İş hayatı. Değerli yorumlarınızı yazın lütfen

Bir adım atarken bir söz söylerken “abiye dur kızım etme bulma dünyası bu yaptığın ileride sana döner mi”

diye düşünüyorum elimden geldiğince. İleride çocuğum olursa o da mesai arkadaşı tarafından kalbi kırılır mı, bi vatandaş mi geldi yanıma; annem yada sevdiğim biri bi kamu kurumuna gitmişte bi şeye ihtiyacı olmuş gibi yardımcı olmaya çalışıyorum.

Özellikle hak yeme ve kalp kırma konusunda çok hassasım. İnsanız istemeden yanlış yaptığımızda olmuştur bir daha Aynı hatayı tekrar etmemeye çalışırım.

Gel gelelim iş dünyasındaki dönen dolaplara alışamadım kaç yıl oldu.

Bugün minicik cidden saçma bir şey üstüme farklı aksettirildiği için gidip hesap verdim.
Üstüm aksettiren kişiye inanmış “neden böyle böyle dedin” dedi
“Demedim efendim doğrusu bu “ dediğim zaman “tamam zaten öyle de “ dedi

Ben olsam “böyle mi dedin abiye?” diye sorarım önce

Bu yanlış aksettiren kişi babam yasında velevki hata yapmış olsam hatamı kapat. İspiyonlama.

Bu babam yaşındaki adamın ince oyunlarından açık aramalarından hata yapınca keyif almasından midem bulanıyor artık laf vermemek için elli kez düşünüp hareket ediyorum bu da yoruyor.

Bunu neden yazdım konuşacak kimsem yok ya sadece benim başıma geliyormuş gibi hissediyorum.

Sanki herkes benim gibi düşünüp herkesin arkasını kolluyor ama bi benim başıma kötü şeyler geliyormuş gibi..

Bir de böyle zamanlarda suratımı düşürmeden o kişiye fırsat vermeden devam etmek istiyorum işime. Yapamıyorum :/
Umursamaz nasıl olunur :/

Ekleme: bu kişinin kötü kalpliliği için bi örnek vereyim. İşkurlu bir personel vardı çalıskanda bi kız bi isteğini yapmadığı için (mantıklı sebebi var) kıza kıl olup bir daha aldırtmadı. Çokk üzülmüştüm bu kötülüğe şok oldum.

Ama kız şu an uzman yardımcısı olarak başka yerde çalışıyor çok şükür :))
Maalesef is yerleri haksızlıklarla dolu gibi geliyor ve is arkadaşından arkadas olmaz derler ya %100 olmasada doğru olarak geliyor mesela aynı kurumda seninle ayni isi yapanla sıkıntılar yaşayabiliyorsun ya bilerek yada bilmeyerek haksızlık görüp haksızlık yapmak bu gibi seyler insanlarin is arkadaşına olan saygısını tüketiyor diye dusunuyorum.

Bende kamuda çalışıyorum yapılan haksizliklardan dolayı is yerinden nefret etmeye başladım ilk zamanlar erkenden gittigim is yerinden en geç çıkan bendim çalışmaktan gocunmazdım ama şuan tam saatinde orda oluyorum is uzamazsa 1 ek bile fazladan kalıp o ınsanları görmeye tahammülüm yok
 
Daha bugün ağladım.
Öyle söyleyeyim.
Çalışmayı gerçekten seven ve işini iyi yaptığına inanan biriyim ancak haksız davranışlar beni çok yıpratıyor.
Sizi bu yüzden çok iyi anlıyorum.
Tek tesellim her işyerinin böyle olması ve tüm iş hayatının bu şekilde olması.
 
