Bence fazla hassas olmaya gerek yokBebegim 8 aylık.Öğretmenim. Bu gune kadar esim de annem de babam da cok cok yardimci olarak bebise baktik cok şükür. Ve hep ikinci donem okula baslarim diye hesap ettik. Simdi işe dönüş vakti yaklaştıkça kotu hissetmeye basladim. Kendimi cok cok suclu hissediyorum.
Okula başlarsam haftada 15 saat dersim olacak. Cuma bos olacak, dort gun sabah saatlerine koyacaklar derslerimi. Bebeğe annem bakacak, bizde kalacak annem haftaici. Okul ev arasi cok yakın. Arabayla gidip geliyorum 6-7 dakika sürüyor. Ve ogrencilerim, dogum iznine cikaldan beri 2 ogretmen degistirdiler, okula dönmezsem 3.ogretmen degisikligi olacak, bunu da düşünüyorum. Tabi maddi olarak da daha rahat olacağız.
Ama şu sucluluk duygusunu atamiyorum. Emmek istedigi veya memeyle oynamak istediği an dudaklarını büzüp ağlıyor iste o an ben olmayacağım.
Eşim sen bilirsin diyor. Aslinda sanırım başlamamı istiyor ama üstüme gelmek istemiyor.
Baslamaktan vazgecip ikinci donemi de evde mi gecirsem acaba?
Ne kadar şanslısın.benim ilk bebeğim 2 aylıkken okula başlamak zorunda kaldım.çünkü doğum iznimin öncesini doğum sonrasına aktaramadım.tam iki aylıktı.okulum çok uzaktı.iki otobüs değiştiriyordum.tek öğretmen olduğum için programım berbattı.ikinci bebeğimde 3 aylıkken başladım.programım berbattı hatta berbat ötesiydi.arada boşluklar vardı.tüm gün okuldaydım.üçüncü bebeğimde yine 3 aylıkken başladım.yine programım kötüydü.sadece bir günün boştu diğerleri doluydu.ayrıca nöbet yazdılar.tutmazsan boş günün olmaz diye tehdit ettiler üstü kapalı.sonra dayanamadım ücretsiz izne ayrıldım .eşimle boşanıyoruz şu an sebep ücretsiz izne ayrılmam diyebilirim.buna hakkım olmadığını düşündü.şimdi yine programım kötü.sadece 15 saat dersim var ve 5 gün okuldayım.ben nerde hata yaptım bilmiyorum.ama bundan sonrası için umutluyum.Allah karşıma anlayışlı,iyi insanlar çıkarsın diye dua ediyorum.sizin için söyleyecek birşey bulamadım.Derler ya hep sen iyi ol herkes iyi olur.bu söz tam bir palavra .bazen işler hep ters gidiyor.sizin hayatınız hep böyle yolunda gider inşallah.Bebegim 8 aylık.Öğretmenim. Bu gune kadar esim de annem de babam da cok cok yardimci olarak bebise baktik cok şükür. Ve hep ikinci donem okula baslarim diye hesap ettik. Simdi işe dönüş vakti yaklaştıkça kotu hissetmeye basladim. Kendimi cok cok suclu hissediyorum.
Okula başlarsam haftada 15 saat dersim olacak. Cuma bos olacak, dort gun sabah saatlerine koyacaklar derslerimi. Bebeğe annem bakacak, bizde kalacak annem haftaici. Okul ev arasi cok yakın. Arabayla gidip geliyorum 6-7 dakika sürüyor. Ve ogrencilerim, dogum iznine cikaldan beri 2 ogretmen degistirdiler, okula dönmezsem 3.ogretmen degisikligi olacak, bunu da düşünüyorum. Tabi maddi olarak da daha rahat olacağız.
Ama şu sucluluk duygusunu atamiyorum. Emmek istedigi veya memeyle oynamak istediği an dudaklarını büzüp ağlıyor iste o an ben olmayacağım.
Eşim sen bilirsin diyor. Aslinda sanırım başlamamı istiyor ama üstüme gelmek istemiyor.
Baslamaktan vazgecip ikinci donemi de evde mi gecirsem acaba?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?