Aynı şekilde şu 9 ayda 2 hafta falan durmuştur benim eşim de evde. Alışılıyor ama çok zor geliyor.Denizci eşiyim ..Ben eşimle tanıştığımda deniz görevinin süresi bitmek üzereydi çok seyri olmadı ama buna rağmen 6 ay hiç evine gelemediği görevi oldu.Siz pandemi sürecinde ..tatillerde ,bayramlarda herşekilde bir arada olabilirsiniz..çocuk da yokmuş..inanın pek çok asker eşi kendi iznini bayramları ya yalnız ya kendi anababasıyla geçiriyor.
Hayırlı olsun hocam Bende bu sene atandım hocam evimden 1600 km uzaktayım türkiyenin bir ucundan bir ucuna geldim ve gerçekten çok zorlanıyorum eşimden ailemden 4.5 aydır ayrıyım eşim 1 kere gelebildi özel sektörde işleri aşırı yoğun bende gidemiyorum hem salgından dolayı hemde zaten ha diyince gidemiyorsun zaten uçak biletleri çok pahalı bi gidiş dönüş 800-1000 arası değişiyor dört gözle sömestrayı bekliyorum gerçekten çok zor bazen boğulacakmış gibi oluyorumMerhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
İşte öyle olmuyor bende ayrıyım eşimden ve işini bırak demem bencillik olur 10 yıldır aynı sektörde çalışıyor atandığımız yerler büyük şehirler değil burada insanlar tarım hayvancılıkla gelir elde ediyor. İş bulmakta kolay değil hele çoğu meslek her yerde iş bulamaz.Siz tum kariyerinizi feda edeceginize esiniz 3 yilini feda etmeli.
Aslinda 3 yil iyi hesaplanirsa 2 yil da olur. Ilk 6 ay ve son 6 ay ayri gecirilebilir mesela.
Esiniz ozel sektor zaten, isinden memnun tamam ama, gittigi yerde de is bulur, bulamazsa farkli sektorde calisir 2 yil kadar, ona da farkli bir deneyim olur.
Ben sahsen kesin giderdim, ama 3 yil ayri kalmak da istemezdim ve bu tarz cozumleri degerlendirirdim.
Hiçbirimiz o kadar ayrı kalmak istemiyoruz ki. Ama dediğiniz şey çok zor. Öğretmen arkadaşlar genelde küçük yerlere atanıyor ilk başlarda. Küçük şehirlerde özel sektörde iş bulmak çok çok zor. Kolay olsa büyükşehire bu kadar göç olmazdı zaten..Siz tum kariyerinizi feda edeceginize esiniz 3 yilini feda etmeli.
Aslinda 3 yil iyi hesaplanirsa 2 yil da olur. Ilk 6 ay ve son 6 ay ayri gecirilebilir mesela.
Esiniz ozel sektor zaten, isinden memnun tamam ama, gittigi yerde de is bulur, bulamazsa farkli sektorde calisir 2 yil kadar, ona da farkli bir deneyim olur.
Ben sahsen kesin giderdim, ama 3 yil ayri kalmak da istemezdim ve bu tarz cozumleri degerlendirirdim.
İşte öyle olmuyor bende ayrıyım eşimden ve işini bırak demem bencillik olur 10 yıldır aynı sektörde çalışıyor atandığımız yerler büyük şehirler değil burada insanlar tarım hayvancılıkla gelir elde ediyor. İş bulmakta kolay değil hele çoğu meslek her yerde iş bulamaz.
Hiçbirimiz o kadar ayrı kalmak istemiyoruz ki. Ama dediğiniz şey çok zor. Öğretmen arkadaşlar genelde küçük yerlere atanıyor ilk başlarda. Küçük şehirlerde özel sektörde iş bulmak çok çok zor. Kolay olsa büyükşehire bu kadar göç olmazdı zaten..
Korona vesilesiyle umarım uzaktan çalışma yerleşik bir hal alır. Böyle sorunlar da kolayca çözülür..Kesinlikle kolay degil ben de farkindayim.
Benim tercihim bu yonde olurdu.
Ben 3 yil ayri kalmak da istemezdim, kendi kariyerimi feda etmek de istemezdim ve ara cozumlere yonelirdim.
Yine su an aslinda gorduk ki bir cok meslek icin evden calismak da mumkunmus. Hani bazen bazi degisik cozumler mumkun olabiliyor demek istiyorum. Tabi ki tamamen aileye ozel, meslege ozel, kisilere ozel imkansizliklar da olacaktir. Cok genelde fikrimi paylasiyorum.
Merhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
Benim şerefsiz eski nişanlım da öğretmen olduğu halde arada engel yokken gelmemeyi tercih etti ayrılmıştı. Böyle eşleri görünce özeniyorum valla.Merhaba arkadaşlar,
Bir senedir evliyim. Eşim özel sektörde çalışıyor ve işinden memnunuz çok şükür.
Ben ise öğretmenim ama çalışmıyorum. Kendi branşımda özel sektörde maalesef iş bulamadım. İş bulamadığım için hiç aklımda yokken KPSS 'ye çalışmaya karar verdim. Yaklaşık 7 ay bu sınava hazırlandım. Branşımda iyi bir sıralama elde ettim. Allah nasip ederse ilk atamada atanabileceğim. Kendi bulunduğum şehre veya çok yakınlarına atanma ihtimalim yok denebilir.
Eşim özel sektörde olduğu için 3 yıl ayrı durmamız gerekecek. Eşimin desteği var ama ben üç sene ayrı kalmaktan korkuyorum sanırım. Ailem, arkadaşlarım vs bütün düzenim bu şehirde. Üniversiteyi de kendi şehrimde okumuştum. Sınava hazırlanırken atanmayı çok istiyordum ve çok emek verdim. Fakat sonucum iyi gelince duygularım birden değişti. Tabi ki tercih yapacağım ve ne olursa olsun emeklerimi ziyan etmeyeceğim ama mutsuz hissediyorum kendimi.
Bu durumu yaşayan arkadaşlar var mı ?
Varsa tecrübeleri bana cesaret verecektir. Bu nedenle konuyu açtım. Hepinize teşekkür ediyorum :)
Not: Branş öğretmeni değilim.
Çocuk yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?