Ücretsiz izin yüzünden boşanma mıNe kadar şanslısın.benim ilk bebeğim 2 aylıkken okula başlamak zorunda kaldım.çünkü doğum iznimin öncesini doğum sonrasına aktaramadım.tam iki aylıktı.okulum çok uzaktı.iki otobüs değiştiriyordum.tek öğretmen olduğum için programım berbattı.ikinci bebeğimde 3 aylıkken başladım.programım berbattı hatta berbat ötesiydi.arada boşluklar vardı.tüm gün okuldaydım.üçüncü bebeğimde yine 3 aylıkken başladım.yine programım kötüydü.sadece bir günün boştu diğerleri doluydu.ayrıca nöbet yazdılar.tutmazsan boş günün olmaz diye tehdit ettiler üstü kapalı.sonra dayanamadım ücretsiz izne ayrıldım .eşimle boşanıyoruz şu an sebep ücretsiz izne ayrılmam diyebilirim.buna hakkım olmadığını düşündü.şimdi yine programım kötü.sadece 15 saat dersim var ve 5 gün okuldayım.ben nerde hata yaptım bilmiyorum.ama bundan sonrası için umutluyum.Allah karşıma anlayışlı,iyi insanlar çıkarsın diye dua ediyorum.sizin için söyleyecek birşey bulamadım.Derler ya hep sen iyi ol herkes iyi olur.bu söz tam bir palavra .bazen işler hep ters gidiyor.sizin hayatınız hep böyle yolunda gider inşallah.
Annelerin doğumdan sonra işe başlaması bence bu kadar dramatikleşmesin artık.
Kızım 3,5 aylıkken yarım gün işe başladım. Benim de annem baktı. Kuzum 3 yaşına girecek, gayet güzel bir ilişkimiz olduğunu düşünüyorum.
Sizin okulunuz yakın, saatleriniz az, anneniz yanınızda, daha ne istiyorsunuz. Büyüyünce ayrılması daha zor olabilir.
Üstelik işe gitmek size de iyi gelecektir. Hatta bence arada bir okul çıkışı alışverişe kuaföre çay kahve içmeye bile gidebilirsiniz. Emanet ettiğiniz kişi en az sizin kadar iyi bakacak sonuçtaz
Avrupada tam tersi bir akim mevcut yalniz, anneyi bebekten bu kadar erken koparma Turkiyede degismeli.
Yasadigim ulkede annelik izni 3 yil, 3 yil boyunca sigorta isliyor, eski isyerinin calisani olarak gorunuyorsun, 3 sene sonra ise donunce firma sana is vermek zorunda ve anneyi korudugu icin seni isten atma sansi yok.
Ayrica 3 sene boyunca devlet yardimi aliyor anne.
Bizim ulkede maksimum 6 ay izin devlet memuru degilse anne, ayrica 1 seneye uzatmayi calisan anneyi isten atan bicok firma var.
3,5 aylik bebegin anneden baska ihtiyaci olan bisey yok.
Ekonomik durumumuzun ne kadar zorlanacağını tabiki bilemeyiz ama eğer bi dönem daha idare edebilecek durumdaysanız başlamamanız hem sizin hem bebeğiniz için daha sağlıklı olur. Ogrencilerinizi çok düşünmeyin çünkü vicdaniniz rahat değilse ve aklınız cocugunuzdaysa öğrencilerinize faydalı olamazsınız . Maddi durumu bilemem ama ise ise baslamaniz sizi daha çok hirpalar . Kendi öğretmen arkadaşlarımdan biliyorum .Bebegim 8 aylık.Öğretmenim. Bu gune kadar esim de annem de babam da cok cok yardimci olarak bebise baktik cok şükür. Ve hep ikinci donem okula baslarim diye hesap ettik. Simdi işe dönüş vakti yaklaştıkça kotu hissetmeye basladim. Kendimi cok cok suclu hissediyorum.
