Yani mesleğiniz gereği bunlara katlanmayı göze almanız gerekli.Herkese merhaba, Ben mimarım geçen sene bu zamanlar 5 yıldır çalıştığım firma kapandığından beri iş hayatım dikiş tutmadı.Ankarada yaşıyorum bir çok yere görüşmeye gittim olan yerler oldu, benim istemediğim yerlerde oldu.En son geçtiğimiz Haziran da bi iş yeri beni hemen işe aldı.Bunlar fiziken tüm istediğim şartları sağlıyordu,eve yakındı iş iyiydi vs.gittim başladım ama 4 ayda nerdeyse tüm ekip değişti sürekli giren çıkan oldu bu sirkülasyon beni korkuttu hem çalışma saatleri aşırı uzundu ve inanılmaz bıkıyordun orda verimli olman zaten bir süre sonra zordu.Sigortayı ben söyleyince yaptılar zaten, ki hemen yapmaları lazım.ilk gün bi gittim tuvalet kağıdını bile baştan veriyorlar ki çok gitmesin diye, Kıdem yok,çay yasaktı,zam yoktu Yani yer bulan gidiyordu.Onun dışında işimde beni beğeniyorlar , tutuyorlardı o konuda sıkıntım yoktu.Ama tuvalette geçirdiğin dk yı bile sayıyordu adam.Bende bunlardan dolayı risk alıp eski işyerimden satışçı bi ablanın davetiyle onların işine transfer oldum burayı bırakıp.Sonucta kime sorsam daha iyi bir yer bulan gitsin dedi.Ve herkes geçmemi mantıklı buldu.Yeni geldiğim yer de babadan zengin bir mimarın lüks bir plazada mimarcılık oynadığı bir yermiş halbuki dışardan iş yapıyorlar sanıyordum ve şartları çok iyiydi.Haftasonu tatil, parası daha çok vs.benim şatışcı tanıdık abla iş getiriyor bunlarda yapıyor vs ama bu abla teknik bilmediğinden ben Arada kaldım ve fazlaca eleştiriye maruz kaldım ilk günden iş teslim etmeme rağmen ve sonra çok başım ağrıtacağım hissettim.Üstelik arada tanıdık olduğu İçin mi bilmem patron hiç bir muhabbet kurmadı benle ( normalde işveren çalışanıyla en azından bir tanışır, sohbet eder bi 10 dk ) konuşmadığı, projeden bahsetmediği gibi ilk günden inanılmaz derecede eleştirince ve üstten davranınca hatıra gönüle aldılar beni sanırım diyip demoralize oldum.Ve gemileri yaktım çıktım ordan 2 günde.Teknik bilmeyen ablayla fazlaca aralarında kalacağımı düşündüm.Psikolojik olarak iyi hissetmeyecektim.Sonucta şimdi iki işten de oldum.İşsizim.Ama pişman oldum tuvalet kağıdını sayarak veren yerden neden çıktım diye ama orası da uzun soluklu olmayacaktı biliyorumiyi hissetmeye ihtiyacım var arkadaşlar hasta olacağım artık.Kolay ekmek yok biliyorum çok çalışıyorum ama ben çok yorgun hissediyorum artık.Özel sektör hele de bizim inşaat ve Mimarlık firmaları hep bu şekilde.Ne yapsam nasıl bir yol izlesem ? Parasız da kaldım
Herkese merhaba, Ben mimarım geçen sene bu zamanlar 5 yıldır çalıştığım firma kapandığından beri iş hayatım dikiş tutmadı.Ankarada yaşıyorum bir çok yere görüşmeye gittim olan yerler oldu, benim istemediğim yerlerde oldu.En son geçtiğimiz Haziran da bi iş yeri beni hemen işe aldı.Bunlar fiziken tüm istediğim şartları sağlıyordu,eve yakındı iş iyiydi vs.gittim başladım ama 4 ayda nerdeyse tüm ekip değişti sürekli giren çıkan oldu bu sirkülasyon beni korkuttu hem çalışma saatleri aşırı uzundu ve inanılmaz bıkıyordun orda verimli