İstemediğin bir şehirde yaşamak

dusduru .!.:

Ben yorumların çoğu gibi "alışmaya çalış,mutluluk içimizde" falan diyemeyeceğim...Her insan yanlış kararlar verebilir,bunu ömür boyu çekmemiz gerekmiyor...Sizin durumunuz da çözümsüz değil,yarim saatte karar verip geldiyseniz , yarim saatte tekrar karar verip dönebilirsiniz.

Eşinizi oldukça bencil ve düşüncesiz buldum...Ailesinin yanında olmayı,sizin mutsuzluğunuza tercih etmiş ve ediyor...İki yıldır eşinin mutsuz olduğunu görüp bir şeyler yapmamak nasıl bir bencilliktir.Hani 3-5 ay olsa alışırsınız diye bekliyor diyeceğim,ama 2 sene olmuş yani.

Başka zoraki bir durum olsa,elbette alışmaya çalisilir,mutlu olmaya çalışılır.Çunku ikiniz içinde en iyisi odur...Ama burda keyfe keder bir durum var,tamamen eşinizin ailesinin yanında yaşamak istemesi...İstanbul dışında başka bir şehiri de kabul etmiyormuş beyefendi !

Yani gaza getirmek gibi olmasın ama,ben şartları baya zorlardim sanırım.Hatta her hafta sonu ailemin yanına giderdim vs...Siz birazda baştan tamam dediginiz için durumu kabullenmişsiniz gibi,başka yapacak birseyiniz yokmuş gibi hissediyorsunuz.Ama var,kabullenmek zorunda değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Konuşma yapsanız ne olacak?
Hassas adam karısının mutsuzluğunu bakışlarından, gülümsemesindeki eksikten bilir.
Kendi mutluluğu örtüyor her şeyin üzerini.
Önünde hıçkıra hıçkıra ağlasak boşa..
Çünkü herifler bencil..
Aşk uğruna fedakarlık yapmak kadın işi.

Ben duygularınızı çok çok iyi anladım.

Maalesef yaşamak istediğiniz şehirde bir hayat kurmadan gerçek anlamda mutlu olamayacaksınız.
Geçici, anlık mutluluklarla ölmeyip hayatta kalacaksınız işte..

Eşinizin mutluluğu, ailesi ile geçirdiği güzel zamanlar batacak.
Arkadaşlarınızla yaptığınız telefon görüşmeleri özlem kokarken, anneme kahvaltıya gidiyorum
diyen kankanızı delice kıskanacaksınız.

Üzgünümm...

Hatayı en başında yaptık.

Genişletmek için tıkla...