Merhaba arkadaşlar konum biraz itiraf gibi biraz da ne yapmalıyım tarzı olacak. Anlaşılır olması için olayları en başından anlatacağım uzun olacak.
Lisede ağır bir depresyon yaşadım yıllarca ilaç kullandım. doktorum bipolara yatkınlığı var demişti. 18imden sonra bıraktık doktoru. İyileştim zannettim ama şimdi anlıyorum ki iyileşememişim hiç. Yaşım 27, istanbulda oturuyorum. Girdiğim hiçbir işte tutunamadım. Ya işten ayrıldım ya da çıkartıldım. Performans dendi, verim dendi. Ama bende başka sıkıntı vardı. insanlar bunu görüyor ve işime son veriyordu bence. (bir anormallikten bahsedyorum). Hiç arkadaşım yok, edinemiyorum
Bir kaç ay önce bir otele işe girdim. Amirim benden rahatsızdı işimi beğenmiyordu. 1 ayda işten çıktım. Aileme söyleyemedim, bu da olmadı ben bir işte çalışamıyorum diyemedim. Son zamanlarda işe gidiyorum diye evden çıkıp bütün gün Starbuckslarda oturuyorum. Akşam eve geldiğimde işten gelmiş gibi yapıyorum. Bu çok tuhaf bir konu evet ama yapıyorum bunu. Bir semtte 2 tane starbucks şubesi var. birinde 12ye kadar oturuyorum diğerinde de öyle bir kaç saat oturuyorum. Git diyen yok, kalk diyen yok.
Çok yoruldum ben bu durumdan. Aileme söylemek istiyorum ama yine olmadı diyemem. bir yandan da haldır haldır iş bakıyorum kendime. Arkadaşlar yorumunuzu merak ediyorum sırf bu davranışım yüzünden tekrar doktora gideyim mi? Aileme nasıl söyleyeyim, yeni ayrılmış gibi mi? teşekkür ederim <3