İş hayatındaki sıkıntılar

dreamnight

Üye
Kayıtlı Üye
19 Temmuz 2013
175
2
16
Bursa
Merhaba arkadaşlar iş hayatım 9 ay önce başladı ama son birkaç aydır sıkıntılar bitmiyor benimle aynı kaderi paylaşan,iş arkadaşlarıyla konuşmayan çoğu zaman onlar yüzünden işi bırakmayı düşünen arkadaşlar var mı? Birbirimize destek olalım yol gösterelim bu anlar yalnız hiç çekilmiyor
 
Benim gibi durumda olan yok mu kimsenin olmasını da istemem ama birilerinin fikirlerini almaya da ihtiyacım var
 
canım öncelikle çok üzüldüm iş yeri çok önemli çünkü zamanımızın büyük bir bölümünü
iş yerinde geçiriyoruz ve kimimiz bu zamanı çocuğundan,eşinden ,ailesinden çalıyor bu nedenle
herkesin iş ortamında mutlu olması çok önemli ama ne yazık ki çoğu işyerinde bu tarz sorunlar yaşanıyor
bu da aslında bana göre normal çünkü ailede bile zaman zaman sorunlar yaşanıyor kaldı ki hiç tanımadığın insanlarla
akşama kadar aynı ortamda oluyorsunuz kiminin huyunu sevmiyorsun kimiyle frekans tutmuyor , kiminin kaşının
üstünde gözü olması bile yetiyor sana tavsiyem empati kur,polyanacılık oyna ve olabildiğince koru mesafeni iyi şanslar
 
Isyerinde ne oluyor ki?
Sorun var, sorun var... Bazi sorunlar bircok farkli karakterde insanin bir araya gelmesinden dolayi olusan farkliliklarla ortaya cikip, onemsiz oldugu gibi, bazilari o is yerinin sagliksiz bir ortam oldugunu gosterir.
Sorun nedir?
 
Eski işyerimde çok sorunluydum. Normalde patronlarla çok iyiydim ama patronun kızkardeşleri de orada çalışıyordu ve çok kompleksli insanlardı. Sürekli hata bulmaya çalışarak geçiyordu ömürleri. Sırf egolarını tatmin etmek için sorun olmayan şeyleri sorunmuş gibi yansıtırlardı. Bir defa aldım başımı çıktım yeter artık dedim. Patron beni bırakmak istemedi hatta "ben ne yapayım biz de çekemiyoruz ama babam yüz veriyor beni de görüyorsun" dedi. Gerçekten de patronlar bile başedemiyordu. Ben konuşurum bir daha yapamaz dedi. Sonra geri döndüm ve bu defa gizli gizli yaptılar. Sonra tekrardan istifa ettim. Orada psikolojimin ne hale geldiğini çıktıntan sonra anladım.
 
evet iş yeri önemli.Ben öğretmenim ve yeni geldiğim için zorlanmıştım.Arkadaşlar(!) o kadar cıvıktı ki alışamadım.Herkese kulp bulurlar,dalga geçerler,şifreli konuşurlardı.Beni tanımaya bile çalışmadılar.Önyargıyla yaklaştılar.Eşimle takılırdım çoğunlukla.Herkesle selamlaşırdım ama mesafeli davranırdım.En yakın arkadaşımla kendimizi dışlanmış hissederdik.Bu sene daha iyiyiz çok şükür.Çünkü ben takmamayı öğrendim.Onlar da bana alıştılar.Aslında gülmeyi eğlenmeyi severim ama onların yanında diken üstündeydim,kendimi çok kasardım.Şükür geçti.Biraz da kendime güvenim bu sene daha fazla,sanırım onun da etkisi var.
Allah size de kolaylık versin.
 

Ben selamımı eksik etmiyorum canım onlar cevap vermiyor çoğu zaman ama ben yine de yeri gelince konuşuyorum ama psikolojim ne hale geliyor bilsen 3kişiyiz iş yerinde 2si kanka oldu ben pek yanaşmıyorum onlar da bana yanaşmıyor çoğu zaman konuşmuyoruz işimi yapıp geliyorum evime ama zor günler gerçekten kaç kez ağlayarak geldim eve işi bırakıcam diye ama ihtiyaçtan çalışıyoruz sonuçta.takmamaya çalışıyorum
 

Bende onların yanında diken üstünde hissediyorum canım kendimi şaka yapmayı gülmeyi severim ama iş yerinde bir ölü gibi oluyorum çünkü konuşacak eğlenecek insan yok kafaya takıp duruyorum inşallah bir zaman sonra bende rahatlarım senin gibi
 

Benim psikolojim de öyle canım ama çalışmak zorundayım bir de işten ayrılarak onları mutlu etmek istemiyorum amaçları beni işten çıkarmak zaten
 

ne iş yapıyorsun özel sektör mü? bende aynı durumdayım çok stresli oluyorum artık.
 