İlk çalıştığım seneler öyle kötü ve iki yüzlü hem çalışma arkadaşlarına hem işverenlere denk geldim ki iş yerine ağlaya ağlaya gittiğim sabahları biliyorum. Psikolojim bozuldu resmen mutsuzluktan öyle dengesiz insanlar tanıdım maalesef. Ama sonra sonra öğrendim takmamayı ve altta kalmamayı. İş yerinde haksızlığa uğrarsam hakkımı savunacak gücü bulabilmek için hep babamın sözünü hatırlarım; ''Sen eşek olursan semeri vuran çok olur''. Eşek olmamamız gerek iş verene de, çalışanına da hakkımızı savunmalıyız. Artık düzgün bir yolunu bulup alttan alttan mı verirsiniz mesajı ya da direk mi çarparsınız yüzlerine o da size kalmış ama çalıştığınız işe ihtiyacınız varsa da tehlikeye atmadan binin tepelerine.

Bu arada ben en geç 4-5 yıl sonra memleketime taşınacağım şu an sermaye biriktiriyoruz eşimle orada kendi işimizi kurup hayvancılık ve seracılık yapacağız bunun hayali de güçlü tutuyor hiçbir olumsuzluk mutsuz edemiyor artık beni :KK76: Çünkü kendi işim, doğal bir hayatım ve daha çok kazancımız olacak Allah'ın izniyle sizde kendinizi motive edebilecek şeyler ile kafanızı meşgul edebilirsiniz buda bir yöntem tabii :KK5:
 
Maalesef is yerleri haksızlıklarla dolu gibi geliyor ve is arkadaşından arkadas olmaz derler ya %100 olmasada doğru olarak geliyor mesela aynı kurumda seninle ayni isi yapanla sıkıntılar yaşayabiliyorsun ya bilerek yada bilmeyerek haksızlık görüp haksızlık yapmak bu gibi seyler insanlarin is arkadaşına olan saygısını tüketiyor diye dusunuyorum.

Bende kamuda çalışıyorum yapılan haksizliklardan dolayı is yerinden nefret etmeye başladım ilk zamanlar erkenden gittigim is yerinden en geç çıkan bendim çalışmaktan gocunmazdım ama şuan tam saatinde orda oluyorum is uzamazsa 1 ek bile fazladan kalıp o ınsanları görmeye tahammülüm yok


Aynı fikirdeyim iş olsun da hep iş yapayım da onlarla muhatap olmayayım diye bakıyorum
 
İlk çalıştığım seneler öyle kötü ve iki yüzlü hem çalışma arkadaşlarına hem işverenlere denk geldim ki iş yerine ağlaya ağlaya gittiğim sabahları biliyorum. Psikolojim bozuldu resmen mutsuzluktan öyle dengesiz insanlar tanıdım maalesef. Ama sonra sonra öğrendim takmamayı ve altta kalmamayı. İş yerinde haksızlığa uğrarsam hakkımı savunacak gücü bulabilmek için hep babamın sözünü hatırlarım; ''Sen eşek olursan semeri vuran çok olur''. Eşek olmamamız gerek iş verene de, çalışanına da hakkımızı savunmalıyız. Artık düzgün bir yolunu bulup alttan alttan mı verirsiniz mesajı ya da direk mi çarparsınız yüzlerine o da size kalmış ama çalıştığınız işe ihtiyacınız varsa da tehlikeye atmadan binin tepelerine.

Bu arada ben en geç 4-5 yıl sonra memleketime taşınacağım şu an sermaye biriktiriyoruz eşimle orada kendi işimizi kurup hayvancılık ve seracılık yapacağız bunun hayali de güçlü tutuyor hiçbir olumsuzluk mutsuz edemiyor artık beni :KK76: Çünkü kendi işim, doğal bir hayatım ve daha çok kazancımız olacak Allah'ın izniyle sizde kendinizi motive edebilecek şeyler ile kafanızı meşgul edebilirsiniz buda bir yöntem tabii :KK5:

Ben çalışmayı seviyorum iş olsun da boş durmayayım dedikodularını dinleyecek bile vaktim olmasın.
Ben de çok ağlayarak gittim işe ağlayarak cıktım ama umursamamazlık yapmayı öğrenemedim. iştahım kapanır yemek bile yiyemem
 
