biz böyle ayrıldık..
eşim benden 2-3 müsade istedi kafasını toplamak için bende tamam dedim,gitti
3gün bekledim hiç aramadı dayanamadım ben aradım açmadı,msjlarıma cevap vermedi
sonra canavarlaşmış şekşlde bitti bu iş arama,avukata verdim ben dedi aslında vermemiş,tam 3 ay sonra açtı davayı beni hep böyle tehdit etmiş,blöfmüş
ben panikledim tabi daha önce anlattığım şeyleri yaptım
güzel idare etmişsin şimdi sakin bir şekilde gelmesini bekle ve ona göre davran eğer gerçekten açtıysa dava yapacak birşey yok
açmamışsa konuş onunla ama olanları değil,o zaten nekadar üzüldüğünü gördü oda yaşadı aynı şeyleri biliyor yani
sadece bundan sonraki beklentilerini söyle bırak oda söylesin
sakın herşeyine tamam deme çünkü çaresizlikle evet dedğin şeyleri tekrar güçlendiğinde yapamayacaksın,hatta sen ondan zaman iste düşünmek için
aslında biraz zaman ikiniz içinde daha sağlıklı olucak,ilerisi ve doğru karar vermek içinde
Afedersin ama esini essek sudan gelinceye kadar döveceksin aslindaaa
napmaya calisiyor bu adam aklinca ne dersi verecekmis sana, asil ona güzel bi ders vermek lazim
Ayrica eger gercekten ailesinin yanina gittiyse
yine doldurulup gelecek buna hazir ol
yani eger gercekten izmire gittiyse, barismayi düsünmicek, davayi acmadiysa bile direk acar
cünkü bu adam dengesiz
ama yinede insallah bi umut allah yardimcin olsun, ins yuvaniz kurtulur
Allah esine AKIL FIKIR VERSIN EN TEZ ZAMANDA insallah....
handecim, okuduklarıma çok sevindim canım
hem duruşunu takdir ettim, hem iç dünyana verdiğin çeki düzeni
eşinin de biraz geri vites yapması hoşuma gitti
şimdi sessizlik, sukunet zamanı canım
kesinlikle eşini ya da ailesini asla arama
ararsa, resmi bir şekilde konuşmak dışında birşey yapma
bir müddet duygularını rafa kaldır
ben eşinden geri dönüş sinyalleri aldım
ama annesinin onun üzerindeki etkisini bilmiyorum
şu an belli ki anneyi ikna etmeye gitti
kadın ikna olur mu? olmazsa eşin ne yapar? bilmiyorum
ama geri dönüş ihtimali yüksek
sen seyirci kal olaylara
görelim bakalım neler olacak
inşallah herşey bebeğin ve senin için ne hayırlıysa o şekilde olur
helal olsun sana hande.. çok güzel.. böyle devam et.. takipteyim..ne olursa olsun onurunu koru..
biz böyle ayrıldık..
eşim benden 2-3 müsade istedi kafasını toplamak için bende tamam dedim,gitti
3gün bekledim hiç aramadı dayanamadım ben aradım açmadı,msjlarıma cevap vermedi
sonra canavarlaşmış şekşlde bitti bu iş arama,avukata verdim ben dedi aslında vermemiş,tam 3 ay sonra açtı davayı beni hep böyle tehdit etmiş,blöfmüş
ben panikledim tabi daha önce anlattığım şeyleri yaptım
güzel idare etmişsin şimdi sakin bir şekilde gelmesini bekle ve ona göre davran eğer gerçekten açtıysa dava yapacak birşey yok
açmamışsa konuş onunla ama olanları değil,o zaten nekadar üzüldüğünü gördü oda yaşadı aynı şeyleri biliyor yani
sadece bundan sonraki beklentilerini söyle bırak oda söylesin
sakın herşeyine tamam deme çünkü çaresizlikle evet dedğin şeyleri tekrar güçlendiğinde yapamayacaksın,hatta sen ondan zaman iste düşünmek için
aslında biraz zaman ikiniz içinde daha sağlıklı olucak,ilerisi ve doğru karar vermek içinde
Merhaba arkadaşlar,
Kusura bakmayın ancak fırsat bulabildim. önce olanları anlatayım.yorumlarınıza cevap vermeye çalışacam.
