Ben özellikle kpss falan hiç denemedim direkt özel sektörde girdim işe. Zaten sınavı da kazanamazdım ya neyse
Normalde sabahları uyanırım hemen elimi yüzümü yıkarım üstümü giyinip işe giderim. Bir sabah uyandım işe hiç gidesim yok. Allah Allah dedim noluyo ya. İşe güle oynaya gitmem ama işimi severim yani gitmek istememek nerden çıktı? O his böyle bi kere içime girince baktım olmayacak başka iş bulup 1 ay sonra istifa ettim. Ondan önceki işimde de bir toplantıda patron sinirimi bozdu diye işi bırakıp eve geldim. Yeni iş bile bulmamıştım aniden çıktım işten akşam evde g.tüm nasıl tutuştu anlatamam
NAPTIM BEEEN diye duvarlara bağırdım ya.
Şimdiki işime gireli iki ay oluyor bugün bir koli getirdiler. Açtım baktım bana kartvizit bastırmışlar ama dev BİR KOLİ. Ulan dedim Annwyl sen burada hayatta bu kartvizitleri bitirecek kadar çalışmazsın ama neyse
Benimle aynı bölümden mezun arkadaşlarımın bazıları daha hiçbir yerde çalışamadı ama ben bu kestirip atma huyum yüzünden değere bindim ilginç bir şekilde. Arada eski iş yerlerim arayıp beni geri çağırıyor manyak mı bunlar bilmiyorum
Böyle bi anda kestirip atma sebebim de maalesef ilk iş tecrübem. Çeşitli sebeplerden dolayı işi bırakma imkanım yoktu o dönem. Korkunç bir mobbinge maruz kalıyordum müdürüm korkunç biriydi. Çalışma arkadaşlarım çıkarcı, dedikoducu ve art niyetli insanlardı hep. O yüzden kendimi işime verdim sadece. Müdür bazen gelip yüzüme hakaret edince arkamı dönüp gidiyordum ya gülesim geliyordu kadına. Çalışma arkadaşlarımla arada dalga geçiyordum, toplantılarda müdüre şaka yapıyordum falan deliriyordu. Kendime küçük eğlenceler çıkarıyordum böyle böyle
Kimseyi gözünüzde büyütmeyin kafanıza takmayın. İş yerinde kendinize ait farklı bi dünya kurun.