Daha bugün ağladım.
Öyle söyleyeyim.
Çalışmayı gerçekten seven ve işini iyi yaptığına inanan biriyim ancak haksız davranışlar beni çok yıpratıyor.
Sizi bu yüzden çok iyi anlıyorum.
Tek tesellim her işyerinin böyle olması ve tüm iş hayatının bu şekilde olması.
geçmiş olsun ne olmuştu ki
 
geçmiş olsun ne olmuştu ki
Virüs sebebiyle bazı kişilerin çalışma saatleri değişti.
Mesela biri 2 aydır gelmiyor
Biri geliyor öğlen çıkıyor
Bizler tam geldik.
Onlar maaşlarını tam aldı , izinlerinden de kesilmedi. Yanlış anlamayın onların maaşı kesilsin değil derdim bi olağanüstü hal varsa herkes için var. Birine esmek davranıp birine davranmamak ister istemez üzüyor insanı.
 
Virüs sebebiyle bazı kişilerin çalışma saatleri değişti.
Mesela biri 2 aydır gelmiyor
Biri geliyor öğlen çıkıyor
Bizler tam geldik.
Onlar maaşlarını tam aldı , izinlerinden de kesilmedi. Yanlış anlamayın onların maaşı kesilsin değil derdim bi olağanüstü hal varsa herkes için var. Birine esmek davranıp birine davranmamak ister istemez üzüyor insanı.

Haklısınız bizim orda bir gün fazla gelince tartışma çıkıyor siz aylardır tam gelmişsiniz. Amiriniz bi düzeltme sağlamadı mı hiç
 
Bende kamuda çalışıyorum yapılan haksizliklardan dolayı is yerinden nefret etmeye başladım ilk zamanlar erkenden gittigim is yerinden en geç çıkan bendim çalışmaktan gocunmazdım ama şuan tam saatinde orda oluyorum is uzamazsa 1 ek bile fazladan kalıp o ınsanları görmeye tahammülüm yok
Ben yazmışım sanki bunu, ben de aynen en erken gelip en gec çıkandım şimdi mesai bitti mi çıkıyorum, öğle aralarında bile is kitleniyordu simdi herkesle cikiyorum mesai başlamadan en fazla 5 dk önce geliyorum
Ben çalışmayı seviyorum iş olsun da boş durmayayım dedikodularını dinleyecek bile vaktim olmasın.
Ben de çok ağlayarak gittim işe ağlayarak cıktım ama umursamamazlık yapmayı öğrenemedim. iştahım kapanır yemek bile yiyemem
Tavsiyem işi iste bırak.
Sabah mesai basladiginda calisansin, mesai bittiğinde sen özel hayatındaki kişisin. Dengelemek kolay degil ben de bir sorun yaşadığımda onu cozemediysem kendi kendimi yiyen bir insanim ama bu dengeyi kurunca "amann canimiz sagolsun yarin sabah hallederiz " diyorum o sorunu eve taşımıyorum
Şu an yalniz yaşadığım icin hani eve gidince cocuk koca vs yok o yuzden insan mesgale bulamayinca kafasinda kuruyor ama ben artik kendi özelime zaman ayiriyorum işi iste bırakmaya calisiyorum
 
Ben yazmışım sanki bunu, ben de aynen en erken gelip en gec çıkandım şimdi mesai bitti mi çıkıyorum, öğle aralarında bile is kitleniyordu simdi herkesle cikiyorum mesai başlamadan en fazla 5 dk önce geliyorum

Tavsiyem işi iste bırak.
Sabah mesai basladiginda calisansin, mesai bittiğinde sen özel hayatındaki kişisin. Dengelemek kolay degil ben de bir sorun yaşadığımda onu cozemediysem kendi kendimi yiyen bir insanim ama bu dengeyi kurunca "amann canimiz sagolsun yarin sabah hallederiz " diyorum o sorunu eve taşımıyorum
Şu an yalniz yaşadığım icin hani eve gidince cocuk koca vs yok o yuzden insan mesgale bulamayinca kafasinda kuruyor ama ben artik kendi özelime zaman ayiriyorum işi iste bırakmaya calisiyorum

Is alanım sahiden cok sorunlu bi yer ama bi süredir dediginizi uygulamaya çalışıyorum sorunları is yerinde bırakıp eve yada özel hayatıma taşınamaya çalışıyorum.

