İş yerinde bir erkek arkadaşım var, kendisiyle buraya ilk atandığımdan beri güzel bir muhabbetimiz var. Geçen sene bir ara aramızda "bi gün beraber bi kahve içelim" muhabbeti oldu, daha doğrusu o dile getirdi bunu. Ben de olur tabi dedim. Kısa zaman sonra bir gün kantinde kahve içerken gördüm, ben de kahve almıştım gittim yanına oturdum. Kahve içelim diyorduk bak denk geldik dedim, benim için olay orada bitti. Ama o sürekli kahve içelim demeye devam etti. Kendisi hafta içi 5 gün işe gidiyor ben vardiyalı çalışıyorum, boş olduğun bir gün ben çocuğu okula bıraktıktan sona buluşalım dedi. Ben çok şaşırdım tabi, böyle özel olarak randevulaşır gibi geldiği için bir bahane buldum kabul etmedim. Kendisi evli bu arada tabi.
Bu süreçte de beni akşam 10da 10 buçukta işle ilgili arıyordu. İlk başta işle ilgili bişey söylüyor ama sonra konuşma tamamen keyfi muhabbete dönüyordu. Ben de geç saatteki aramalarında dönmemeye başladım. Gündüz görüştüğümüzün akşamında bile aradığı oluyordu önemli bir şey varsa gündüz söyleyebilir yani, denk geliyoruz nihayetinde.
Neyse, en son bu arkadaş yine bir kahve muhabbeti yaptı, ben de gündüz arada arkadaşlarla yakındaki s.bucks a gidiyoruz sana da haber verelim bi dahakine dedim. Ben gündüz iş yerinde müsait olmuyorum, senin boş olduğun bi gün dışarda yapalım dedi yine. Yani ısrarla yalnız buluşmak istiyor.
Şimdi kendisi bana soğuk davranıyor, ben gayet normal muhabbetime devam etmeme rağmen. Böyle olunca da kendimi kötü hissediyorum, sanki kezbanlık yapıp arkadaşlığı yanlış anlamışım gibi. Sizce evli bir adamla iş dışında birebirde kahve içmek normal mi, ben mi fazla fesatlanıyorum