz belki de sevginizden. Peki evlilik oturmadan çocuğa ne gerek vardı? Biraz daha düşünmelisiniz. Evlilik bu sebeplerle yıkılmamalı diye düşünüyorum
 
Bir cogunuza göre sacma gelecek ama lütfen eleştirmeden yorum yapın...ben izmirde doğup büyüdüm sonra antepli birisiyle tanısıp sevdim aşık oldum o zamanlar tabi her şeye pembe gözlüklerle bakıyorum..ailem sen yapamazsın edemezsin evlenme demelerine rağmen evlendim ...bekarken ailesini hiç aramayan adam şimdi ailesine tapıyor .aileside antepte ve 3 kaynım da başka şehirlerde yaşıyorlar yani kaynanaya ben bakıcam galiba .....kaynanam habire her laf arasında bizim semte tasınmayı düşündüğü söylüyor ..eşim bana cok cok iyi bir adamdı ne olduysa dogumdan sonra oldu kv çok saygısız kıskanc biri ve annem dogumda bana bakmaya geldiğinde annemi hep bir köşede sıkıştırıp laf sokmus..eşimi doldurmaya calısıyor eşim önceden doldurusa gelmezdi ama artık diyor ki gözüm açıldı bundan sonra kendim icin yaşayacağım ...sorun şu ki ben eşimin izmire tayin almasını istiyorum ailemi arkadaslarımı oradaki yaşantımı cok özlüyorum eşim asla olmaz diyor..aileme bosanmak istediğimi söyledim onlarda bu sebepten boşanılmaz gelme diyor ...doğum yapalı 8 ay oldu hala psikolojim çok bozuk ağlıyorum eşimle kavga ediyorum oda önce alttan alıyor sonra aman senle mi uğrasıcam diyor böyle değildi noldu bilmiyorum ama bazen intiharı düşünüyorum..çok pişmanım evlendiğim icin düşünün kü dört duvar arasındasınız arkadaş yok kafa dengi insan yok sadece eşimin ailesi var onlar da bi yerden sonra sıkıyor hep aynı insanlar...eğitim durumum önlisans kpss alım az ne yapacağım kafa yicem yaşım 24 bu arada
[/QUOTE
Eski bir konu ama merak ettim ne yaptınız sorunlarınızı çözebildiniz mi?
 
Sadece çok bunalmışınız kusura bakmayın da ottan b.ktan ölümü düşünmek nedir ...ne olursa olsun çocuğundan destek alıp hayata baglancaksın, hiçbirşey ama hiçbirşey ondan kıymetlı degıl .eşinizde onun ailesi de...
 
Back
X