Dün olanlar: size en son eşimin avukat için evden çıktığını söylemiştim. Uzun süre sonra geldi. Ben her ne kadar güçlü olmaya çalışsam da, soru sormamaya gayret etsem de yapamadım.bunun için kendime çok kızıyorum. Tabi sordum.o da avukata gittiğini, adli tatil bitince davanın açılacağını söyledi. Ben yine bir aptallık daha yaparak karşısında ağladım, yapma, etme dedim. evden gideceğini söyledi. tamam dedim. Beni o halde bırakıp bi işim var diyerek dışarı çıktı. Evin içinde bağıra çağıra ağladım. bulunduğum odayı biraz dağıttım o sinirle. sonra bebeğim ağlamaya başladı. kendimi unutup onu susturup uyutuna kadar canım çıktı. Bebeğim hiç öyle ağlamamıştı çok korktum. onu uyuturken düşündüm. yazdıklarınızı tekrar tekrar okudum.(özellikle asude bahar sana çok teşekkür ederim.) tamam dedim bu sondu. kalk kendine gel dedim. Bebeğim uyuyunca duşa girdim .biraz da orda ağladım. Bi daha ağlamayacam dedim kendi kendime güçlü olacağım dedim.Tam çıktım eşim olacak kazma geldi. ( bu tabirlerim için kusura bakmayın benlikten çıktım resme).Bebekle ilgilenir misin dışarı çıkacam dedim. suratı değişti nereye dedi. İşim var dedim. Peki dedi. Sanki az önce karşısında ağlayan ben değilmişim gibiydim. giyindim süslendim püslendim. Benle aynı odada oturmayan, bebeği bile yanımdan alıp başka odada seven, benle aynı sofraya oturmayan eşim ben hazırlanırken evin içinde peşimde dolaştı.Ama konuşmadı. Çıkarken hadi gel oğlum annene el sallayalım bile dedi. Arabayla sahilde gezdim . denizi seyrettim. insanlara baktım. Sizin yazdıklarınızı düşündüm niye bitmesin istediğimi aradım bulamadım. Sonra hepsinin (kaynanaya inat, eşimi sevmem, bebeğim,hırs, vss..) biraz sebep olduğu kanısına vardım. Ama dedim kabullen eşin istemiyor.
Eşimin babasını aradım. Şimdiye kadar yaşananlar için hatalı olduğum kısımlar için özür diledim. Ama ağlamadım. bizi barıştırın mesajı vermemeye özellikle çalıştım. Evliliğimizn bu noktaya gelmesinde herkesin biraz payı olduğunu söyledim. Kabul etti. Oturun konuşun ne yapacağınıza karar verin dedi. Bişey demedim hakkını helal etmesini söyleyerek teli kapattım. Eve geldim. Eşime ne zaman gideceksin yalnız kalmamak için ailemi çağırayım dedim. Gitmeyecem dedi. Öyle demiştin ama dedim. Vazgeçtim evdeyim dedi. Sen bilirsin dedim odama geçip bebeğimle ilgilendim.hiç konuşmadım.
