- 31 Ekim 2014
- 3.782
- 9.370
- 208
Merhabalar sevgili KK sakinleri,
Her zamanki gibi umarım keyfiniz yerindedir.
Benimki ne yazık ki değil. Ayağına taş bağlayıp denize atmak istediğim bi iş arkadaşıyla karşı karşıyayım.
Adamı nemrut nemrut baktığı o bilgisayar ekranına gömmek, hatta kafasını komple yerinden söküp yerine o monitörü monte etmek istiyorum. Masasındaki kalemleri birer birer burnuna, kulaklarına tepip kalemlik olarak kullanasım var, zira daha işlevsel olur.
İçimde ne kadar negatif duygu varsa uyandı resmen, durduramıyorum elimde degil.
Gerginliğin sebebine gelirsek kabuslarımın 20 yaşında gibi görünmeye çalışan antropozlu 60 yaşındaki prensi ile uyumlu çalışması gereken iki farklı departmandayız.
Gel gelelim yok adamla asla bi iletişim tutturamadık. Ne yaptımsa olmadı.
Zaten yapı olarak da kibirli ve nemrut bi tip, herkese tek kelimelik cevaplar, hepinizden nefret ediyorum sefiller bakışı. Buzdolabı resmen, ortama girdiginde hava sıcaklığı düsüyo.
Tabi yapı meselesi dedim, herkes neşeli güler yüzlü olmak zorunda değil dedim, kimse kimseye sempati beslemek zorunda degil işimizi yapsak yeter dedim.
Nezakette saygıda zaten kimseye kusur etmedim, ona da etmiyorum, o bi lüks değil gereklilik cünkü. Hatta ekstra nazik davrandım, iltifat ettim, hoş sohbet davranmaya çalıştım. Baktım bi işe yaramıyo mesafesine saygı duyayım bari dedim sadece iş moduna döndüm.
Ama yok yani. Olmuyor.
Kendisinden iş isteyebilmenin tek yolu üstlerimizi bol bol cc'lediğim mailler. O zaman her şey sorunsuz ilerliyor.
Ama yüz yüze bi şey konuşamıyoruz, telefonla anlaşamıyoruz. Resmen ciddiye almıyo, yaptığım işi asla önemsemiyo, istediğim her şeye önce olumsuz bi cevap alıyorum sonra bastırınca bi anda aa oluru varmış aslında oluyo, istediğim şeyler asla zamanında bana ulaşmıyo, karşımda sürekli küçümseyen ve her şeyi lütfedermiş gibi yapan bi insan var. Ama onun bana işi düştüğünde bi konuşkan bi meraklı bi bi kibar ki sormayın.
Geçen haftadan beri winter has come moduna geçti iyice, white walkerlara gelesice gıcık. Onun yüzünden birlikte çalıştığımız önemli bi gruba mahçup olmama 5 kalmıştı direkten döndüm. Başka bi sorumluya da açık açık söyledim, bakın durum bu yüzden böyle oldu zor toparladık diye. Çok uzatmadan o da benimle benzer düşünceleri paylaştığını söyledi bu insanla ilgili.
Ben tekrar böyle durumlara düşmek istemiyorum, işlerimiz sorunsuz ilerlesin istiyorum. Ne yapacağım ben bu adamla sonuç olarak, önerileriniz nelerdir? Sağlıklı bi iletişim kanalı nasıl kurayım, iş hayatında tecrübeli ya da ben insandan anlarım bu işin yolu budur diyen herkesin fikirlerine açığım.
Her zamanki gibi umarım keyfiniz yerindedir.
Benimki ne yazık ki değil. Ayağına taş bağlayıp denize atmak istediğim bi iş arkadaşıyla karşı karşıyayım.
Adamı nemrut nemrut baktığı o bilgisayar ekranına gömmek, hatta kafasını komple yerinden söküp yerine o monitörü monte etmek istiyorum. Masasındaki kalemleri birer birer burnuna, kulaklarına tepip kalemlik olarak kullanasım var, zira daha işlevsel olur.
İçimde ne kadar negatif duygu varsa uyandı resmen, durduramıyorum elimde degil.
Gerginliğin sebebine gelirsek kabuslarımın 20 yaşında gibi görünmeye çalışan antropozlu 60 yaşındaki prensi ile uyumlu çalışması gereken iki farklı departmandayız.
Gel gelelim yok adamla asla bi iletişim tutturamadık. Ne yaptımsa olmadı.
Zaten yapı olarak da kibirli ve nemrut bi tip, herkese tek kelimelik cevaplar, hepinizden nefret ediyorum sefiller bakışı. Buzdolabı resmen, ortama girdiginde hava sıcaklığı düsüyo.
Tabi yapı meselesi dedim, herkes neşeli güler yüzlü olmak zorunda değil dedim, kimse kimseye sempati beslemek zorunda degil işimizi yapsak yeter dedim.
Nezakette saygıda zaten kimseye kusur etmedim, ona da etmiyorum, o bi lüks değil gereklilik cünkü. Hatta ekstra nazik davrandım, iltifat ettim, hoş sohbet davranmaya çalıştım. Baktım bi işe yaramıyo mesafesine saygı duyayım bari dedim sadece iş moduna döndüm.
Ama yok yani. Olmuyor.
Kendisinden iş isteyebilmenin tek yolu üstlerimizi bol bol cc'lediğim mailler. O zaman her şey sorunsuz ilerliyor.
Ama yüz yüze bi şey konuşamıyoruz, telefonla anlaşamıyoruz. Resmen ciddiye almıyo, yaptığım işi asla önemsemiyo, istediğim her şeye önce olumsuz bi cevap alıyorum sonra bastırınca bi anda aa oluru varmış aslında oluyo, istediğim şeyler asla zamanında bana ulaşmıyo, karşımda sürekli küçümseyen ve her şeyi lütfedermiş gibi yapan bi insan var. Ama onun bana işi düştüğünde bi konuşkan bi meraklı bi bi kibar ki sormayın.
Geçen haftadan beri winter has come moduna geçti iyice, white walkerlara gelesice gıcık. Onun yüzünden birlikte çalıştığımız önemli bi gruba mahçup olmama 5 kalmıştı direkten döndüm. Başka bi sorumluya da açık açık söyledim, bakın durum bu yüzden böyle oldu zor toparladık diye. Çok uzatmadan o da benimle benzer düşünceleri paylaştığını söyledi bu insanla ilgili.
Ben tekrar böyle durumlara düşmek istemiyorum, işlerimiz sorunsuz ilerlesin istiyorum. Ne yapacağım ben bu adamla sonuç olarak, önerileriniz nelerdir? Sağlıklı bi iletişim kanalı nasıl kurayım, iş hayatında tecrübeli ya da ben insandan anlarım bu işin yolu budur diyen herkesin fikirlerine açığım.