Okula başlarsam haftada 15 saat dersim olacak. Cuma bos olacak, dort gun sabah saatlerine koyacaklar derslerimi. Bebeğe annem bakacak, bizde kalacak annem haftaici. Okul ev arasi cok yakın. Arabayla gidip geliyorum 6-7 dakika sürüyor. Ve ogrencilerim, dogum iznine cikaldan beri 2 ogretmen degistirdiler, okula dönmezsem 3.ogretmen degisikligi olacak, bunu da düşünüyorum. Tabi maddi olarak da daha rahat olacağız.
Ama şu sucluluk duygusunu atamiyorum. Emmek istedigi veya memeyle oynamak istediği an dudaklarını büzüp ağlıyor iste o an ben olmayacağım.
Eşim sen bilirsin diyor. Aslinda sanırım başlamamı istiyor ama üstüme gelmek istemiyor.
Baslamaktan vazgecip ikinci donemi de evde mi gecirsem acaba?
Avrupadaki uygulamayı bilmiyorum ama şartlar ne olursa olsun bebekten erken ayrılmaya ben de karşıyım. İşe gitmekle spora gitmek aynı şey değil.Avrupada tam tersi bir akim mevcut yalniz, anneyi bebekten bu kadar erken koparma Turkiyede degismeli.
Yasadigim ulkede annelik izni 3 yil, 3 yil boyunca sigorta isliyor, eski isyerinin calisani olarak gorunuyorsun, 3 sene sonra ise donunce firma sana is vermek zorunda ve anneyi korudugu icin seni isten atma sansi yok.
Ayrica 3 sene boyunca devlet yardimi aliyor anne.
Bizim ulkede maksimum 6 ay izin devlet memuru degilse anne, ayrica 1 seneye uzatmayi calisan anneyi isten atan bicok firma var.
3,5 aylik bebegin anneden baska ihtiyaci olan bisey yok.
Arkadasim kizi 5 aylikken tam zaman basladi ve kizina ulasamiyor resmen, arada duvar olustu.
Bence bu iki taraf icinde omur boyu surecek bi aci bu..
Evde oturup cocuk bakanlarin super baktigini soyleyemem, bu tamamen kisiye gore degisir ama sut kuzusu birakilmamali.
3,5 ay değil de ben de 6-7 aya kadar evde kalmayı isterdim. İlk 6 ay sadece anne sütünün desteklendiği bir ülkede ilk 6 ay ücretli izin olması lazım bence de. Fazlasını bilemem. Ülkenin ekonomik düzeni ile de alakalı olabilir. Tabi hakim olduğum konular değil bunlar.
Ben erken işe başlamak ile ilgili kendi tecrübemi aktardım
Avrupadaki uygulamayı bilmiyorum ama şartlar ne olursa olsun bebekten erken ayrılmaya ben de karşıyım. İşe gitmekle spora gitmek aynı şey değil.
İş=stres
Ve öğretmenlik sadece okulda yapılan bir iş değil, eve de ciddi iş yükü oluyor. Toplantısı, semineri vs bitmez. Birkaç saatliğine de olsa evden çıkmak , evde sürekli başkalarının olması anne -bebek ilişkisine farklı boyut getiriyor.
İki çocuğumda da yaklaşık 2 yaşına kadar izin kullandım, tek bir gün keşke çalışsaydım demedim.
Benim şartlarım da aynı yaklaşık olarak 18 saat dersim olacaktı ama kabul etmedim, annelerin şartları zorlaması gerektiğini düşünüyorum
Cocuk yapsam normal dogum izninden sonra ise donmem gerekecek yani cocuk 4 aylikken falan. Ucretsiz izin hakkim yok istifa etmem lazim ama burada cok iyi bi pozisyondayim maasim sartlarim iyi. Sonrasinda is bulmam cok zor. Mesaim 9-5 is yerim bir bucuk saatlik mesafede. Kendi evim ve bahceli diye sehir icine tasinamiyorum. Biz ne yapalim? Ki bence sartlariniz coook musait. Bir an once donun bence ise. bebek de alisir ufak ufak. Yani insanin yarim gunu bos olmasi ve ev is arasi on dk olmasi ne kadar buyuk bir nimet. Siz de sosyallesin kafaniz dagilsin azicik baska insan yuzu gorun. Evde bebekle tikilip kalmayin.Bebegim 8 aylık.Öğretmenim. Bu gune kadar esim de annem de babam da cok cok yardimci olarak bebise baktik cok şükür. Ve hep ikinci donem okula baslarim diye hesap ettik. Simdi işe dönüş vakti yaklaştıkça kotu hissetmeye basladim. Kendimi cok cok suclu hissediyorum.