Bugün sabah bebeği yıkadık. Ben uzağa gitmeyecem ama biraz dışarda olacam istediklerini yaz alayım dedi. Gerek yok ben kendim alırım dedim. Bebeği ona bırakıp hazırlandım. Çıktım aldım gerekli şeyleri. Eve geldim. herşeyi aldın mı dedi hiçbir eksiğin kalmasın dedi. Ben de ara ara dışarı çıkmamın zaten gerekeceğini gereken şeyleri alabileceğimi söyledim. Bebeği ne yapacaksın dedi.arkadaşıma bırakırım dedim.ses etmedi. sonra hande bak, evliliğimizin başından beri dedi. Ben orda kestim.Anladım artık aynı şeyleri anlatma bana. Bittiğinin farkındayım dedim.ağlamaya başladı.gidiyorum dedi. Güle güle dedim. Arabanın anahtarını bıraktı. Hiçbirşey almadan çıktı. 10 dk sonra geri geldi. Açtım kapıyı ağlamış belli. bişey mi unuttun dedim evet alıp gidecem dedi.iyi dedim geçtim yine bebekle ilgilendim. Diğer odada oturdu 10 dk. Sonra geldi evden bişey almadı yani bişey unutmamış.ben izmire gidiyorum (ailesi orda) dedi buraya dönerken bazı eşyalarım orda kalmış hem onları alacam, hem de kafamı toplayacam dedi. arabayı alıyorum dedi bana bırak otobüsle git dedim. uzun kalmayacağını söyledi gitti. Yarım saat oluyor. Ben de gariptir ki ne üzgünüm ne mutluyum bi tuhafım…
korkma handecim:) biz böyle ayrılmıştık derken bizdede olaylar böyle gelişti gitti ve birdaha gelmedi. sonun başlangıcıydı yani...süreçleri konularımı okuduysan biliyorsundur
bu aşamada benim hatalarım oldu çok üstüne düştüm ama sen o hatayı yapmamışsın iyi idare etmişsin ogelene kadarda aynı şekilde bekle arama sakın demek istedim..ozman tam kararlı değilse vazgeçer yani aklı başına gelir..
yuva yıkmak özelliklede çocuk varken okadar kolay değil,oda düşünecektir..
eğer akıllı bir adamsa hatasını anlar ve kısa yoldan dönüp ,seninle elele verip herşeyi düzeltmek için uğraşır...
tam tersi olursada kendi bilir..ozaman maddi olarak kendin ve çocuğun için taleplerini belirtmelisin...
eşim aradı.açmak istemedim açmadım.mesaj attım.yiğit çok iyi uyuyor,merak etme yazdım. o da 'ben de onu soracaktım.çok sağol.ihtiyaç olursa ararsın' yazmış.
kötü mü yaptım açmamakla bilemedim. ama sesini duymak istemedim.sanırıım kızgınım.
yoo iyi yapmışsın... zaten kıgındın en son seni gördüğünde, tavrını bozmamışsın...
onun araması olumlu bir adım,pişmaannn ben sana söyleyim yani kararlı değil
bence iyi etmişsin telefonu açmayarak.. aynen böyle devam et.. hande sen çok güçlü bi kadınsın.. bak ben de babasız büyüdüm sayılır.. aramızda buzlar vardır.. seni öyle iyi anlıyorum ki.. sen gerçekten onurlu bi kadınsın.. sen kendine yakıştığı gibi davranmaya devam et.. yuvan için elinden geleni elbette yap ama ne olur yalvarma kocana.. yanımızda olmak isteyenler zaten olurlar.. bırak.. bırak hande.. sen kimlerden nelerden vazgeçmedin ki.. kocansız da yaşarsın..
Seni cok iyi anlıyorum aslında korktugunuda biliyorum çünkü, ben benzer sebeple herkezi silip başka bı ülkeye yerleştim
Beklemek zor sabretmek elbetteki zor helede bebeğinle evde yalnız kalıp beklemek cok daha zor,
eşini sen daha iyi bilirsin mantik sahibimi değilim diye eğer öyleyse sana dönecektir.
Yalnız eski konunu hatırlıyorum annesiyle babası gitti diye kızını kucagina alıp ağlaması bana normal gelmemişti,
Ya psikolojik sorunu var yada ne bileyim ama normal değil kazık kadar adamın bunun icin ağlaması ben bile okadar ağlamam annemi yurt dısına yolcularken bu saatlerce aglamis :S
Senin ve kızın icin ney hayırlı olacaksa onu nasip etsin Rabbim
Rahat bı uyku uyuman dileğiyle arkadasım...
eşim aradı.açmak istemedim açmadım.mesaj attım.yiğit çok iyi uyuyor,merak etme yazdım. o da 'ben de onu soracaktım.çok sağol.ihtiyaç olursa ararsın' yazmış.
kötü mü yaptım açmamakla bilemedim. ama sesini duymak istemedim.sanırıım kızgınım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?