Merhaba arkadaşlar, ben 27 yaşındayım. 25 yaşında işe başladım, öncesinde uzunca bir süre işsizlik yaşadım. Hem işsizken hem de öğrenciyken beş kuruş param yoktu. Herkes bir yerlere gidip gezip tozup, yer içerken o kadar özenirdim ki. Şimdi iki yıldır çalıştığım bir işim var. Fakat yine de kendi paramı kendime harcayamıyorum. Babam çok para kazanmaz orta hallidir. Fakat beş kardeşiz, ve ben hariç hepsi okuyor. Ben de maddi olarak eve katkı yapıyorum. Fakat ne zaman kendime bir harcama yapsam acaba çok mu harcadım diye endişeleniyorum, halbuki kendi maaşım, kendi harcamam. Bir gün bana canın ne istiyorsa yap, sonra pişman olursun diyen annem-babam ertesi gün o pahalı niye aldın, niye harcıyorsun para diyebiliyor. Yaz geldi, hayatımda hiç denize girmedim daha önce. Önce yüzme öğrenmek sonra da bir yerde tatil yapmak istiyorum, fakat maaşım az olmamasına rağmen söyleyeceklerinden çekiniyorum. Çünkü hem tek başıma bir yerlere gitmek istiyorum, hem de kardeşlerime de kıyamıyorum. Onları da hesaba katınca fiyatlar çok yükseliyor, kardeş 1-2 değil ki beş tane
Tek başına gitsem onları niye götürmedin kendine müslümansın olacak, onları alsam fiyat çok artacak, kendimi aile babası gibi hissediyorum
Fakat bir yandan da sırt çantamı alıp tek başıma dağ bayır gezmek istiyorum. Kız başına ne yapacaksın derler ona da. Otuz yaşıma 3 sene kalmış, hala kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum, üstelik kendi işim var. Fakat hala onların sözlerine bağlıyım. Bu evden ayrılmak, kendime bir hayat kurmak istiyorum, ama evlenmeden çıkamayacağım galiba. Belki önemsiz gelebilir bir çoğuna ama imkanım varken elimi kolumu duygu sömürüsüyle bağlıyorlar. Siz ne düşünürdünüz..
Şöyle sahil kenarında biri yok ki
üç gün oldu geleli iki gündür arıyorlar gelin. Cumartesi dönücez mecbur) yalnız değilsin yani. Kardeşleri okutmak bizim coğrafyada doğanların kaderi canım. Anne babalarımıza destek olmak için doğmuşuzdur biz. Bir arkadaş seminer vs demiş. Katılıyorum. Ben de mebin düzenlediği seminerlere katılıyorum, tatil gibi( gündüz ders, gece gırgır şamata). Birçok güzel arkadaşım oldu. ( bu arada anca evlenirsem istediğim gibi takılırım kafasındaydım. Atanır atanmaz evlendim. Hiişç bir şey yapamadım zaten boşandım. Evlilik kaçış olmasın asla. Bir mutsuzluktan kaçarken kendini başka bir mutsuzluğa mahkum etme.)
neyse buna şükür diyorum artık hiçbir şeyde gözümde kalmadı napayım sağlık olsun. ama tatili ufak bir apart tutup birkaç gün yapabilirsiniz. bütçenize uygun az maliyetli yerleri araştırın bence
Hem sosyalleşirsiniz iyi olur.