Normalde tasarımlarınla arkadaşlarımın kafasını şişirirdim çünkü idare ayri dert sorumlu ayri dert çalıştığın insanlar ve is icin uğraştığın insanlar ayri bir dertti ama bugun bi aekadasim sanki eskisi gibi yakinmiyirsun alistin sanki dedi

Alıştın dediği yer 2 yıldır çalıştığım birim 2 yılda anca alışabildim ama bi süredir uygulanan esnek calisma saati uygulamasida bi rahatlık vermişti doğrusu belkide onunda etkisi vardır.
Ama sahiden isi iste bırakmayınca bide ruh sağlığı çöküyor insanin
 
Ben yazmışım sanki bunu, ben de aynen en erken gelip en gec çıkandım şimdi mesai bitti mi çıkıyorum, öğle aralarında bile is kitleniyordu simdi herkesle cikiyorum mesai başlamadan en fazla 5 dk önce geliyorum

Tavsiyem işi iste bırak.
Sabah mesai basladiginda calisansin, mesai bittiğinde sen özel hayatındaki kişisin. Dengelemek kolay degil ben de bir sorun yaşadığımda onu cozemediysem kendi kendimi yiyen bir insanim ama bu dengeyi kurunca "amann canimiz sagolsun yarin sabah hallederiz " diyorum o sorunu eve taşımıyorum
Şu an yalniz yaşadığım icin hani eve gidince cocuk koca vs yok o yuzden insan mesgale bulamayinca kafasinda kuruyor ama ben artik kendi özelime zaman ayiriyorum işi iste bırakmaya calisiyorum


Ben d elimden geldiğince işi işte horlamak istiyorum uğraşıyorum mesela yarın bir sorun çıkacak biliyorum önceden olsa konuşma kendimi savunma provası filan yapardım şimdi düşünmemeye çalışıyorum :)
 
Bizim odadaki sorun herkesin mahalle teyzesi kıvamında olması.. Dolayısıyla dönen muhabbetler, yapılan tavırlar can sıkıcı.Odada müdür dahil 3 kişiyle tartıştım bu yüzden. En son hatta kaç kişiyle kavga ettin,sorun sende denildi müdürümce:))))) Problem şu ki herkes birbirinin arkasından konuşup yüzüne gülüyor.Benim fıtratıma ters,böyle bir şey asla yapamam.İçime de atamıyorum. Problemi yüz yüze konuşunca da çözülmüyor.Ama karar verdim adım da uyumsuza çıksın sonra da başıma rotasyon gibi bişi gelsin istemiyorum. O yüzden pandemi snrssı işe dönünce radikal değişiklikler bekliyorum kendimden :p Burası iş ortamı,paranı kazan çek git, umursama yeni mottom.Umursanmaya layık değiller çünkü.

Size de ne diyim bilemedim.İnsan ister istemez etkileniyor.Evt misal müdürünüz dediğiniz şekilde sormalıydı soruyu ama sormaz.Değiştiremezsiniz kimseyi.Ben konuşursam ,doğru şekilde ifade edersem utanırlar da değişirler sandım misal ama olmuyor.Sen kendini yıprattığınla kalıosun.Siz yeri geldiğinde hakkınızı aramaya devam edin,susmayın.Ama değiştiremeyeceğiniz insanlar için enerjinizi de harcamayın. Saat 5'den snra hiçbirini görmek zorunda değilsiniz. Akrabanız ya da arkadaşınız değiller. Para kazanmaya gidioruz oraya.Paramızı kazanıp çıkıp gidelim.Hadi yeni bi başlangıcı beraber yapalım hatta 😊

Merhaba aldıgınız kararları uygulanaya geçirebildiniz mi durum nedir sizde 😊
 
Back
X