Benim durumum sizinki den farklı ama içinde bulunduğum şartlar sizin belirttiğiniz şartlar.insanin alisamayacagi bi standart yok herşeye alışıyoruz. Zor oluyo ama aşk da hiç bitmiyo. Hala eşimin geleceği gün kalbim hızlı çarpar.evde hazırlık yaparım yemekler vs , bi oğlumuz var 13 buçuk aylık. Babası sadece bir fotoğraf onun için. 4 yıldır evliyim ve bir süre daha böyle devam edecek maalesef belki Mart'ta biter diye bi umudumuz var bakalım inşallah gerçekleşirse biz de diğer aileler nasıl yaşıyo duygusunu tadicaz.Merhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
1 yıl oldu arabalı,branş oğretmeniyim,6 yaşında bir çocuğum var beraber gittik atandigim yere, daha sonrasında Mart ayında okullar kapandı geri geldik eşimin yanına, eşimle yaşadığımız yer ile atandigim yer arası 1000 km,araba ile 15 saat sürüyor, okullar kapandı geldik,kazara hamile kaldım,aslında istiyordum ama erteliyirdum orada görevim bitsin diye,nasipmiş, şimdi 29.haftadayim, 24.haftada idari izne ayrıldım,devlette olmanın güzel yanları çok fazla,bir kadinnicin özellikle,çocuk yokken hiç korkma derim,araba sürmeyi bilmiyorsan kesinlikle hemen öğren,insanın eli ayağı, benim.gorev yaptığım yer merkeze bir saat sürüyor,ve yolu tehlikeli bir yol.cok şükür ki araba kullanıyordum zaten.kolayliği çok oldu bana.dediğim gibi çocuk olduğu zaman zor,bir de ben seneye iki çocukla,bakalım nasıl olacak? Ama geçici bir süreç,hiçbir süreç hiçbir zorluk kalıcı değilMerhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Hayırlı olsun inşallah ama bir sene çalıştıktan sonra eş durumundan dolayı tayin isteyebilirsiniz hakkınızda hayırlısıMerhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Tebrik ederim. İllaki önce meslek bence.Merhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?