Ben de sorunlar yaşamıştım, çalıştığım yer kurumsal bir firmaydı ,( güya!) bende ismine ve kurumsallığına aldanıp işe başladım, normalde vardiyalı sistem olmasına rağmen şefimiz bize öyle birşey olmadığını diğer çalışanlar için geçerli olduğu söyledi, sonra normalde söylenen çıkış saatinde hiç çıkamamaya başladık gece 11:15 de falan eve gelebiliyordum,sonra ay yarın erken gel kapanışta git'ler başladı, ben herkese böyle diye kendimi avutuyordum,bu şartlar diğer kızları da gerdiği için birbirimizden sinirimizi çıkarır olmuştuk!neyse dedim hep , sonra şef bana yeni işe alımlar olacağını böylece rahatlayacağımızı ve vardiya ya döneceğimizi söyledi ama kendisi hep akşam 4 de evine giderdi.. ne olursa olsun 4 de çıkmış olurdu,4 den sonra wc ye gitmek bile bizim için büyük sıkıntı demekti,düşün kü x bey wc ye gidebilirmiyim diyorsun ,adam sana neden diyor!!hepsine eyvallah dedim,sonra işe biri başladı,ilk gün sabahçı geldi aa baktım hep öyle , kendisiyle görüştüm e ben sabahçı olarak işe alındım dedi,şefe bizim ne zaman sabahçı olacağımızı sordum hiçbir zaman dedi, yeni işe alınan ayrıymış! bu ayrıcalık benim kaldırabileceğim bişey değildi ,üstüne başka haksızlıklarda olunca işten ayrıldım 2 gün sonra çok farklı bir yerde hiç alakası olmayan bir alanda işe başladım sabah 8 akşam 6 hafta sonu tatil vs.. he yorucumu evet,diğeri buna göre temiz işti ama ruhum bunalmıştı ,şimdi durup baktığımda amannn o günlere dönmüyüm yorulmaya razıyım diyorum, iş yerinde huzur kalbinin ve ruhunun mutluluğu çok önemli
 
ne iş yapıyorsun özel sektör mü? bende aynı durumdayım çok stresli oluyorum artık.

Özel değil ama iş yerim çok stresli senin durumun nasıl canım benim yanımda iki kiz daha var saçma sapan sebeplerden benimle konuşmuyorlar benim de moralim bozuluyor tabi aynı ortamdasın selamını bile almıyorlar kafaya takmamaya çalışıyorum
 

ben özel sektör senin yine maaşın iyidir yer değiştirme gibi çözümler bulabilirsin. özel sektör daha kötü ortamlar var. yerine göre değişir tabide. bizde de öyle bi kaç kişi çok samimidir sessiz olanı iyi olanı sevmezler. bişey yerler çağırmazlar fiskoslar laf çarpıtmalar her yer de var canım canını sıkma ama iyi niyetini de kaybetme gerçekten Allah yardım ediyor iyi insana bırak kötü olan onlar olsun Allahtan bulsunlar bi gün mükafatını alırsın sende inşallh. huzur sağlık işten daha önemli çok sıkılıyorsan iş değiştir çözüm yolları aramaya bak.
 

bende aynen cogu zaman is arkadaslariminin yuzunden is degistirmek istiyorum. biz 16 kisi çalisiyoruz ise baslagidimda bir kaçi hariç beni hiç onemsemediler bende çekingen biriyim onlara yaklasamadim sonuç merahaba gule gule den baska birsey konusymuyoruz kendimi o kadar yanliz hissediyorum ki is yerimde öglen yemegimi bile yanliz yiyorum kimse teklif etmiyor bizimle gel diye çalistigim sirket çok guzel maasi guzel çok guzel sartlarda çalisiyorum ama tum gun yanliz olmak cok zor kimse konusmuyor benimle baska yere gitsem diyorum ama ordada aynisi olurda ayrildigima pisman olurum diye korkuyorum bide is bulmakta zor artik
 

bir an bunları ben mi yazdım diye baktım canım aynı benim yaşadıklarımı yaşıyorsun benimde durumum senden farksız değil.iş değiştirmeyi düşünüyorum ama hem korkuyorum tekrar aynı şeyleri yaşamaktan hem de haklıyken haksız duruma düşmek istemiyorum ben başka bir yere gitsem dedikodularda benle gelir sorun çıkarıyormuş ondan göndermişler falan diye bu da beni ordada mutsuz eder sabretmeye çelışıyorum sende öyle yap canım Allah a dua et hep.ben akışına bırakıyorum artık ama gel de içime anlat takmadan da duramıyorum
 

Bende hep dua ediyorum canim ne kadar dayanirim bilmiyorum hasta olmaktan korkuyorum
 
Iş ortamında sıkıntılar oluyor. Ben cahil insanları seçtim, muhattab olmuyorum. İş için konuşmak, konuşmak değildir...
Saçma sapan insanlar için işimden neden çıkayım?
Bunu yaptığınızda ekmeklerine yağ sürmüş olursunuz...
 

Ailemde aynı şeyleri söylüyor tanımadığın insanlar yüzünden kafaya takmaya işi bırakmaya değer mi diye ne yapayım ben o zaman deyip dürüyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…