- 24 Ocak 2015
- 675
- 702
- 103
- Konu Sahibi asii nuran
-
- #81
bu sene gidicek mecburen annemin de sağlık sorunları var evde bekar kardeşim var vs. yani bu sene sonne güzel kreşe vermemişsiniz ben mecbur vericem
Benim kizim iki yasina temmuzda girecek onu kreste dusunemiyorum ortaligi birbirine katarvermek zorundayım yada çıkmam lazım çünkü annem 1 sene daha bakar 2 yaş çok küçük evet
kaç yaşında çocugunuzbu sene gidicek mecburen annemin de sağlık sorunları var evde bekar kardeşim var vs. yani bu sene son(( seneye bizde kreş maratonuna dahil olacağız.
bir de olaya şu yönden bakın kreş çok da kötü bir şey değil kendi yaş grubundan çocuklarla oynayıp vakit gecirebilecegi bir yer
Benim kizim iki yasina temmuzda girecek onu kreste dusunemiyorum ortaligi birbirine katar
kaç aylıkken başadınız işe kim bakıyor
Bakıcı araştırın. En azından ev ortamında olur.edemicek maalesef uzakta oturuyor ve baktığı sürede bizde kalıyor açıkcası zorlanıyor bir sene daha bakar sonra bakmaz o zaman ne yapıcam ben
İnşallah bulabilirimBakıcı araştırın. En azından ev ortamında olur.
2 yaş kreş için çok çok erken. En azından 3 yaşında olsun.
Apartmandan bir komşunuz veya bir arkadaşınız bu şekilde bakıcı bulan da var.
Akrabanız da var bir süre bakıcının yanına gelir.
Annem çalıştığı için 1yasından bari kres anaokulu ile başlayan okul hayatım oldu. Bu annemden sogumama tabiki neden olmadı. Hiç kendinizi üzmeyin. Kaliteli vakit gecirin akşamları, haftasonları. Büyüdüğünde işimi niye bıraktım deme ihtimaliniz yüksek,ihtiyaclarıda artacak çocugunuzunMerhaba bayanlar;
Direk konuya giriyorum.Çalışıyorum bebeğime annem bakıyor.Aklım evde kalmıyor.Ama bebeğimi çok özlüyorum.Her sabah bir vicdan azabı ile çıkıyorum evden.Her gün işe bırakacağım artık bebeğimle olacağım diyorum aklıma borçlar geliyor bişey yapamıyorum.Ne kadar zormuş çalışan anne olmak diyorum.
Borçların bir kısmı bitmesine az kaldı çıksam çok rahat geçinemeyiz o bir gerçek.Ama bebeğimin yanında olurum en azından diyorum.Bi şekilde idare ederiz diyorum.
Tek korkum evladımla aramda bir bağ kuramamak çünkü anneme de bana da anne diyor.Ve seneye kreşe vermeyi düşünüyoruz.Aklım hepten onda kalıcak ne olur çalışan anneler bana yardım edin.
Aslında çalışırken mutluyum.Evde olmak bana hep zor gelmiştir.Ama işte bebeğim benden soğurmu kreşte nasıl olur çok fazla soru var aklımda??
Sizden destek bekliyorum
3 e yakınkaç yaşında çocugunuz
şimdi iyi ki annem çalışmış diyormusunuz bir arkadaşım var annesi hep çalışmış küçükken şimdi kıza bir daire verdi ama arkadaşim keşke yanımda olsaydı küçükken diyorAnnem çalıştığı için 1yasından bari kres anaokulu ile başlayan okul hayatım oldu. Bu annemden sogumama tabiki neden olmadı. Hiç kendinizi üzmeyin. Kaliteli vakit gecirin akşamları, haftasonları. Büyüdüğünde işimi niye bıraktım deme ihtimaliniz yüksek,ihtiyaclarıda artacak çocugunuzun
sizinki gene büyükmüş3 e yakın
ne kadarlıkken verdinizbenim oğlumda öğretmenine anne falan diyordu. şu an 40 aylık herşey oturdu. anneanne, nene, öğretmen, anne, baba, abi, abla, amca, teyze hepsinin ayrımını yapıyor. henüz çok küçükmüş kuzu. anneanneye hatta birçok yakınlık gösteren kişiye anne demesi normal.
ne kadarlıkken verdiniz
kaç yaşında sizinki?vermek zorundayım yada çıkmam lazım çünkü annem 1 sene daha bakar 2 yaş çok küçük evet
Bak canım , benim annem ben 40 günlükken işe başlamış, sonra 6 aylıkken anneannemler yakın ama başka şehire taşınmışlar ve haftada 1 haftasonları görmeye gelmiş annemle babam,1 yaşında evet beni görünce anne diye seviniyor ama neden benim içim çok kötü oluyor
Şuan 1 yaşında seneye vericez mecbur 2 yaş olucak maalesefkaç yaşında sizinki?
bir 3 yaşına gelseydi iyi olurdu en azından
içimi rahatlattınız çok sağ olun yorumunuz içinBak canım , benim annem ben 40 günlükken işe başlamış, sonra 6 aylıkken anneannemler yakın ama başka şehire taşınmışlar ve haftada 1 haftasonları görmeye gelmiş annemle babam,
Sonra biraz büyüyünce hep kreşe gittim, ama ben anneme çok düşkündüm, üniversite de ayrı şehire gidince ağlamıştım. Hergün arar ağlardım başlarda.
Ha şimdi aramız iyi değil, o ben evlendikten sonra başka durumlar nedeniyle. Ama çocukken ve evlenene kadar dünyadaki en önemli insandı benim için. Yani bebişin senden soğumaz merak etme , sen onun annesisin
Gerçekten öyle, şimdi annemin bana ve evliliğime karşı bazı kıskançlık ve müdahaleleri oldu, oyüzden mesafe koymak zorunda kaldım, ama dediğim gibi evlenene kadar çok iyiydik, hatta arkadaşlarım özenirdi annemle ilişkime. Herşeyimi anlatırdım, çok düşkündüm . Siz de gönlünüzü ferah tutun, siz iyi niyetli olduktan sonra o da hayırlı evlat olacaktır inşallahiçimi rahatlattınız çok sağ olun yorumunuz için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?