olman zaten bir süre sonra zordu.Sigortayı ben söyleyince yaptılar zaten, ki hemen yapmaları lazım.ilk gün bi gittim tuvalet kağıdını bile baştan veriyorlar ki çok gitmesin diye, Kıdem yok,çay yasaktı,zam yoktu Yani yer bulan gidiyordu.Onun dışında işimde beni beğeniyorlar , tutuyorlardı o konuda sıkıntım yoktu.Ama tuvalette geçirdiğin dk yı bile sayıyordu adam.Bende bunlardan dolayı risk alıp eski işyerimden satışçı bi ablanın davetiyle onların işine transfer oldum burayı bırakıp.Sonucta kime sorsam daha iyi bir yer bulan gitsin dedi.Ve herkes geçmemi mantıklı buldu.Yeni geldiğim yer de babadan zengin bir mimarın lüks bir plazada mimarcılık oynadığı bir yermiş halbuki dışardan iş yapıyorlar sanıyordum ve şartları çok iyiydi.Haftasonu tatil, parası daha çok vs.benim şatışcı tanıdık abla iş getiriyor bunlarda yapıyor vs ama bu abla teknik bilmediğinden ben Arada kaldım ve fazlaca eleştiriye maruz kaldım ilk günden iş teslim etmeme rağmen ve sonra çok başım ağrıtacağım hissettim.Üstelik arada tanıdık olduğu İçin mi bilmem patron hiç bir muhabbet kurmadı benle ( normalde işveren çalışanıyla en azından bir tanışır, sohbet eder bi 10 dk ) konuşmadığı, projeden bahsetmediği gibi ilk günden inanılmaz derecede eleştirince ve üstten davranınca hatıra gönüle aldılar beni sanırım diyip demoralize oldum.Ve gemileri yaktım çıktım ordan 2 günde.Teknik bilmeyen ablayla fazlaca aralarında kalacağımı düşündüm.Psikolojik olarak iyi hissetmeyecektim.Sonucta şimdi iki işten de oldum.İşsizim.Ama pişman oldum tuvalet kağıdını sayarak veren yerden neden çıktım diye ama orası da uzun soluklu olmayacaktı biliyorum
Neden değersiz oldu biliyor musunuz? Dağ başına üniversite kuruldu, açılmış olmak için bölümler açıldı ya da parası olanlar için adını sanını duymadığım özel üniversiteler mantar gibi türedi... Kimse de bu kadar mezun için istihdam yaratılıyor mu diye sorgulamadı.
çarpıyor arkadaşım tabii... çarpıyor ama çarptıklarından kaç tanesi işine hakim, ne kadar analitik düşünebiliyor, kaç tane yabanci dili gerçekten biliyor ve konuşuyor? Neden değersiz oldu biliyor musunuz? Dağ başına üniversite kuruldu, açılmış olmak için bölümler açıldı ya da parası olanlar için adını sanını duymadığım özel üniversiteler mantar gibi türedi... Kimse de bu kadar mezun için istihdam yaratılıyor mu diye sorgulamadı.
Eğitim sistemini canı isteyen değiştirdi, ben yaptım oldu denildi. Liseyi bitiren bilmem kaç yüzbin öğrenci nasıl sıfır çekiyor diye derine kimse inmedi...ya da üniversite mezunu adam mesleki olarak ne öğreniyor diye bir Allah'ın kulu merak etmedi. Sonrasında elini sallasan mühendise çarpıyor oldu
Konu sahibi keşke başka bir iş bulmadan bırakmasaydın.İnşallah en kısa sürede gönlünce bir iş bulursun...
Keşke olsa ne çok isterdim patronla uğraşmamayı
Memlekette istediğiniz gibi iş bulunmaz o medeni , insana saygılı patronlar yok ,Birde insan depresyonda olunca tahammülsüz kalınca çalışmak öyle zor geliyor ki dua edin de istediğim gibi iş bulayım
En çok hata yapılan iş hayatında davranış