Okula başlarsam haftada 15 saat dersim olacak. Cuma bos olacak, dort gun sabah saatlerine koyacaklar derslerimi. Bebeğe annem bakacak, bizde kalacak annem haftaici. Okul ev arasi cok yakın. Arabayla gidip geliyorum 6-7 dakika sürüyor. Ve ogrencilerim, dogum iznine cikaldan beri 2 ogretmen degistirdiler, okula dönmezsem 3.ogretmen degisikligi olacak, bunu da düşünüyorum. Tabi maddi olarak da daha rahat olacağız.
Ama şu sucluluk duygusunu atamiyorum. Emmek istedigi veya memeyle oynamak istediği an dudaklarını büzüp ağlıyor iste o an ben olmayacağım.
Eşim sen bilirsin diyor. Aslinda sanırım başlamamı istiyor ama üstüme gelmek istemiyor.
Baslamaktan vazgecip ikinci donemi de evde mi gecirsem acaba?
Ücretsiz izin yüzünden boşanma mı
Bir arkadaşıma neden izin almıyorsun dediğimde para kazanamadığı için hayattan bir yıl kopacağını, emeklilik süresinin uzayacağını, ev ve araba almasının bir sene gecikeceğini söylemişti. Bu şekilde bir düşünce yapısına bunları anlatabilmek imkansız malesef.Bende iki cocugumda 3 sene izin aldim, toplamda 6 yil.
Bi 4 aylik donem home office yaptim cocuklar uyuduktan sonra.
Esimin israriyla home office de askiya aldim cunku butun gun kafam hesap kitap isinde oluyordu ve huzursuz uykusuz oluyordum.
Bazen cok mu uzattim diyorum ama en guzel anlarini kaydettim aklima.
Omur boyu is hayati olcak neticede ama cocukluk dedigimiz donem kisacik.
Bende iki cocugumda 3 sene izin aldim, toplamda 6 yil.
Bi 4 aylik donem home office yaptim cocuklar uyuduktan sonra.
Esimin israriyla home office de askiya aldim cunku butun gun kafam hesap kitap isinde oluyordu ve huzursuz uykusuz oluyordum.
Bazen cok mu uzattim diyorum ama en guzel anlarini kaydettim aklima.
Omur boyu is hayati olcak neticede ama cocukluk dedigimiz donem kisacik.
Bebegim 8 aylık.Öğretmenim. Bu gune kadar esim de annem de babam da cok cok yardimci olarak bebise baktik cok şükür. Ve hep ikinci donem okula baslarim diye hesap ettik. Simdi işe dönüş vakti yaklaştıkça kotu hissetmeye basladim. Kendimi cok cok suclu hissediyorum.
Okula başlarsam haftada 15 saat dersim olacak. Cuma bos olacak, dort gun sabah saatlerine koyacaklar derslerimi. Bebeğe annem bakacak, bizde kalacak annem haftaici. Okul ev arasi cok yakın. Arabayla gidip geliyorum 6-7 dakika sürüyor. Ve ogrencilerim, dogum iznine cikaldan beri 2 ogretmen degistirdiler, okula dönmezsem 3.ogretmen degisikligi olacak, bunu da düşünüyorum. Tabi maddi olarak da daha rahat olacağız.
Ama şu sucluluk duygusunu atamiyorum. Emmek istedigi veya memeyle oynamak istediği an dudaklarını büzüp ağlıyor iste o an ben olmayacağım.
Eşim sen bilirsin diyor. Aslinda sanırım başlamamı istiyor ama üstüme gelmek istemiyor.
Baslamaktan vazgecip ikinci donemi de evde mi gecirsem acaba?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?